ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Πρόταση δυσπιστίας: Τι προβλέπει ο κανονισμός της Βουλής
Με αφορμή την κατάθεση πρόταση μομφής
που ανακοίνωσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας προς τον υπ. Οικονομικών, Χρήστου Σταϊκούρα με σκοπό να αρθεί η εμπιστοσύνη του Κοινοβουλίου προς το πρόσωπό του, αυτές είναι οι διαδικασίες που προβλέπει η Βουλή στην περίπτωση της πρότασης δυσπιστίας,
H διαδικασία με βάση το αρ.48 του Συντάγματος και το αρ.142 του Κανονισμού της Βουλής
Η διαδικασία της πρότασης μομφής περιγράφεται στο άρθρο 84 του Συντάγματος και με πιο αναλυτικό τρόπο στο άρθρο 142 του Κανονισμού της Βουλής. Με βάση το αρ.84 του Συντάγματος, η πρόταση δυσπιστίας κατατίθεται με την υπογραφή του 1/6 του όλου αριθμού των βουλευτών (δηλαδή 50 βουλευτές) και πρέπει να περιλαμβάνει με σαφήνεια τα θέματα, για τα οποία οι βουλευτές αίρουν την εμπιστοσύνη τους από την κυβέρνηση εν συνόλω ή από κάποιο μέλος της. Εν συνεχεία οι βουλευτές καταθέτουν την συγκεκριμένη πρόταση μομφής προς τον Πρόεδρο της Βουλής κατά τη διάρκεια μιας δημόσιας συνεδρίασης του Σώματος. Στην περίπτωση υπογραφής της πρότασης από τον συγκεκριμένο αριθμό βουλευτών, τότε η Βουλή διακόπτει τις εργασίες της για δύο ημέρες, εκτός κι αν η κυβέρνηση ζητήσει να ξεκινήσει άμεσα η συζήτηση για την πρόταση δυσπιστίας.
Αναφορικά με τα χρονικά περιθώρια που υπάρχουν, ο Κανονισμός της Βουλής τονίζει πως η συζήτηση στην Ολομέλεια ολοκληρώνεται το αργότερο τη δωδεκάτη νυκτερινή της τρίτης ημέρας από την έναρξή της με ονομαστική ψηφοφορία. Με γνώμονα το αρ.142 του Κανονισμού της Βουλής, η συζήτηση επί της πρότασης δυσπιστίας ξεκινά με την ομιλία δύο τουλάχιστον βουλευτών από εκείνους που την υπέγραψαν. Μέχρι το τέλος της ομιλίας των δύο βουλευτών, συντάσσεται ο πλήρης κατάλογος των ομιλητών που θα τοποθετηθούν ενώπιον της Ολομέλειας.
Για να γίνει η πρόταση μομφής εναντίον της κυβέρνησης δεκτή εν συνόλω ή κατά κάποιου μέλους, θα πρέπει να έχει υπερψηφιστεί από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών (151 βουλευτές). Τέλος, ιδιαίτερη σημασία έχει το γεγονός πως δεν μπορεί να υποβληθεί εκ νέου πρόταση μομφής, εάν δεν έχει συμπληρωθεί χρόνος έξι μηνών, από την απόρριψη προηγούμενης όμοιας πρότασης, εκτός αν υπογράφεται από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών.
H διαδικασία με βάση το αρ.48 του Συντάγματος και το αρ.142 του Κανονισμού της Βουλής
Η διαδικασία της πρότασης μομφής περιγράφεται στο άρθρο 84 του Συντάγματος και με πιο αναλυτικό τρόπο στο άρθρο 142 του Κανονισμού της Βουλής. Με βάση το αρ.84 του Συντάγματος, η πρόταση δυσπιστίας κατατίθεται με την υπογραφή του 1/6 του όλου αριθμού των βουλευτών (δηλαδή 50 βουλευτές) και πρέπει να περιλαμβάνει με σαφήνεια τα θέματα, για τα οποία οι βουλευτές αίρουν την εμπιστοσύνη τους από την κυβέρνηση εν συνόλω ή από κάποιο μέλος της. Εν συνεχεία οι βουλευτές καταθέτουν την συγκεκριμένη πρόταση μομφής προς τον Πρόεδρο της Βουλής κατά τη διάρκεια μιας δημόσιας συνεδρίασης του Σώματος. Στην περίπτωση υπογραφής της πρότασης από τον συγκεκριμένο αριθμό βουλευτών, τότε η Βουλή διακόπτει τις εργασίες της για δύο ημέρες, εκτός κι αν η κυβέρνηση ζητήσει να ξεκινήσει άμεσα η συζήτηση για την πρόταση δυσπιστίας.
Αναφορικά με τα χρονικά περιθώρια που υπάρχουν, ο Κανονισμός της Βουλής τονίζει πως η συζήτηση στην Ολομέλεια ολοκληρώνεται το αργότερο τη δωδεκάτη νυκτερινή της τρίτης ημέρας από την έναρξή της με ονομαστική ψηφοφορία. Με γνώμονα το αρ.142 του Κανονισμού της Βουλής, η συζήτηση επί της πρότασης δυσπιστίας ξεκινά με την ομιλία δύο τουλάχιστον βουλευτών από εκείνους που την υπέγραψαν. Μέχρι το τέλος της ομιλίας των δύο βουλευτών, συντάσσεται ο πλήρης κατάλογος των ομιλητών που θα τοποθετηθούν ενώπιον της Ολομέλειας.
Για να γίνει η πρόταση μομφής εναντίον της κυβέρνησης δεκτή εν συνόλω ή κατά κάποιου μέλους, θα πρέπει να έχει υπερψηφιστεί από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών (151 βουλευτές). Τέλος, ιδιαίτερη σημασία έχει το γεγονός πως δεν μπορεί να υποβληθεί εκ νέου πρόταση μομφής, εάν δεν έχει συμπληρωθεί χρόνος έξι μηνών, από την απόρριψη προηγούμενης όμοιας πρότασης, εκτός αν υπογράφεται από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών.
