Εδώ και λίγες εβδοµάδες, από τη στιγµή που κατέστη σαφές από την επιστηµονική κοινότητα ότι έχουµε πλέον µπει για τα καλά στην τελική ευθεία για το εµβόλιο κατά του κορoνοϊού, ξεκίνησε µια άστοχη και βιαστική συζήτηση για το χρονικό σηµείο άρσης όλων των υφιστάµενων, εδώ και έναν και πλέον µήνα, περιοριστικών µέτρων.

Πολιτικά στελέχη ή θεσµικοί εκπρόσωποι της αγοράς αποδύθηκαν σε έναν φαύλο κύκλο ατέρµονων συζητήσεων, ηµεροµηνιολογίας και αχρείαστων δηµόσιων τοποθετήσεων σχετικά µε το άνοιγµα της αγοράς και την επανεκκίνηση της οικονοµίας.

Πολύ φοβάµαι, όµως, ότι αυτοί που τελικά ενέδωσαν στον πειρασµό της πλειοδοσίας δηλώσεων σκόπιµα είτε εθελοτυφλούν είτε κωφεύουν απέναντι στα µηνύµατα της καθηµερινότητας όσο και της πραγµατικότητας.

Εθελοτυφλούν γιατί δεν βλέπουν το προφανές: ότι πρώτη µέριµνα δεν πρέπει να είναι άλλη από την προστασία της ζωής.

Αυτό είναι το πρόταγµα, αυτό είναι το µείζον. ∆εν βλέπουν, επίσης, ότι οι αριθµοί (κρουσµάτων, θανάτων, διασωληνώσεων), παρά το γεγονός ότι πλέον παρουσιάζουν σταθεροποιητική τάση, εντούτοις παραµένουν σε υψηλό επίπεδο, µε τις ΜΕΘ πανελλαδικά να εµφανίζουν (ελεγχόµενη) πληρότητα και το υγειονοµικό προσωπικό να δοκιµάζεται.

Γιατί δεν αντιλαµβάνονται τι συµβαίνει στην ευρισκόµενη σε κατάσταση συναγερµού Ευρώπη, όπου χώρες µε πολύ καλύτερες υποδοµές Υγείας αναγκάστηκαν άρον-άρον να προβούν σε µια θεαµατική αναδίπλωση, επαναφέροντας το µέτρο του γενικού lockdown, έπειτα από τη ραγδαία αύξηση των κρουσµάτων που ακολούθησε το βιαστικό και δίχως σχέδιο άνοιγµα της αγοράς.

∆εν είναι, λοιπόν, σωστό κάποιοι να µην αντιλαµβάνονται τις συνεχείς εκκλήσεις του πρωθυπουργού, ο οποίος έχει επαναλάβει πολλές φορές και σε όλους τους τόνους πως αδιαπραγµάτευτη προτεραιότητα για την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό προσωπικά αποτελεί η δηµόσια υγεία.

Οποιαδήποτε µετατόπιση του ενδιαφέροντος προς άλλη κατεύθυνση δείχνει άγνοια κινδύνου.

Σαφώς όλοι νοιάζονται για τις οικονοµικές ζηµίες. Κανένας δεν παραγνωρίζει το πρόβληµα στην καθηµερινότητά µας.

Οµως, επ’ ουδενί πρέπει να αλλοιωθεί το µήνυµα που εξαρχής έχει εκπέµψει ο Κυριάκος Μητσοτάκης προς όλες τις κατευθύνσεις και που είναι σαφές και ξεκάθαρο:
Ο δρόµος προς την άρση του lockdown θα πρέπει να είναι ασφαλής και χωρίς πισωγυρίσµατα, πράγµα που σηµαίνει ότι αποτελεί ειληµµένη κυβερνητική απόφαση να γίνει, πριν από την οποιαδήποτε χαλάρωση των περιοριστικών µέτρων, οτιδήποτε απαιτείται προκειµένου να τιθασευτεί η φονική πανδηµία και να εκµηδενιστεί κάθε πιθανότητα επιβολής ενός τρίτου lockdown.

Προσωπικές, λοιπόν, τοποθετήσεις και στρατηγικές που µπερδεύουν δεν µπορούν να υπάρξουν σε κάτι που ο ίδιος ο πρωθυπουργός -σωστά- προσδιορίζει. Σε κάτι για το οποίο το τέµπο το δίνει προσωπικά ο πρόεδρος της κυβέρνησης, ο οποίος µε τις παρεµβάσεις του αποδεικνύεται συνεπής, λογικός, στοχευµένος και σωστός.

Οσοι βιάζονται να µπουν στο όποιο κάδρο, όσοι δίνουν ελπίδες που αργότερα µαταιώνονται θα πρέπει να αναλογιστούν την προσπάθεια ως συλλογική. Οχι ως ατοµική.

Ως κάτι το οποίο αφορά όλη την κοινωνία, που καθηµερινά ζει µε την αµφιβολία. Παραπάνω αµφιβολία δεν χωράει στον δοκιµαζόµενο Ελληνα. Καλύτερα να ανοίξουµε, λοιπόν, λίγο πιο αργά, αλλά υγιείς, παρά να βιαστούµε και να θρηνήσουµε ζωές, αλλά και να προκύψει κι ένα µελλοντικό, τρίτο λουκέτο στη χώρα.

Άρθρο του Δημήτρη Μαρκόπουλου, βουλευτή της ΝΔ στη Β’ Πειραιά 

***Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Παραπολιτκά