Σε θέατρο «εμφύλιου πολέμου» και αρένα αλληλοσπαραγμού έχει μεταβληθεί ο χώρος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στην πορεία προς το συνέδριό του.

Οι συνθήκες πόλωσης και απροκάλυπτου διχασμού παραπέμπουν σε «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών. Επαναφέρουν στο προσκήνιο τον εφιάλτη μιας νέας διάσπασης στον χώρο της Αριστεράς, είτε ως απότοκο της «αποσκίρτησης» μη ελεγχόμενων από τον Αλέξη Τσίπρα δυνάμεων, που δρομολογούν την εκπαραθύρωσή του από την αρχηγία του ΣΥΡΙΖΑ, είτε ως αποτέλεσμα της επίδειξης ισχύος εκ μέρους του με διαγραφές των αντιφρονούντων και εξοβελισμό κάθε φωνής που υψώνει ανάστημα για να αμφισβητήσει την πρωτοκαθεδρία του.

Σε σχέση με το παρελθόν, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβερνών κόμμα είχε την «τιμητική» του σε ζητήματα ενιαίας στρατηγικής ή ιδεολογικής κατεύθυνσης, αντιμετωπίζοντας κρίσεις και δοκιμασίες με προβλεπόμενο αποτέλεσμα, αυτήν τη φορά οι συνθήκες είναι εντελώς διαφορετικές.

Διότι σε εσωτερικό επίπεδο ο κ. Τσίπρας δείχνει να έχει απολέσει τον έλεγχο των πρωτοβουλιών και οι αποφάσεις του να «ετεροκαθορίζονται» από τις απαιτήσεις των αντιφρονούντων, που για πρώτη φορά δίνουν καθολική και συντεταγμένη υπόσταση στις «αρνήσεις» τους, σχηματοποιώντας το «αντι-Τσίπρα» ρεύμα, αφήνοντάς τον ακάλυπτο μέσα από την περίφημη πρωτοβουλία της νέας τάσης, με την ονομασία «Ομπρέλα».

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της ποιοτικής αναβάθμισης των απειλών που υφίσταται ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να νιώθει πως αρχίζει να τελεί υπό καθεστώς οργανωμένης ομηρίας, είναι ότι πριν από μερικούς μήνες τόσο ο ίδιος όσο και συγγενικά του πρόσωπα, μεταξύ αυτών και η αδελφή του, Ζανέτ, όταν ο άτυπος επικεφαλής της ομάδας των «53+», Ευκλείδης Τσακαλώτος, αμφισβήτησε την αντιπολιτευτική τακτική, λέγοντας πως δεν είναι δυνατόν να αποκαλούμε πολιτικό απατεώνα τον πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη, τον «επανέφεραν» με βίαιο τρόπο στην τάξη. «Οποιος διαφωνεί με τη γραμμή να παραιτηθεί», ήταν το μήνυμα που εισέπραξε από την «οικογενειακή» συνιστώσα του Αλ. Τσίπρα ο κ. Τσακαλώτος.

Μανιφέστο από «Ομπρέλα»

Λίγους μήνες αργότερα, αποδεικνύεται πως οι «απειλές» που δέχτηκε ο πρώην υπουργός Οικονομικών από το πολιτικό και οικογενειακό περιβάλλον του Αλ. Τσίπρα όχι μόνο δεν αποθάρρυναν τους εσωκομματικούς αντιπάλους του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά τους ώθησαν να στραφούν από κοινού προς το πρόσωπό του με το περίφημο μανιφέστο της «Ομπρέλας».

Και εκεί που ο ίδιος με το περιβάλλον του έκανε σχέδια για προγραφές ή διαγραφές στελεχών, ξαφνικά βρέθηκε αντιμέτωπος με την «πληθυντική Αριστερά» του κόμματος και τις «υπογραφές» όλων των εκπροσώπων της στο κείμενο της «Ομπρέλας». Της ομάδας των «53+» του Ευ. Τσακαλώτου, του «Αριστερού Δικτύου» του πρώην γραμματέα της Κ.Ε., Δημ. Βίτσα, καθώς και των ιστορικών θεματοφυλάκων της Κουμουνδούρου, Νίκου Φίλη, Π. Σκουρλέτη κ.ά.

Ταυτόχρονα, η αρχηγική του κυριαρχία στα εσωτερικά δρώμενα υπέστη σοβαρό πλήγμα από την αποσκίρτηση ενός σημαντικού τμήματος στελεχών από το περίφημο προεδρικό μπλοκ δυνάμεων, που ήλεγχε για λογαριασμό του ο πάλαι ποτέ πανίσχυρος υπουργός του και δεξί του χέρι, Νίκος Παππάς. Ο πρώην πρωθυπουργός, την ώρα που οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι οργάνωναν την «Ομπρέλα», αφήνοντάς τον απροστάτευτο για το μέλλον, είχε να αντιμετωπίσει την «καταιγίδα» της διάσπασης με το ακρωνύμιο «ΡΕΝΕ» στο γήπεδό του.

Οι Ν. Σκορίνης, Π. Ρήγας και Αντ. Κοτσακάς, αποσύροντας τη συμμετοχή τους από την «Ενωτική Κίνηση Μελών», που μέχρι πρότινος αποτελούσε το συμπαγές και αδιαίρετο σύστημα καθοδήγησης των εσωτερικών εξελίξεων προς όφελος των επιλογών του κ. Τσίπρα, συνέβαλαν στην περαιτέρω αποδυνάμωση της ηγεμονικής του κυριαρχίας.

Οι πληροφορίες αναφέρουν πως η «ΡΕΝΕ» προέκυψε ως νέο ιδεολογικό ρεύμα από την απέχθεια που είχαν οι εμπνευστές της, κατά το διάστημα που συμμετείχαν ως ενεργά μέλη της «Ενωτικής Κίνησης», προς τους ηγήτορες της συγκεκριμένης προεδρικής τάσης, καθώς το όλο σχήμα είχε ως σημείο αναφοράς μόνο το «κοινοβουλευτικό προσωπικό» της. Θεώρησαν, δηλαδή, πως οι κοινοβουλευτικοί της «Ενωτικής Κίνησης Μελών», δηλαδή οι Ν. Παππάς, Ο. Γεροβασίλη, Χρ. Σπίρτζης κ.ά., ενώ αντλούσαν τη δύναμή τους από το κόμμα, παρίσταναν στον Αλ. Τσίπρα τους «σπουδαίους» με ξένα κόλλυβα...

Η ιστορία της νεοφώτιστης «ΡΕΝΕ» προσομοιάζει με τα όσα κωμικά διαδραματίζονταν στην ελληνική ταινία «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα», όπου η Μάρω Κοντού, απευθυνόμενη στον Γ. Παπακωνσταντίνου, φωνάζει σε κάποια στιγμή: «Ξύπνησαν οι σκλάβοι, Αντωνάκη». Προς επίρρωση αυτής της σκηνής, σας παραθέτουμε έναν διάλογο που φέρεται να είχε ο Χρ. Σπίρτζης, εξέχον στέλεχος της «Ενωτικής Κίνησης Μελών» και άτυπος υπαρχηγός του επικεφαλής της εν λόγω τάσης, Ν. Παππά, με τον προερχόμενο από τη Νεολαία ΠΑΣΟΚ και εκ των βασικών συντελεστών της πρωτοβουλίας «ΡΕΝΕ», Δ. Σακελλάρη.

Ο Χρ. Σπίρτζης φέρεται να του τηλεφώνησε εξοργισμένος επειδή «εγκατέλειψε» την «Ενωτική Κίνηση» για να πάει με τον Κοτσακά, τον Σκορίνη και τον Ρήγα για να φτιάξουν τη «ΡΕΝΕ». «Θα έπρεπε να σέβεσαι το γεγονός πως έφαγες ψωμί από εμένα και τον Ν. Παππά. Τι είναι αυτά που κάνετε;», φέρεται να του είπε στο τηλεφώνημά του, για να εισπράξει από τον Δ. Σακελλάρη την απάντηση: «Εγώ τη συνείδησή μου δεν τη βάζω σε διαπραγμάτευση».

Ωστόσο, οι πληροφορίες αναφέρουν πως, παρά τη διάσπαση του προεδρικού μπλοκ, στο οποίο ατύπως έχουν ενσωματωθεί και όλες οι δυνάμεις των «ΠΑΣΟΚοφερμένων» και οι ΔΗΜΑΡίτες, από τους Γ. Ραγκούση, Μ. Ξενογιαννακοπούλου και Ν. Μπίστη μέχρι τους Θ. Θεοχαρόπουλο και Δ. Χατζησωκράτη, ο Αλ. Τσίπρας δέχεται εισηγήσεις να μην αποδεχτεί μοιρολατρικά τον δρόμο του εσωκομματικού συμβιβασμού, υιοθετώντας τις υποδείξεις των «αμφισβητιών» του σχετικά με την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ ή το άνοιγμα προς τον χώρο της Κεντροαριστεράς. Δηλαδή, να μην απορρίψει στο όνομα της ιδεολογικής καθαρότητας την περαιτέρω ενδυνάμωση του χώρου με στελέχη από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ και να μην υποκύψει σε μοιραίους συμβιβασμούς με τους εκπροσώπους της «Ομπρέλας», που τον απειλούν με εύσχημο τρόπο για να «μοιράζονται» μαζί του τη διοίκηση του κόμματος.

Σκληρή γραμμή

Οι πληροφορίες αναφέρουν πως υπέρ της σκληρής γραμμής έναντι των αντιφρονούντων, χωρίς μάλιστα εξαιρέσεις ή συγχωροχάρτια, τάσσεται ο σκληρός πυρήνας του προεδρικού μπλοκ, δηλαδή η ομάδα του Ν. Παππά, που σε επίπεδο εσωτερικής ανθρωπογεωγραφίας καταγράφεται ως «Κίνηση Μελών» και θεωρεί πως ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τον Αλ. Τσίπρα θα πάψει να υπάρχει. Και αν κάποιοι επιχειρήσουν την αποκαθήλωσή του, τότε θα επιστρέψουν ξανά στα «πέτρινα χρόνια» της κοινωνικής ανυποληψίας και της γραφικότητας, παριστάνοντας τους εκπροσώπους ενός «διαμαρτυρόμενου» πολιτικού σχήματος.

Συνέδριο Ιούνιο ή Νοέμβριο

Εκείνο που επίσης δεν έχει αποσαφηνιστεί είναι κάτω από ποιες συνθήκες ή σε ποιο διαδικαστικό πλαίσιο ο ΣΥΡΙΖΑ θα λύσει τις εσωκομματικές του εκκρεμότητες το προσεχές διάστημα, δεδομένου πως υπάρχει και ο αστάθμητος παράγοντας της προκήρυξης πρόωρων εθνικών εκλογών, που μπορεί να ακυρώσει τους σχεδιασμούς των «αντιμαχόμενων» επιτελείων. Στην περίπτωση που δεν επαληθευτεί το σενάριο των πρόωρων εκλογών, το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, που θα είναι και ορόσημο για τις περαιτέρω εξελίξεις, προσδιορίζεται χρονικά το διάστημα Ιουνίου- Νοεμβρίου του 2021.

Οπως όμως διαμορφώνονται οι συσχετισμοί στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή με την «οργανωμένη» κινητικότητα της εσωκομματικής αντιπολίτευσης και την ισχύ που μπορεί να αποκτήσει το προσεχές διάστημα, ώστε να φτάσει στο σημείο να τον «αμφισβητήσει» με την προώθηση μιας άλλης, αντίπαλης υποψηφιότητας, όπως του Γαβριήλ Σακελλαρίδη, η μόνη διέξοδος του Αλ. Τσίπρα είναι να «υπερκεράσει» τα θεσμικά όργανα και να διεκδικήσει την αρχηγική του «αναβάπτιση», στήνοντας κάλπες στην κοινωνική βάση του κόμματος.

Δηλαδή, να πετύχει την «αναγνώριση» της συνέχισης της πρωτοκεθεδρίας του απευθυνόμενος στα μέλη και στους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε με αυτόν τον τρόπο να αποδείξει στους εσωκομματικούς αμφισβητίες του πως «Εγώ είμαι η αρχή και το τέλος για όλους σας».