Τις δυνατότητες που δίνει η οικοτεχνία για οικονομική ανάπτυξη ανέδειξε ο ΥΠΑΑΤ σε Ημερίδα του Δήμου Ηρακλείου και του Αναπτυξιακού Συλλόγου Γυναικών Επιχειρηματιών Κρήτης.
Τις δυνατότητες που έχει η οικοτεχνία ως μέσον στήριξης και ανάπτυξης της οικονομίας ανέδειξε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Σπήλιος Λιβανόςσε παρέμβασή του σε Ημερίδα που διοργάνωσε διαδικτυακά ο Δήμος Ηρακλείου Κρήτης και ο Αναπτυξιακός Σύλλογος Γυναικών Επιχειρηματιών Κρήτης, επισημαίνοντας ότι η σύνδεση της αγροτικής παραγωγής με τον τουρισμό, θα αποτελέσει εργαλείο τοπικής ανάπτυξης.
Όπως σημείωσε ο κ. Λιβανός η οικοτεχνία δίνει τη δυνατότητα στον μικρό παραγωγό για επιπλέον εισόδημα και μπορεί να αποτελέσει προ-στάδιο για μία μεγαλύτερη μεταποιητική δραστηριότητα. «Απευθύνεται κατά κύριο λόγο στον επισκέπτη, στον τουρίστα που θέλει να γευτεί ένα γνήσιο τοπικό προϊόν, το οποίο φέρει τα χαρακτηριστικά της τοπικής κουζίνας. Συνδέεται, επίσης, με την τοπική κουζίνα, τη γαστρονομία, ως πρώτη ύλη, η οποία όσο διατηρεί και αναδεικνύει στοιχεία παράδοσης και τοπικότητας τόσο αποκτά μεγαλύτερη αξία».
Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης είναι σε επικοινωνία με το υπουργείο Τουρισμού με στόχο την ανάπτυξη του γαστρονομικού τουρισμού. Όπως ανακοίνωσε ο κ. Λιβανός αυτήν την εποχή μάλιστα είναι σε εξέλιξη δημόσια διαβούλευση με προτάσεις που συνέταξε ομάδα εργασίας του Τουρισμού.
«Η σύνδεση της αγροτικής παραγωγής με τον τουρισμό μέσα από γαστρονομικές εκδηλώσεις και διαδρομές, επισκέψεις σε τοπικές αγορές και παραγωγούς, οινοποιεία έως και εστιατόρια αποτελεί εργαλείο τοπικής ανάπτυξης. Χρειάζονται συνέργειες που να ενισχύουν την τοπικότητα και κατ΄ επέκταση το εθνικό προϊόν. Είναι μία κουλτούρα με την οποία δεν είμαστε πολύ εξοικειωμένοι, αλλά όπου εφαρμόζεται, παράγει αξιοσημείωτα αποτελέσματα. Αυτήν την κουλτούρα πρέπει να καλλιεργήσουμε για να προχωρήσουμε ταχύτερα, μέσα από συνεργατικά σχήματα και οικοσυστήματα, όπου θα συνυπάρχουν αλληλοσυμπληρώμενοι όλοι οι εμπλεκόμενοι», τόνισε ο Υπουργός.
Η Ελλάδα έχει πολλές - μικρού μεγέθους – αγροτικές παραγωγές οι οποίες παράγουν εξαιρετικά προϊόντα, συχνά αποτέλεσμα βιολογικής γεωργίας. Όπως είπε ο κ. Λιβανός η ανάδειξη των συγκεκριμένων παραγωγών αποτελεί βασική μέριμνα και προτεραιότητα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. «Πιστεύουμε πως είναι ένα σημαντικό πλεονέκτημα της χώρας μας, εν πολλοίς ανεκμετάλλευτο. Συχνά στη μικρή παραγωγή βρίσκουμε την αναβίωση παλαιών καλλιεργειών, συναντούμε την ορθή γεωργική πρακτική, συναντούμε καινοτόμες ιδέες. Στη μικρή παραγωγή υπάρχει το περιθώριο της έμπνευσης, που συχνά λείπει στις εντατικές καλλιέργειες».
Πεποίθηση του κ. Λιβανού είναι ότι χρειαζόμαστε την παράδοση ως σύνδεσμο πολιτισμικό. Επισήμανε όμως ότι «αν όμως, δεν εξελιχθεί η παράδοση, γίνεται μουσειακό είδος, χάνει τη ζωτικότητά της». Και τόνισε ότι «Οι διατροφικές συνήθειες, η γαστρονομία αποτελούν κεντρικά στοιχεία της ταυτότητας ενός τόπου».
Σε ό,τι αφορά τους απασχολούμενους με την οικοτεχνία, όπως επισήμανε ο κ. Λιβανός, οι αριθμοί δεν λένε πάντα την αλήθεια καθώς σύμφωνα με το μητρώο οικοτεχνίας που διατηρεί το ΥΠΑΑΤ, στην οικοτεχνία δραστηριοποιείται σημαντικός αριθμός γυναικών, όμως δεν πλειοψηφούν (1031 άνδρες έναντι 735 γυναικών). «Δεν δείχνουν ποιος κάνει τη δουλειά, αλλά ποιος τη δηλώνει. ενώ δεν φανερώνουν και άλλες πτυχές της δραστηριότητας αυτής, όπως τον αντίκτυπο που έχει στην αγροτική κοινότητα. Διότι η γυναίκα της υπαίθρου είναι αυτή που μέσα από τους πολλαπλούς της ρόλους συνδέει την κοινότητα. Είναι μητέρα, παραγωγός, κρατάει το νοικοκυριό, είναι οικοτέχνης και ολοένα και συχνότερα επιχειρηματίας. Κρατάει στα χέρια της τη σκυτάλη του λαϊκού πολιτισμού την οποία παραδίδει στα παιδιά και στην κοινότητά της», πρόσθεσε.
