Κάποτε ο χρόνο αναμονής ήταν 3 χρόνια. Μετά έγινε 6 μήνες. Πλέον με ένα «κλικ» το διαζύγιο θα έρχεται στο mail των διαδίκων. Με διαδικασίες εξπρές θα μπορεί ένα ζευγάρι να ζητά την άμεση έκδοση συναινετικού διαζυγίου , μέσω της χρήσης ηλεκτρονικών μέσων και χωρίς να απαιτείται το γνήσιο της υπογραφής, προβλέπει το σχέδιο νόμου για τις αλλαγές στο Οικογενειακό Δίκαιο του Yπουργείου Δικαιοσύνης που παρουσιάστηκε στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη από τον αρμόδιο υπουργό Κωνσταντίνο Τσίαρα και θα κατατεθεί τις επόμενες ημέρες στη Βουλή.

Μοιάζει με σενάριο από ταινία επιστημονικής φαντασίας, όμως είναι γεγονός ότι μετά την ψήφιση του νομοθετήματος, η λύση του γάμου θα γίνεται ηλεκτρονικά μέσω ειδικής πλατφόρμας με τη βασική προϋπόθεση ότι η απόφαση θα είναι συναινετική χωρίς να απαιτείται οι δύο να επιβεβαιώνουν το γνήσιο της υπογραφής.

Σύμφωνα με διάταξη του Σχεδίου Νόμου που αφορά το Οικογενειακό Δίκαιο, καθορίζεται ότι «οι σύζυγοι μπορούν με έγγραφη συμφωνία να λύσουν το γάμο τους. Η συμφωνία λύσης του γάμου γίνεται και ηλεκτρονικά με χρήση Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών, μη απαιτούμενης της βεβαίωσης του γνησίου της υπογραφής των συζύγων. Η λύση του γάμου επέρχεται με την κατάθεση αντιγράφου της συμβολαιογραφικής πράξης στο ληξιαρχείο, όπου έχει κατατεθεί η σύσταση του γάμου».

Στις διατάξεις για τη συνεπιμέλεια των τέκνων σύμφωνα με το νομοσχέδιο εισάγεται για πρώτη φορά η υποχρέωση των γονιών να προσφεύγουν αρχικά σε διαμεσολαβητή σε περίπτωση που διαφωνούν για ζητήματα του ανήλικου παιδιού τους.

Αν δεν καταφέρουν με τον τρόπο αυτό να βρουν λύση, τότε θα επιλαμβάνεται η Δικαιοσύνη.

Επίσης το νομοσχέδιο προβλέπει ότι πριν από κάθε απόφαση που θα αφορά τη γονική μέριμνα, το δικαστήριο μπορεί να ζητήσει την γνώμη του παιδιού ενώ οι υποθέσεις οικογενειακού δικαίου θα εκδικάζονται πλέον μόνο από δικαστές οι οποίοι θα έχουν περάσει από ειδικά σεμινάρια και προγράμματα επιμόρφωσης από την Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών.

Από τα βασικά καινοτόμα σημεία του νομοσχεδίου είναι τα άρθρα 6 και 15 που αναφέρονται στην διαμεσολάβηση και ορίζουν ότι σε περίπτωση διαφωνίας κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας «οι γονείς υποχρεούνται να καταβάλλουν προσπάθεια για την εξεύρεση κοινά αποδεκτών λύσεων, προσφεύγοντας, εάν είναι απαραίτητο, σε διαμεσολάβηση». Αν όμως διαφωνούν και «το συμφέρον του τέκνου επιβάλλει να ληφθεί απόφαση, αποφασίζει το δικαστήριο», ενώ ο ορισμός του διαμεσολαβητή από το δικαστήριο θα γίνεται από ειδικό «μητρώο οικογενειακών διαμεσολαβητών».

Σημαντικό είναι το άρθρο 9, του νομοσχεδίου όπου καθορίζονται θέματα τέκνων εκτός γάμου. Το άρθρο αναφέρεται ότι η «γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου που γεννήθηκε και παραμένει χωρίς γάμο των γονέων του ανήκει στην μητέρα του». Σε περίπτωση που το παιδί αναγνωρίστηκε από τον πατέρα αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας. Όμως, σε περίπτωση δικαστικής αναγνώρισης, στην οποία αντιδίκησε ο πατέρας, «αυτός δεν ασκεί γονική μέριμνα ούτε αναπληρώνει την μητέρα στην άσκησή της, εκτός αν υπάρχει συμφωνία των γονέων».