Τη θέση ότι οι υβριδικές απειλές δεν είναι κάτι νέο, αλλά απλά στην εποχή μας γίνονται με νέα σύγχρονα μέσα, καθώς και ότι η αντιμετώπισή τους από τις Ένοπλες Δυνάμεις πρέπει να γίνεται με προσοχή και φειδώ και όχι με χρήση βίας ή αλόγιστη χρήση βίας, διατύπωσε – σε γενικές γραμμές – ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης Νικόλαος Παναγιωτόπουλος, κηρύσσοντας την έναρξη των εργασιών του 1ου σεμιναρίου ενημερώσεως στελεχών των ΕΔ με τίτλο «Εφαρμοσμένη και ολιστική διαχείριση υβριδικών απειλών και κρίσεων», που διοργανώνεται από τη Γενική Διεύθυνση Πολιτικής Εθνικής Αμύνης και Διεθνών Σχέσεων (ΓΔΠΕΑΔΣ) του ΥΠΕΘΑ, στο αμφιθέατρο «Υπσγός (Ι) Νικόλαος Σιαλμάς» της Σχολής Ικάρων και θα διαρκέσει έως τις 24 Απριλίου.

Χαιρετισμούς απηύθυναν επίσης ο ΥΦΕΘΑ Αλκιβιάδης Στεφανής, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος και ο επικεφαλής της ΓΔΠΕΑΔΣ Δρ. Κωνσταντίνος Μπαλωμένος.

Λόγω του εξαιρετικού ενδιαφέροντος της τοποθετήσεως του ΥΕΘΑ για την υβριδική απειλή, παραθέτουμε ολόκληρη την ομιλία του προς ενημέρωση, μελέτη και καταχώρηση για όσους ενδιαφέρονται.

«Κυρίες και Κύριοι,

Θυμάμαι τον Αύγουστο του 2019, στο πλαίσιο της πρώτης διϋπουργικής του ΝΑΤΟ, που είχα την τιμή να συμμετάσχω στο Ελσίνκι, επισκεφθήκαμε με την αποστολή στο περιθώριο των εργασιών της Συνόδου, το Κέντρο Αριστείας κατά των Υβριδικών Απειλών που εδρεύει εκεί. Για μένα ήταν μια καινούρια ενδιαφέρουσα εμπειρία, καθώς είχα την ευκαιρία να ενημερωθώ για πρώτη φορά από ειδικούς -στελέχη που υπηρετούν στο Κέντρο αυτό- γύρω από τη φύση και τους τρόπους αντιμετώπισης των υβριδικών απειλών. Τότε βέβαια δεν είχαμε δει σε όλη την «μεγαλοπρέπειά» τους τις μορφές των υβριδικών απειλών που αντιμετωπίσαμε μέσα στο 2020.

Το βασικό προς κατανόηση είναι πως κάθε Χώρα-Μέλος του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. έχει πιθανώς τη δική της εμπειρία ως προς την αντιμετώπιση υβριδικών απειλών. Έθιξα την παράμετρο του Μεταναστευτικού τότε, πώς θα μπορούσε η ροή αυτή ανθρώπων να μετατραπεί σε στοιχείο υβριδικής απειλής για μια χώρα υπό την έννοια ότι υποκινείται από τρίτη χώρα με σκοπό την εσωτερική αποσταθεροποίησή της (δηλαδή της δικής μας).

Μερικούς μήνες αργότερα -περίπου τέτοια εποχή μέσα στο 2020- μάς προέκυψε η απόπειρα μαζικής εισροής από τον Έβρο και τότε όλοι καταλάβαμε πώς θα μπορούσε αυτή η υπόθεση να εξελιχθεί με στοιχεία υβριδικής απειλής εν εξελίξει, δηλαδή πραγματοποίηση αυτής της απειλής!. Δεν είχα μαντέψει τότε στο Ελσίνκι ότι τα πράγματα μπορούσαν να φτάσουν σε αυτό το σημείο, δηλαδή να εργαλειοποιηθεί

σε αυτό τον βαθμό εκείνη η υπόθεση από την γείτονα. Νομίζω όμως ότι προέκυψε κατά τρόπο καταφανή αυτό που εννοούσε.

Οι Βορειοευρωπαίοι ή οι Σκανδιναβικές χώρες ή οι Βαλτικές Δημοκρατίες μπορεί να αντιλαμβάνονται ως υβριδική απειλή μια δέσμη απειλών που προέρχεται από την Ρωσία, με τη μορφή κυβερνο-επιθέσεων, διασποράς ψευδών ειδήσεων στο εσωτερικό της χώρας και γενικά τέτοιου τύπου μορφές απειλής. Αν έχουμε να κάνουμε με χώρες που ανταλλάσουν πληροφορίες και προσπαθούν να ορίσουν έναν τρόπο αντιμετώπισης στο πλαίσιο της ιδιότητάς τους ως μέλη μιας Συμμαχίας, αντιμετωπίζουν τη δική τους μορφή απειλής. Ο βασικός τρόπος να προχωρήσουμε και να συνεργαστούμε είναι στη βάση μιας ολιστικής .αντιμετώπισης, να περιγραφούν, να χαρακτηριστούν και να αναλυθούν αυτές οι διαφορετικές μορφές απειλών για διαφορετικές χώρες.

Η έννοια του υβριδικού πολέμου έρχεται να ανατρέψει αυτό που μέχρι πρότινος πιστεύαμε, ότι η φύση της απειλής και συνεπώς τα μέσα εκδήλωσής της ήταν µε ακρίβεια προσδιορισμένα και οριοθετηµένα.

Εδώ καταλαβαίνουμε ότι η απειλή προσδίδει κάποια έμφαση στα τρωτά σημεία του αντιπάλου, για παράδειγμα τις υποδομές του ή τα αφύλακτα σύνορά του και στην ουσία είναι η προσπάθεια κατά την οποία χρησιμοποιείται μια άμορφη στρατηγική ώστε να επιτύχει στρατηγικούς Αντικειμενικούς Σκοπούς, μια ενέργεια χαμηλού ρίσκου - χαμηλού κόστους, παρέχοντας ταυτόχρονα στον αντίπαλο δυνατότητες συγκάλυψης των ενεργειών του στη λεγόμενη «γκρίζα ζώνη». Είναι δύσκολη η απόδοση των ευθυνών σε μια εκδήλωση υβριδικής απειλής.

Οι υβριδικές απειλές δεν είναι κάτι καινούριο ούτε ήρθαν για να καταργήσου την παλιά μορφή συγκρούσεων και απειλών. Η εξέλιξη της τεχνολογίας προσέδωσε νέα δυναμική σε αυτήν την έννοια μέσα από την άνευ προηγουμένου δυνατότητα χρήσης πληροφοριών ως στοιχείο πολέμου με πολύ μεγαλύτερο όγκο, ταχύτητα, εύρος και ακρίβεια, με αποτέλεσμα τη δημιουργία απειλών που απαιτούν αυξημένης πολυπλοκότητας σχεδίαση για την αντιμετώπιση τους. (*)

Επομένως η εμφάνιση αυτού του είδους των απειλών επιφέρει δυσκολίες, περισσότερο να γίνει αντιληπτό το είδος της απειλής ή από πού προέρχεται ή της κρίσης που πρέπει να αντιμετωπιστεί, και λιγότερο στον τρόπο αντιμετώπισής της.

Οι υβριδικές απειλές ουσιαστικά εμπεριέχουν ένα «μωσαϊκό» δύσκολα ανιχνεύσιμων δυνατοτήτων που μπορούν να επιφέρουν καίρια πλήγματα σε ζωτικές υποδομές ενός κράτους επιδιώκοντας να βρουν τις Ένοπλες Δυνάμεις και κατ’ επέκταση ολόκληρο τον κρατικό μηχανισμό εν υπνώσει, προσβάλλοντας δίκτυα, κρίσιμες λειτουργίες και υποδομές. Τελικός στόχος είναι η δημιουργία κλίματος εσωτερικής αποσταθεροποίησης.

Η εµπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων σαφέστατα και θα πρέπει να γίνεται µε την απαραίτητη οικονομία και καταλληλότητα δυνάμεων, καθώς από την ασυμμετρία και την ασάφεια της απειλής ελλοχεύει ο κίνδυνος να εμπλακούν σ’ ένα δαιδαλώδες πεδίο επιχειρήσεων. Άλλωστε σε αυτήν την περίπτωση εκδήλωσης απειλών είναι πολύ δύσκολη η αιτιολόγηση αντιμετώπισης απειλής με στρατιωτικά μέσα με την ευθεία χρήση βίας. Οι περισσότεροι από εσάς το βιώσατε αυτό -πόσο δύσκολο ήταν να γίνει- τον περασμένο Μάρτιο στον Έβρο.(*)

Είχαμε την εκδήλωση μιας υβριδικής απειλής καθώς εν μέρει στόχος αυτής της επιχείρησης οργανωμένης εισβολής, όπως απερίφραστα τη χαρακτηρίζω, έπρεπε να αντιμετωπιστεί. Αλλά ήταν και πάρα πολύ δύσκολο να αντιμετωπιστεί με ευθεία χρήσης βίας. Οι Ένοπλες Δυνάμεις επιτέλεσαν στο ακέραιο το καθήκον τους, έκαναν

καταπληκτική δουλειά σε όλη την πυραμίδα της ιεραρχίας από την Ηγεσία μέχρι τα Στελέχη που επιχείρησαν, έτσι ώστε να τηρήσουν αυτή την πολύ λεπτή ισορροπία.

Συνεπώς απαιτείται εκ μέρους μας η έγκαιρη και η ορθή πρόβλεψη της αντιμετώπισης των ασύμμετρων απειλών, τόσο μέσα από την αναθεώρηση των θεσμικών κειμένων μας, όσο και από την ανάπτυξη νέων δομών και διαδικασιών.

Πρέπει να είμαστε περισσότερο και κατάλληλα προετοιμασμένοι για στενότερη συνεργασία και διαλειτουργικότητα με φορείς του Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα, αλλά και διεθνώς, καθώς έχει σημασία η έγκαιρη συλλογή και ανάλυση της πληροφορίας ώστε να επιτυγχάνεται το λεγόμενο “situation of awareness”, δηλαδή η βελτίωση επίγνωσης καταστάσεων.(*)

Στο πλαίσιο αυτό το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ήδη υλοποιεί και εφαρμόζει λειτουργίες του λεγόμενου “whole οf Government approach”, την ολιστική διακυβερνητική προσέγγιση που είναι η βέλτιστη δυνατή συνεργασία του συνόλου σχεδόν των θεσμικών λειτουργιών ενός Κράτους, έχοντας συμπαγείς δομές, ενεργώντας με παράλληλη δράση, ώστε να επιδιώκονται κοινοί στόχοι. Η λειτουργία αυτή βασίζεται σε τρεις θεμελιώδεις πυλώνες στρατηγικής και επιχειρησιακής αντιμετώπισης υβριδικών απειλών:

1. Κοινή επίγνωση της κατάστασης από τους εμπλεκόμενους φορείς.

2. Έγκαιρος εντοπισμός των απειλών.

3. Κοινή αντιμετώπισή τους.

Η εγγύηση της Ασφάλειας και Άμυνας της χώρας καθώς και η ενίσχυση της φύλαξης των συνόρων με νέα τεχνολογικά και αποτελεσματικά μέσα αποτελούν του δύο κύριους Άξονες της πολιτικής του Υπουργείου και προτεραιότητα της Κυβερνητικής Πολιτικής, όπως αυτή αποτυπώνεται και στο «Ετήσιο Σχέδιο Δράσης για το 2021».

Η διαπίστωσή μας ότι οι μελλοντικές προκλήσεις ασφαλείας θα διέπονται από αυξημένα χαρακτηριστικά ασυμμετρίας και υβριδικότητας, μάς οδήγησε στην απόφαση να πραγματοποιήσουμε για πρώτη φορά αυτό το Σεμινάριο Ενημέρωσης Στελεχών(*) με θέμα: «Εφαρμοσμένη και Ολιστική Διαχείριση Υβριδικών Απειλών και Κρίσεων». Επομένως είναι εξαιρετικά χρήσιμο και επίκαιρο αυτό το σεμινάριο και πραγματικά χαίρομαι που οργανώθηκε κατά αυτόν τον τρόπο κι είμαι σίγουρος ότι όλοι οι συμμετέχοντες θα αποκομίσουν πάρα πολύ χρήσιμα συμπεράσματα και θα κάνουν την αναγωγή στην επικαιρότητα και την πραγματικότητα.

Απ’ αυτή την επιμόρφωση, θα εξαχθούν ουσιαστικά πορίσματα, μέσα από την αξιοποίηση των οποίων τα στελέχη μας θα καταστούν αποτελεσματικότερα και κατ’ επέκταση οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρα μας αισθητά αποτελεσματικές, καινοτόμες και ισχυρότερες. Ταυτόχρονα όμως επιδιώκουμε από τα Στελέχη μας, την ουσιαστική κατανόηση του κλιμακούμενου οφέλους που θα προκύψει από την ευρύτερη συνεργασία μεταξύ των Ενόπλων Δυνάμεων και των φορέων του Δημόσιου και του Ιδιωτικού τομέα, για τη διαφύλαξη της εθνικής μας ακεραιότητας.

Δεν είναι μόνο ο Δημόσιος και ο Ιδιωτικός τομέας στο εσωτερικό της χώρας, δηλαδή το Κράτος και οι Φορείς. Είναι και η Ευρωπαϊκή Ένωση, κυρίως η Γενική Διεύθυνση Πολιτικής Προστασίας που από τη φύση της είναι προσανατολισμένη να αντιμετωπίζει τέτοιου είδους καταστάσεις, αλλά και ο αντίστοιχος φορέας του ΝΑΤΟ καθώς και ενδιάμεσοι -διακριτοί ως προς την λειτουργία τους- φορείς, όπως αυτό το Κέντρο Αριστείας κατά των Υβριδικών Απειλών στο Ελσίνκι στο οποίο θητεύει αυτή τη στιγμή και εν ενεργεία στέλεχος των Ενόπλων Δυνάμεων.

Κλείνοντας, θα ήθελα να συγχαρώ τη Γενική Διεύθυνση Πολιτικής Εθνικής Άμυνας και Διεθνών Σχέσεων και ιδιαιτέρως τον δραστήριο Γενικό Διευθυντή κ. Κώστα

Μπαλωμένο, τόσο για τη σύλληψη, όσο και για την υλοποίηση της πρότασης διεξαγωγής του Σεμιναρίου. Επίσης, θα ήθελα να ευχαριστήσω όσους συνέδραμαν και εργάστηκαν για την πραγματοποίηση του Σεμιναρίου καθώς και τους εκλεκτούς διαλέκτες και ομιλητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Είναι ένα ιδιαίτερα χρήσιμο σεμινάριο διότι όπως έχουμε αρχίσει να εξοικειωνόμαστε με τις νέες μορφές πολέμου που ενσωματώνουν τεχνολογίες, έτσι το ίδιο πρέπει να αρχίσουμε να εξοικειωνόμαστε με τις νέες μορφές απειλών -οι πιο χαρακτηριστικές των οποίων είναι οι ασύμμετρες και οι υβριδικές απειλές- όπου στο τέλος της ημέρας ο κύριος μοχλός αντιμετώπισης τους είναι μοιραίο να γίνεται από τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας .

Σας ευχαριστώ».