Υπεραμύνθηκε την φράση του «λεφτά υπάρχουν» από το βήμα της Βουλής ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου.

Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπανδρέου από το βήμα της Βουλής, άσκησε σφοδρή κριτική στο νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας, ενώ αναφέρθηκε και στην περίοδο του 2008 – 2009, που ως υποψήφιος πρωθυπουργός μιλούσε για την ανάγκη της πράσινης ανάπτυξης, που θα γινόταν το όχημα για περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη.

Λέγατε για πράσινα άλογα

«Το 2008-9, όταν μιλούσα για την ανάγκη μετάβασης στην πράσινη ανάπτυξη και εξηγούσα ότι, τα λεφτά της προσαρμογής θα βρεθούν από εκεί που σπαταλούνται, στις πελατειακές διαδρομές, χτυπώντας την αδιαφάνεια, έτσι ώστε να μην πληρώσουν το τίμημα οι αδύνατοι και η μεσαία τάξη, εσείς, και εσείς, μιλούσατε για πράσινα άλογα», είπε χαρακτηριστικά.

Σύμφωνα με τον κ. Παπανδρέου η χώρα μας, 200 χρόνια τώρα, πληρώνει ακριβά το κόστος της απρονοησίας.

Και αυτό δεν οφείλεται στην έλλειψη έξυπνων ανθρώπων στην πολιτική, αλλά «Οφείλεται στην έλλειψη βούλησης να συγκρουστούμε με τα κακώς κείμενα, να πούμε αλήθειες για τη χώρα μας, να μη μένουμε στη νομή της εξουσίας και τη διαχείριση της μιζέριας ενός πελατειακού συστήματος», είπε.

«Η Ελλάδα στην τελευταία θέση της Ευρώπης στην ποιότητα εργασίας»

«Αναρωτιέμαι κ. Υπουργέ, αν αυτό το νομοσχέδιο τιμά ή υποτιμά το ανθρώπινο δυναμικό», υπογράμμισε και εξήγησε τους λόγους για τους οποίους στέκεται απέναντι στην εν λόγω μεταρρύθμιση.

«Σύμφωνα με στοιχεία της EUROSTAT και έρευνα του Ινστιτούτου της ΓΣΕΕ είμαστε στην τελευταία θέση στην Ευρώπη στην ποιότητα εργασίας. Σκεφτείτε τι σημαίνει αυτό για την ποιότητα των προϊόντων μας και την ανταγωνιστικότητα, την οποία πάντα επικαλείστε. Σκεφτείτε για τους νέους μας, που έφυγαν στο εξωτερικό. Δε θα γυρίσουν ποτέ -παρά μόνο για διακοπές – αλλά θα φύγουν και άλλοι», υπογράμμισε με νόημα.

Κλείνοντας ο Γιώργος Παπανδρέου εκτίμησε ότι το νομοσχέδιο της Κυβέρνησης κινείται σε αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που χρειάζεται η χώρα, που χρειάζονται οι εργαζόμενοι, οι πολίτες.

«Για αυτό, αποτελεί συνταγή αποτυχίας. Και μαζί, «μοχλό» κοινωνικών αναταράξεων. Δίνει το τελειωτικό χτύπημα σε μια ήδη απορρυθμισμένη αγορά εργασίας, με μέτρα που συμβάλλουν σε περαιτέρω αποδιάρθρωσή της».