Ο χρόνος παίζει καμιά φορά περίεργα και διδακτικά παιχνίδια. Ανατρέχοντας πίσω στις 7 Ιουλίου του 2019, όταν η Νέα Δημοκρατία, για πρώτη φορά από το 2007, επέστρεφε αυτοδύναμη στην εξουσία υπό την ηγεσία του Κυριάκου Μητσοτάκη, αναπόδραστα η μνήμη μου γυρνά και σε έναν άλλον κρίσιμο και ταραγμένο Ιούλιο. Εκείνον του 2015, όταν η χώρα κινδύνευσε να βρεθεί εκτός Ευρώπης και εκτός ευρώ από τους τραγικούς χειρισμούς των Αλέξη Τσίπρα και Πάνου Καμμένου.

Και μπορεί το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου εκείνης της χρονιάς να κατέληξε τελικά ψευδεπίγραφο, αντιστρέφοντας το «Οχι» σε «Ναι» μέσα σε ένα βράδυ, ωστόσο το τέλος σε όλη αυτή την περιπέτεια γράφτηκε δύο χρόνια πριν, στην κάλπη.

Μετρώντας 24 μήνες διακυβέρνησης, λοιπόν, και ο πιο ουδέτερος σχολιαστής θα παραδεχόταν ότι αυτοί επισφραγίστηκαν αφενός από την εθνικά κυρίαρχη και ευρωπαϊκά αλληλέγγυα διαχείριση της μεταναστευτικής κρίσης στον Έβρο, αφετέρου από την υποδειγματική διεθνώς διαχείριση της πανδημίας του κορονοϊού, παρά τις όποιες αρρυθμίες του δεύτερου κύματος.

Είκοσι τέσσερις μήνες μετά, η Ελλάδα εκπέμπει πολιτική σταθερότητα, οικονομική ασφάλεια, πρωταγωνιστικό ρόλο στην Ευρώπη, μια πρωτόγνωρα θετική λειτουργία της κρατικής μηχανής, η οποία δοκιμάστηκε και δοκιμάζεται πολλούς μήνες τώρα λόγω της πανδημίας. Το κράτος εκσυγχρονίζεται και ψηφιοποιείται, η αξιοπιστία στη σχέση κράτους - πολίτη αποκτά για πρώτη φορά νόημα, αποφασιστικές αλλαγές χρόνων γίνονται πράξη.

Η Ελλάδα πρωτοστατεί.
Στη σύλληψη και τη διεκδίκηση του «κορονο-ομολόγου», στα εύσημα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που ενέκρινε στα πέντε πρώτα το Σχέδιο Ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας, ύψους δεκάδων δισ. ευρώ.

Η Ελλάδα «ξανασυστήνεται»!
Από το «μαύρο πρόβατο» της Ευρώπης σε χώρα που χειροκροτείται από τους ομολόγους της και επιβραβεύεται από τις αγορές με σχεδόν μηδενικά επιτόκια!
Με τον πήχη των απαιτήσεων ψηλά και ο ελληνικός αγροδιατροφικός τομέας, όπου 36 χρόνια μετά η Ελλάδα κλείνει με θετικό αγροτικό ισοζύγιο!

Και δεν είναι η μόνη θετική αλλαγή, καθώς είναι γεγονός:
  • Η «νέα κανονικότητα» σε ποινές, πρόστιμα και ελέγχους στη μάχη κατά των ελληνοποιήσεων, με αιχμή του δόρατος το γάλα και τη φέτα.
  • Ο ψηφιακός μετασχηματισμός του υπουργείου, με προτεραιότητα στην εξωστρέφεια και σε πλατφόρμα εξαγωγών με ένα κλικ σε προϊόντα από γιαούρτι μέχρι αλιεύματα σε 31 χώρες, από ΗΠΑ μέχρι Ιαπωνία.
  • Η καταγραφή, η ψηφιοποίηση και οι έλεγχοι στους μέχρι χθες αχαρτογράφητους, αλλά δυναμικούς κλάδους της αυγοπαραγωγής και της μελισσοκομίας.
  • Το θαλάσσιο χωροταξικό, για τη ναυαρχίδα των εξαγωγών μας, τις ελληνικές υδατοκαλλιέργειες, που 24 μήνες μετά «βλέπουν» να ξεκολλούν γραφειοκρατίες χρόνων και να επισπεύδεται η αδειοδότησή τους, με το ένα προεδρικό διάταγμα να διαδέχεται το άλλο.
  • Το χωροταξικό για την κτηνοτροφία, που περιμένει τη σειρά του στο πυκνό νομοθετικό έργο αυτής της κυβέρνησης, δίνοντας λύση σε ένα χρόνια αρρύθμιστο και άναρχο καθεστώς του πιο δυναμικού κλάδου του πρωτογενούς τομέα, αυτού της ελληνικής κτηνοτροφίας, που αποτελεί τριπολλαπλασιαστή αξίας.
Είκοσι τέσσερις μήνες και συνεχίζουμε!