Τον Απρίλιο του 2019, λίγο πριν από το Πάσχα, ένας γκριζομάλλης, μετρίου αναστήματος, σχετικά αδύνατος ηλικιωμένος Αμερικανός κάνει την εμφάνισή του για πρώτη φορά στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας , στην οδό Πειραιώς.

Ο Στάνλεϊ Γκρίνμπεργκ σε λίγες ημέρες συμπλήρωνε τα 74 χρόνια και μάλλον δεν είχε υπολογίσει ότι θα πέρναγε τα γενέθλιά του τόσο μακριά από το σπίτι του στην Ουάσινγκτον. H Αθήνα είναι οικεία για τον ίδιο πόλη, αφού είχε συνεργαστεί με τη Γιάννα Αγγελοπούλου και την οργανωτική επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων το 2004.

Η γνωριμία του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και η πρόκληση των τριπλών εκλογών (ευρωεκλογές, εθνικές, δημοτικές) τον έκανε να αποδεχθεί αμέσως την πρόσκληση του προέδρου της Ν.Δ. να συνδράμει στην προεκλογική καμπάνια. Η στρατηγική κομμάτων και υποψηφίων, εξάλλου, είναι η ίδια του η ζωή: Αφού ολοκλήρωσε το διδακτορικό του στο Harvard και εργάστηκε για μερικά χρόνια ως καθηγητής στο Yale, ξεκίνησε την καριέρα του ως σύμβουλος στρατηγικής και δημοσκόπος, αποκτώντας φήμη που ξεπέρασε τα όρια των ΗΠΑ. Οπως ο ίδιος σημειώνει στην ιστοσελίδα του, τον έχουν αποκαλέσει μεταξύ άλλων «ο Ντε Νίρο όλων των πολιτικών συμβούλων» και «διεθνή γκουρού χωρίς αντίπαλο».

Η «απογείωσή» του ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και οφείλει πολλά για αυτό στον τότε κυβερνήτη του Αρκάνσας και φίλο του, Μπιλ Κλίντον. Το 1992 ήταν καθημερινά στην περίφημη «αίθουσα πολέμου» (war room) του Κλίντον και ένας από τους ανθρώπους-«κλειδιά» που οδήγησαν τον υποψήφιο των Δημοκρατικών στον Λευκό Οίκο. Ο κ. Γκρίνμπεργκ ίδρυσε την εταιρία πολιτικής ανάλυσης και στρατηγικής Greenberg Quinlan Rosner Research, από την οποία αποχώρησε το 2016, καθώς και τη συμβουλευτική Democracy Corps.

Τις πολύτιμες υπηρεσίες του αναζήτησαν -και έλαβαν- μεταξύ άλλων ο Νέλσον Μαντέλα, ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Αλ Γκορ, ο πρωθυπουργός της Βρετανίας, Τόνι Μπλερ, ο υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ Τζον Κέρι, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Εχούντ Μπάρακ, και ο καγκελάριος της Γερμανίας, Γκέρχαρντ Σρέντερ. Εχει επίσης σχεδιάσει επικοινωνιακές στρατηγικές για κορυφαίες αμερικανικές εταιρείες, όπως η BP, η Microsoft και η Boeing.

Συνεργάτης Αυστριακού πολιτικού που συνεργαζόταν μαζί του το 2007 δήλωνε τότε (στο «Βήμα»): «Αν και αξιαγάπητος, ο Γκρίνμπεργκ είναι ένας στεγνός επιστήμονας που συσχετίζει με τεχνοκρατικό τρόπο διάφορα δεδομένα».

«Στρατηγείο» στην Πειραιώς

Αυτό έκανε και το 2019 στο «στρατηγείο» της οδού Πειραιώς. Μελετούσε ενδελεχώς τα στοιχεία όλων των δημοσκοπήσεων και ερευνών, ενώ ιδιαίτερη βαρύτητα έδινε στα λεγόμενα focus groups (ομάδες εστίασης), τα οποία οργάνωναν τότε σε τακτική βάση συνεργάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη, ώστε να βγάζουν χρήσιμα ποιοτικά συμπεράσματα για τις απόψεις και τα «πιστεύω» της κοινής γνώμης.

Πριν καλά-καλά μπει ο Μάιος, ο Γκρίνμπεργκ είχε βγάλει το πρώτο του βασικό συμπέρασμα, το οποίο επικοινώνησε αμέσως στον Κυριάκο Μητσοτάκη: Ο Αλέξης Τσίπρας είναι lame duck, του είπε. Ο όρος αυτός (κουτσή πάπια) χρησιμοποιείται στις ΗΠΑ για πολιτικούς που κατέχουν κάποιο αξίωμα, αλλά είναι ουσιαστικά σε αποδρομή και είναι απλά θέμα χρόνου η εκλογή του διαδόχου τους. Επεισε τον κ. Μητσοτάκη να μην ασχολείται καθόλου με το τι λέει ή κάνει ο τότε πρωθυπουργός και στις δημόσιες τοποθετήσεις του να αναφέρεται μόνο στο τι θα πράξει ο ίδιος ως πρωθυπουργός και η μελλοντική κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Μια «στρατηγική θετικού λόγου», όπως την ονόμασαν τότε οι συνεργάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη, οι απόψεις των οποίων ταυτίζονταν με εκείνες του Αμερικανού συμβούλου.

Το φθινόπωρο του 2019 ο Γκρίνμπεργκ επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες, ωστόσο η επικοινωνία που είχε με τον Κυριάκο Μητσοτάκη παρέμεινε τακτική. Η επίσκεψή του στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη το περασμένο Σαββατοκύριακο στο πλευρό του πρωθυπουργού εξέπληξε πολλούς, όχι όμως όσους γνωρίζουν πόσο υπολογίζει και εκτιμά τη γνώμη και τις συμβουλές του βετεράνου πλέον στρατηγικού αναλυτή ο πρωθυπουργός. Τον βασικό λόγο τον έχει περιγράψει πριν από αρκετά χρόνια ο γνωστός Ελληνοαμερικανός πολιτικός σύμβουλος Τζορτζ Στεφανόπουλος, μιλώντας για τον Γκρίνμπεργκ: «Κανένας σύμβουλος στρατηγικής δεν έχει κάνει περισσότερα για να δημιουργήσει τα θεμέλια της σύγχρονης προοδευτικής πολιτικής - παγκοσμίως».