Πολύ κακό για το τίποτα. Αυτός θα μπορούσε να είναι ο τίτλος από την πρωτοβουλία του Αλέξη Τσίπρα να καταθέσει πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης.

Εκ του αποτελέσματος, δηλαδή από την τριήμερη διαδικασία, προκύπτει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έχει κανένα όφελος. Το μόνο που κατάφερε ο κ. Τσίπρας ήταν να μεταφερθεί η συζήτηση από την... Ελπίδα στον... Φουρθιώτη.

Όσοι έχουν στοιχειώδη γνώση πολιτικής επικοινωνίας ξερουν ότι αυτή ήταν μια συζήτηση που δεν βόλευε την κυβέρνηση, με την έννοια ότι είχαν γίνει λάθη στη διαχείριση του χιονιά, που και ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης παραδέχτηκε.

Βάζοντας, ωστόσο, ένα επικό αυτογκόλ, ο κ. Τσίπρας αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της ομιλίας του στον Φουρθιώτη, επιβεβαιώνοντας όσους έλεγαν ότι (και) αυτός είναι ο λόγος που προκάλεσε την προτάση δυσπιστίας. Δηλαδή για ένα πρόσωπο σχεδόν άγνωστο σε μεγάλα τμήματα της κοινωνίας και για ένα θέμα μάλλον αδιάφορο για την πλειονότητα της κοινής γνώμης.

Εν προκειμένω, το μόνο που κατάφερε και ο κ. Τσίπρας είναι να ρίξει και άλλο την ποιότητα του πολιτικού λόγου, ικανοποιωντας κάποια τμήματα του ΣΥΡΙΖΑ και της περιθωριακής δημοσιογραφίας που έχουν κάνει σημαία τους τον Φουρθιώτη!

Κάπως έτσι, ο κ. Τσίπρας έχασε την ουσία: Την ευκαιρία που είχε για να καταθέσει ένα πλαίσιο θέσεων για την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών, όπως επίσης και για να αναδείξει τις αδυναμίες της κυβέρνησης.

Παράλληλα, επανέφερε στη μνήμη των πολιτών την τραγωδία στο Μάτι και τους 103 νεκρούς, για την οποία ουδέποτε ο ίδιος και το κόμμα του έχουν ζητήσει συγγνώμη. Την ίδια ώρα, ο Αλέξης Τσίπρας με την ακραία ρητορική του και το εμφανές έλλειμμα ψυχραιμίας, απόρροια των αρνητικών δημοσκοπησεων και της πίεσης που του ασκεί ο Νίκος Ανδρουλάκης, έδωσε το καλύτερο πάτημα στον Κυριάκο Μητσοτάκη για να τον στριμώξει με το φιάσκο της υπόθεσης της Νοvartis, αλλα και με την ακατανόητη στάση του ΣΥΡΙΖΑ στην υπόθεση των Rafale.

Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι η κυβέρνηση βγήκε αλώβητη από την προταση δυσπιστίας, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καρπώθηκε τίποτα, αντιθέτως αλλαξε την αρνητική για την κυβέρνηση ατζέντα, ενώ αναδείχτηκε ο μετριοπαθής ρόλος του ΚΙΝΑΛ, που αν συνεχίσει έτσι δεν θα αργήσει η ώρα που θα αντιστρέψει πλήρως τους συσχετισμούς με τον ΣΥΡΙΖΑ.