Μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να εξακολουθεί να διαμηνύει σε όλους τους τόνους ότι ο κεντρικός στόχος του ιδίου και συνολικά της κυβέρνησης για την εξάντληση της τετραετίας παραμένει αυτονόητος και ακλόνητος, ωστόσο τα νέα δεδομένα που φέρνει η αναδιαμόρφωση της διεθνούς γεωπολιτικής σκακιέρας με φόντο τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία αλλά και η ενεργειακή κρίση, που επιδεινώθηκε από τις τελευταίες ραγδαίες εξελίξεις, δημιουργούν μοιραία νέα δεδομένα σε όλα τα επίπεδα.

Η συνθήκη της δύσκολης εξίσωσης που καλείται να λύσει ο πρωθυπουργός τους αμέσως επόμενους μήνες, και η οποία σίγουρα διαφέρει παρασάγγας σε σχέση με το πλαίσιο διακυβέρνησης της χώρας που παρουσίασε το 2019, ανατρέπει ξεκάθαρα τους σχεδιασμούς του Μαξίμου για τη μετα-COVID εποχή και ενισχύει τα σενάρια αλλά και τις εισηγήσεις ορισμένων εκ των στενών συνομιλητών του περί επιτάχυνσης της προσφυγής στη λαϊκή ετυμηγορία.

μι
Κεντρικό επιχείρημα των υπέρμαχων της άποψης για τη δρομολόγηση των εθνικών εκλογών μέσα στο 2022 είναι το γεγονός ότι η αναπτυξιακή πορεία της χώρας θα πρέπει πλέον να λάβει διαφορετικά χαρακτηριστικά, ενώ οι προτεραιότητες της οικονομικής πολιτικής μετασχηματίζονται επί της ουσίας σε καθημερινή βάση.

«Σταθήκαμε στο ύψος των περιστάσεων όσον αφορά την πλήρη ισορρόπηση των δημοσιονομικών στοιχείων της χώρας, την προώθηση μιας σειράς φοροαπαλλαγών και φυσικά κερδίσαμε εν μέσω πρωτοφανών καταστάσεων το στοίχημα της ψηφιοποίησης της κρατικής μηχανής. Παράλληλα, η θέση της χώρας στο διεθνές προσκήνιο αναβαθμίστηκε σε όλα τα κρίσιμα πεδία, παράμετρος που δίχως αμφιβολία αναγνωρίζεται από εχθρούς και φίλους. Ωστόσο, τα επόμενα βήματά μας οφείλουν να είναι απολύτως, προσαρμοσμένα στις ανάγκες που προέκυψαν, με κορυφαία την ανακούφιση των πολιτών από το κύμα των παγκόσμιων ανατιμήσεων στους ενεργειακούς πόρους και τη διασφάλιση της οικονομικής σταθερότητας και της πολιτικής ομαλότητας στη χώρα», τονίζουν στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους οι εν λόγω κύκλοι.

Προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα σε σχέση με την επιχειρηματολογία που ούτως ή άλλως ανέπτυσσαν εδώ και αρκετούς μήνες, θέτουν ζήτημα πρόωρων εκλογών ακόμα και τον προσεχή Μάιο, πριν δηλαδή από το φθινόπωρο του 2022, που ήταν το αρχικό τους ορόσημο και συνεχίζει βεβαίως να βρίσκεται στις καλένδες τους. Βλέπετε, σύμφωνα με τις αναλύσεις τους, όσο η ηγεσία της κυβέρνησης αφήνει τον χρόνο να κυλάει, τόσο μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπη με νέες κομβικές προκλήσεις, που θα καταστούν ιδιαιτέρως δύσκολα διαχειρίσιμες, αν δεν έχει ξεκαθαρίσει το πολιτικό τοπίο και αν δεν υπάρχει νωπή λαϊκή εντολή στον πρωθυπουργό, η οποία θα δώσει θεσμικό υπόβαθρο στο πλέγμα των πρωτοβουλιών του και σταθερότητα διαχείρισης των διαδοχικών παρεπόμενων κρίσεων.
Oυδείς πρέπει να λησμονεί και την παράμετρο της δεύτερης διαδοχικής εκλογικής αναμέτρησης που έχει προαναγγείλει ο πρωθυπουργός

Το μοναδικό κίνητρο 

Μάλιστα, όπως επισημαίνουν οι γνωρίζοντες τα τεκταινόμενα στον επιτελικό πυρήνα του πρωθυπουργού, ο κίνδυνος αποσταθεροποίησης θα συνιστούσε το μοναδικό σοβαρό κίνητρο για τον ίδιο, προκειμένου να υπαναχωρήσει από τη δέσμευσή του για ολοκλήρωση της συνταγματικής θητείας της κυβέρνησης. Μια προοπτική που θα ήταν απολύτως καταστροφική για την Ελλάδα, η οποία, παρά τις διεθνείς εντάσεις και την υγειονομική κρίση, έχει καταφέρει να βρει τον βηματισμό της στο μέτωπο της πραγματικής οικονομίας.

Άλλωστε, με δεδομένο ότι η προεκλογική συζήτηση έχει ανοίξει για τα καλά με την κλιμάκωση της σχετικής ρητορικής του ΣΥΡΙΖΑ, και προσωπικά του Αλέξη Τσίπρα, καθώς και με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, η αποστολή της κυβέρνησης για τη διατήρηση των αντοχών και την ενίσχυση των αντισωμάτων της χώρας σε αυτή την ιστορική και αναθεωρητική, από κάθε άποψη, περίοδο γίνεται εκ προοιμίου μια πολύ δύσκολη και επίπονη διαδικασία.

Οι εισηγήσεις για εκλογές ακόμα και τους επόμενους δύο μήνες, το νέο πλάνο εν μέσω ανατιμήσεων και ο κίνδυνος αποσταθεροποίησης


Αξίζει, δε, να σημειωθεί ότι, εν μέσω αυτής της συγκυρίας, συνεργάτες του πρωθυπουργού επαναφέρουν τις μνήμες της «Συμφωνίας Αλήθειας», για την οποία είχε μιλήσει ο ίδιος από τον καιρό της αξιωματικής αντιπολίτευσης ακόμη και που πλέον θα πρέπει να ανανεωθεί ριζικά εκ των πραγμάτων. «Ο Μητσοτάκης έκλεινε τα αυτιά του σε όσους μιλούσαν για ευκαιρία να... τελειώσει πολιτικά τον Τσίπρα, ενθαρρυμένοι από τις δημοσκοπήσεις. Όμως, η σχέση εμπιστοσύνης με τον λαό και η ανάγκη διαρκούς ανανέωσής της είναι κάτι άλλο», λένε με νόημα. Εξάλλου, ουδείς πρέπει να λησμονεί και την παράμετρο της δεύτερης διαδοχικής εκλογικής αναμέτρησης που έχει προαναγγείλει ο πρωθυπουργός και η οποία θα ακολουθήσει την περιπέτεια της απλής αναλογικής.

Για τον λόγο αυτό, η εξεύρεση της κατάλληλης χρονικής περιόδου, βάσει ενός σχεδιασμού υπεύθυνων και ψύχραιμων προβλέψεων που θα επηρεάσει όσο το δυνατόν λιγότερο τη χώρα σε μια στιγμή με τόσες ανοικτές υποθέσεις, αποκτά πλέον επιπρόσθετη σημασία...