Ο Ιβάν Σαββίδης στο μικροσκόπιο των ξένων ΜΜΕ - Ο ρόλος του Ρώσου επιχειρηματία και τα σχέδιά του στην Ελλάδα

Νέες διαστάσεις διαµορφώνονται στο µέτωπο της δράσης των σχετιζόµενων µε τον ρωσικό παράγοντα δυνάµεων στην Ελλάδα µε φόντο τον πόλεµο στην Ουκρανία, καθώς και τις σχετικές αναφορές των διεθνών ΜΜΕ, τα οποία παρουσιάζουν µε ονόµατα και διευθύνσεις τα έργα και τις ηµέρες των εν λόγω κύκλων.

Ιδιαιτέρως χαρακτηριστικά ήταν τα δηµοσιεύµατα που φιλοξενήθηκαν στα µέσα της εβδοµάδας από το γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων και την έγκυρη γερµανική εφηµερίδα «Handelsblatt» για τον τρόπο µε τον οποίο δραστηριοποιήθηκε στη χώρα µας ο Ιβάν Σαββίδης, τις σχέσεις του µε το καθεστώς Πούτιν, αλλά και για τα ερωτήµατα που ανακύπτουν µετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία για τον ρόλο που παίζει όλα αυτά τα χρόνια στην κατεύθυνση της προώθησης των ρωσικών συµφερόντων.

Πρόκειται, βεβαίως, για δύο σηµαντικούς κρίκους στην αλυσίδα των αντίστοιχων ρεπορτάζ που έχουν δει το φως της δηµοσιότητας τις τελευταίες εβδοµάδες εντός κι εκτός συνόρων. Μεταξύ άλλων, στο γαλλικό ρεπορτάζ µε τίτλο «Ο πόλεµος στην Ουκρανία φέρνει σε δύσκολη θέση τον Ιβάν Σαββίδη» γίνεται εκτενής αναφορά στην παρέµβαση της ρωσικής πρεσβείας, προκειµένου οι Ελληνες να βλέπουν το Open, ιδιοκτησίας του µεγαλοµετόχου του ΠΑΟΚ, για να λαµβάνουν «αντικειµενική» ενηµέρωση για τα γεγονότα στα πεδία του πολέµου, καθώς και στις σχέσεις του µε τον Βλαντιµίρ Πούτιν.

«Mε τις ελληνικές Αρχές να καταδικάζουν το γεγονός, η παρέµβαση της πρεσβείας έχει προκαλέσει ερωτήµατα σχετικά µε τον ρόλο και τις προθέσεις του µεγάλου Ρώσου επενδυτή στην Ελλάδα», σηµειώνεται χαρακτηριστικά, ενώ ο συντάκτης θυµάται τη λεζάντα που συνόδευε µια φωτογραφία του επιχειρηµατία από το Ροστόφ µε τον Ρώσο πρόεδρο, στην οποία αναγράφονται λόγια του Ιβάν Σαββίδη, ο οποίος διεµήνυε: «Είµαι περήφανος που είµαι Ρώσος πολίτης και θα προστατεύω πάντα τα συµφέροντα της χώρας µου».

Στη συνέχεια παρατίθεντο µαρτυρίες ακαδηµαϊκών και αναλυτών για τις µεθόδους µε τις οποίες ο µεγαλοµέτοχος του ΠΑΟΚ επεδίωξε να εγκαθιδρύσει ένα καθεστώς κυριαρχίας στη Βόρεια Ελλάδα, µεθόδους που, σύµφωνα µε το άρθρο, «καθιστούν την περίπτωσή του ως αναγκαία για στενή παρακολούθηση, µε ό,τι αυτό µπορεί να συνεπάγεται για το µέλλον της εν Ελλάδι παρουσίας του».

«Είµαι περήφανος που είµαι Ρώσος πολίτης και θα προστατεύω πάντα τα συµφέροντα της χώρας µου», είχε δηλώσει ο Σαββίδης

Παρόλο που το όνοµα του Ι. Σαββίδη δεν εµφανίζεται στις λίστες µε τα ονόµατα των ολιγαρχών που έχουν τιµωρηθεί, «η υπόθεσή του προφανώς παρακολουθείται στενά», επισηµαίνει στο πρακτορείο πηγή που αποδίδεται στο εγχώριο υπουργείο Οικονοµικών. Από την πλευρά της, η «Handelsblatt» χαρακτηρίζει τον επιχειρηµατία «Ρώσο ολιγάρχη», ενώ στέκεται στην εµπλοκή του στο λιµάνι της Θεσσαλονίκης και στις ενέργειές του προκειµένου να επικρατήσει στο συγκεκριµένο µέτωπο.

Γίνεται, δε, λόγος για τους προβληµατισµούς της ∆ύσης όσον αφορά τη φιλορωσικής απόχρωσης επεκτατική πολιτική Σαββίδη και τη µορφή που λαµβάνει µετά τη σύρραξη στην Ουκρανία, και ιδιαίτερα της Ουάσινγκτον, µε δεδοµένο βεβαίως και το ενδιαφέρον των ΗΠΑ για το λιµάνι της Αλεξανδρούπολης. Παράλληλα, και σε αυτή την περίπτωση µνηµονεύθηκε η... συµπάθεια της ρωσικής πρεσβείας στο κανάλι της Παιανίας.

Στο μικροσκόπιο οι Ρώσοι ολιγάρχες

Το γεγονός ότι οι δυτικές κυβερνήσεις, µε αιχµή του δόρατος τους αρµόδιους φορείς, έχουν βάλει στο µικροσκόπιό τους τη δράσητων Ρώσων ολιγαρχών και τον τρόπο µε τον οποίο η ισχύς τους γίνεται εργαλείο στα χέρια του Πούτιν για την προσπάθεια απόκτησης ερεισµάτων στην Ευρώπη φέρνει ακόµα περισσότερο στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος πρόσωπα και θεσµικούς παράγοντες οι οποίοι είτε έχουν δίαυλο επικοινωνίας µε τη Μόσχα είτε δεν κρύβουν τη... συµπάθειά τους στο πρόσωπο του Βλαντιµίρ Πούτιν, γεγονός που αποκτά ιδιαίτερη σηµασία µετά την ξεκάθαρη θέση της κυβέρνησης Μητσοτάκη κατά των επιχειρήσεων στο ουκρανικό έδαφος.

Πιο χαρακτηριστικό παράδειγµα, βεβαίως, ο Κυριάκος Βελόπουλος της Ελληνικής Λύσης, που ουδέποτε έκρυψε πως κοιτάει σταθερά προς το Κρεµλίνο. Την ίδια στιγµή, ιδιαιτέρως αµήχανη είναι η στάση του ΚΚΕ, που έχει υιοθετήσει µια, αν µη τι άλλο, µεσοβέζικη επιχειρηµατολογία, προκειµένου να µην ταυτιστεί µε τη δυτική ρητορική, ενώ στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ επιµένουν να συγκρίνουν τις πολεµικές επιχειρήσεις του Πούτιν µε τις αντίστοιχες του ΝΑΤΟ στο Βελιγράδι.

Ακόµα ένας άξονας που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι η προσκόλληση µιας σειράς µητροπολιτών στη διατήρηση διαύλου µε τη Ρωσική Εκκλησία, έστω κι αν η επιλογή τους αυτή παρεκκλίνει των γραµµών του Οικουµενικού Πατριαρχείου. Με τον τρόπο αυτόν, εκτιµάται ότι εξυπηρετούνται σηµειολογικά οι στοχεύσεις της άσκησης εξωτερικής πολιτικής µέσω της θρησκείας, στην οποία είναι κοινό µυστικό ότι ο Πούτιν ποντάρει εδώ και χρόνια. Το ίδιο ισχύει και για κάποιες µονές του Αγίου Ορους, µε αιχµή του δόρατος το ρωσικό µοναστήρι του Αγίου Παντελεήµονα, αν και σε αυτό το µέτωπο δεν θα πρέπει να υπερεκτιµηθεί το στοιχείο της παράδοσης και των ιστορικών σχέσεων.

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά το Σάββατο 19/3