Για τις αυταρχικές πολιτικές, όπως για παράδειγμα οι αποφάσεις και οι πρακτικές του Βλαντιμίρ Πούτιν , μίλησε ο βουλευτής της ΝΔ και Γραμματέας Διεθνών Σχέσεων του κόμματος, Τάσος Χατζηβασιλείου, στα Παραπολιτικά 90,1 και την εκπομπή «Στον αέρα» με τη Νίκη Λυμπεράκη

Επιπλέον, εκτίμησε ότι ενδεχόμενη χρήση πυρηνικών από τη Ρωσία θα απομάκρυνε τη χώρα από τον υπόλοιπο κόσμο και τόνισε ότι η Μόσχα ακολουθεί την τακτική των προσαρτήσεων.

«Συνολική διαπραγμάτευση»

Στη συνέχεια, ο κ. Χατζηβασιλείου κατηγόρησε την Τουρκία ότι συνεχίζει να συμπεριφέρεται ως κράτος-παρίας και είπε πως η Άγκυρα ζητά μια συνολική διαπραγμάτευση με τις ΗΠΑ.



Η συνέντευξη

Ο Τάσος Χατζηβασιλείου, μεταξύ άλλων, δήλωσε:

Για τον κίνδυνο χρήσης πυρηνικών: Είναι αλήθεια ότι αυτού του είδους οι αυταρχικές πολιτικές όπως αυτή που ακολουθεί ο κ. Πούτιν   τον τελευταίο χρόνο στην Ουκρανία δυστυχώς μερικές φόρες δημιουργούν τον κίνδυνο να ανοίξει η πόρτα του φρενοκομείου. Και βλέποντας τη Ρωσία και τον τρόπο με τον οποίο πολιτεύεται το Κρεμλίνο τις τελευταίες εβδομάδες μόνο ανησυχία μπορούμε να έχουμε για τα τεκταινόμενα στην περιοχή. Θα έλεγα βέβαια ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα όσο τα είχανε  υπολογίσει από την  αρχή. Το γεγονός ότι τις τελευταίες ημέρες είδαμε την προσάρτηση παρωδία ουκρανικών εδαφών στην ρωσική επικράτεια αποδεικνύει ότι η Ρωσία ειναι σε θέση άμυνας. Δεν έχει πετύχει τον στόχο που από την αρχή είχε θέσει προφανώς στο πεδίο, δεν βγαίνει η πολεμική μηχανή της τόσο αποτελεσματική όσο την είχαν σχεδιάσει, και μάλιστα αυτή η προσπάθεια έρχεται ως κίνηση για να δικαιολογηθεί εν μέρει η επιστράτευση που έχει κηρύξει τις τελευταίες ημέρες. Που και αυτή ήταν  μια παρωδία διότι χιλιαδες νέοι ρώσοι εγκατέλειψαν την επικράτεια.

Για τη Ρωσία: Η Ρωσία σήμερα είναι τόσο πιεσμένη σε σημείο που προσπαθεί να βρει διεξόδους για μια εύσχημη απεμπλοκή από τον πόλεμο αυτό, αν όμως δεν μπορέσει να βρει αυτή τη εύσχημη απεμπλοκή πιθανόν να μπορούσε να στραφεί σε πιο ακραίες κινήσεις. Προς Θεού δεν πιστεύω ότι τα πυρηνικά είναι πιθανή εξέλιξη, για να μην παρεξηγηθούμε, είμαστε πολύ μακριά απ’ αυτό και προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι ξέρει πάρα πολύ καλά ο Πούτιν  οτι αν έκανε κάτι τέτοιο τότε θα απομονωνόταν εντελώς από τη διεθνή κοινότητα χωρίς να έχει απολύτως κανέναν φίλο ούτε καν τους τελευταίους που του έχουν απομείνει.

Για την προσάρτηση εδαφών από τη Ρωσία: Η εξέλιξη που αλλαζει τα πράγματα σήμερα είναι η προσάρτηση. Γιατί ο Πούτιν θεωρεί με τη δική του λογική ότι θα απειλεί σκληρότερα τη Δύση θα έχει δηλαδή ένα κεκτημένο, αν και παράνομο, στο τραπέζι και φυσικά τώρα ξεκινάει ένα αφήγημα απελευθέρωσης των υπολοίπων περιοχών του Ντονέτσκ και  του Λούγκανσκ. Ταυτόχρονα όμως έρχεται  την Ουκρανία και κερδίζει το λιμάνι, μια πόλη ακριβώς πάνω στην οριογραμμή που τερματίζει η προσάρτηση των εδαφών από τη Ρωσία. Τρεις ωφέλειες θα έχει κατά τη γνώμη μου η Ουκρανία από την ανάκτηση του λιμανιού, πρώτα απ’ όλα ο ανεφοδιασμός, θα μπορεί πολύ πιο εύκολα να τροφοδοτεί τις δυνάμεις της. Δεύτερον, δημιουργεί νέο ορμητήριο για νέες επιθέσεις προς την Ανατολή. Και τρίτον βέβαια και συμβολικό, έχει πετύχει ο Ζελένσκι ένα μεγάλο πλήγμα στο  κραταιό Κρεμλίνο το οποίο υποτίθεται εκπροσωπεί μια αυταρχική και δυνατή εξουσία που δεν μπορεί να κερδίσει ούτε μια μικρή πόλη όπως είναι το λιμάνι στην Ουκρανία. Επομένως τα πράγματα δυστυχώς περιπλέκονται και βλέπετε ότι οι εκτιμήσεις θα αλλάζουν εβδομάδα με την εβδομάδα. Η Ρωσία επαναλαμβάνει το σενάριο Κριμαία, υπάρχει όμως μια διαφορά εκεί δεν είχαμε αιματοχυσία παρόλα αυτά η λογική είναι ίδια  ότι η Ρωσία εφαρμόζει την τακτική των προσαρτήσεων με μεθόδους οι οποίες είναι πέρα ως πέρα παράνομες. Έτσι που τα έχουνε κάνει οι Ρώσοι τα πράγματα περιπλέκονται. Τα πράγματα έχουν μπλέξει τόσο πολύ εκεί που κανείς δεν ξέρει ποιος θα ήταν ο τρόπος επίλυσης ενός γόρδιου δεσμού.

Για τα ελληνοτουρκικά: Η Τουρκία συνεχίζει να συμπεριφέρεται ως κράτος παρίας, ως ένας περιφερειακός νταής μόνο που τον ρόλο αυτό τον αναγνωρίζει μόνο η ίδια για τον εαυτό της, δεν της τον  αναγνωρίζει κανείς ούτε οι ΗΠΑ. Μόλις οι ΗΠΑ ενημέρωσαν την Τουρκία ότι θα έχουν τραπεζικές κυρώσεις επειδή συνεργάζεται με τα ρωσικά πιστωτικά ιδρύματα  σε μια νύχτα έκοψε την επαφή με το σύστημα MIR. Είναι αλήθεια ότι η Τουρκία είναι μια χώρα η οποία διεκδικεί ένα ρόλο  sui generis και αυτή τη στιγμή θέλει να μπει σε μια συνολική διαπραγμάτευση με την Αμερική. Το πρόβλημά της είναι οι ΗΠΑ στην παρούσα φάση και την Ελλάδα ακόμα την βλέπει ως πολιορκητικό κριό των ΗΠΑ όπου μπορεί να χρησιμοποιηθεί η χώρα μας ως εργαλείο, λέει η Άγκυρα με τη δική της λογική «για να πιέσει την Τουρκία να την οδηγήσει στα άκρα». Το θέμα είναι ότι η Τουρκία σήμερα ζητά μια συνολική διαπραγμάτευση με τις ΗΠΑ και η διαπραγμάτευση αυτή δεν ξεκινά με όρους που θα ήθελε η Τουρκία να ισχύουν για αυτή την κουβέντα.

Για την επιστολή της Τουρκία στον ΟΗΕ:  Αυτό είναι μια «ρεβάνς» του Ερντογάν που δεν αναφέρθηκε στα ζητήματα αυτη Γενική Συνέλευση και είχε κατηγορηθεί από τους εσωτερικούς αντιπάλους του στην Τουρκία ότι ήταν ολίγον υποχωρητικός άρα με την επιστολή αυτή έρχεται να αποδείξει ότι δήθεν είναι σκληρός και άτεγκτος και πολύ σταθερός σε αυτές τις απόψεις, από την άλλη ξεχωρίζω έναν νεολογισμό. Διαβάζω στην επιστολή ότι τα σύνορα δεν είναι μόνιμα εφόσον χαραχτούν με μια συνθήκη αλλά εξαρτώνται από την πορεία της συνθήκης. Αυτή η φράση περικλείει απολύτως το αναθεωρητικό δόγμα της Τουρκία, και η επιστολή αυτη υποκριτικά καλεί την Ελλάδα σε διάλογο και έχει δύο  μείζονα σφάλματα. Αναφέρεται στην Μοντρέ και λέει ότι δεν καλύπτει Λήμνο και Σαμοθράκη, είναι μια λανθασμένη ερμηνεία των συνθηκών και δεύτερο σφάλμα λεει η Τουρκία ότι έχει αντικειμενικό ενδιαφέρον για την Συνθήκη των Παρισίων μόνο που ξεχνάει ότι δεν συμμετείχε. Εμείς κάνουμε αυτό που πρέπει, πρώτα απ’ όλα  διεθνοποιούμε κάθε τουρκική παραβατική συμπεριφορά. Δεν υπάρχει το άλλοθι της άγνοιας για κανέναν. Δεύτερον, στέλνουμε μήνυμα ότι έχουμε την αποφασιστικότητα να μην δεχόμαστε παιχνίδια με την κυριαρχία μας κάτι που το έχουμε καταστήσει σαφές  από την εποχή του Έβρου το ’20. Και τρίτον λέμε ότι είμαστε δύναμη ευθύνης, δύναμη διαλόγου αλλά ταυτόχρονα είμαστε μια δύναμη που έχει ισχυρές συμμαχίες. Δεν πιστεύω ότι η Τουρκία συνειδητά πηγαίνει γυρεύοντας για μια θερμή κατάσταση στο Αιγαίο.

Για την Τουρκία: Η Τουρκία θέλει αν γίνει μια θερμή κατάσταση να είμαστε εμείς οι υπεύθυνοι δηλαδή να χάσουμε την ψυχραιμία μας και από όλες αυτές τις απαράδεκτες κινήσεις που κάνει να είμαστε εμείς οι πρώτοι που θα κάνουμε την κίνηση. Εμείς δεν χαρίζουμε την αστάθεια σε κανέναν, είμαστε δύναμη σταθερότητας και πολύ σωστά παραμένουμε ψύχραιμοι και αποφασιστικοί. Υπάρχει όμως ο κίνδυνος του ατυχήματος γιατί ο Ερντογάν έχει ξεδοντιάσει το στράτευμα στο αποτυχημένο πραξικόπημα μην εκπλαγείτε αν δείτε κάποιον πιλότο, κάποιο καπετάνιο στις τουρκικές ένοπλές δυνάμεις να αποδειχθεί θερμοκέφαλος στην προσπάθειά του να αποδείξει την αφοσίωσή του στον μεγάλο ηγέτη. Είναι και αυτός ο κίνδυνος υπαρκτός και πρέπει να τον έχουμε και αυτόν στο πίσω μέρος του μυαλού μας και πιστέψτε με τον έχουμε.