Ο Νίκος Ανδρουλάκης βρέθηκε τη Δευτερα στη 2η ΕΜΑΚ, που σήκωσε στις πλάτες της το βάρος των διασώσεων αλλά και του τραγικού καθήκοντος του εντοπισμού των νεκρών επιβατών της τραγωδίας στα Τέμπη. 

Απευθυνόμενος στο προσωπικό της ΕΜΑΚ ο κ. Ανδρουλάκης σημείωσε:

«Mας έχετε κάνει υπερήφανους με την παρουσία σας στην Τουρκία και στα Τέμπη. Είστε οι εκπρόσωποι της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης που τόσο ανάγκη έχουμε αυτή τη δύσκολη εποχή. Πάνω απ’ όλα ως πρότυπο και για όλους εμάς αλλά και ιδιαίτερα για τις νεότερες γενιές. Γι’ αυτό θέλησα να σας ευχαριστήσω όλους και τον καθένα ξεχωριστά για τον αγώνα που κάνετε, για την προσπάθεια που κάνετε κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες σε όλα τα μέτωπα. Να είστε καλά και καλή δύναμη».


Ο κ. Ανδρουλάκης συνομίλησε με τον Διοικητή Αριστείδη Κατιρτζίδη και τα μέλη της 2ης ΕΜΑΚ σημειώνοντας ότι θα είναι αρωγός στο έργο τους. Στη συνέχεια μετέβη στη Θέρμη όπου είχε συνάντηση με εθελοντές της Πολιτικής Προστασίας του Δήμου.

H δήλωση του Νίκου Ανδρουλάκη μετά την επίσκεψη

«Θέλω να ευχαριστήσω πάρα πολύ τη 2η ΕΜΑΚ, διότι με τον αγώνα τους και στην Τουρκία και στα Τέμπη δείχνουν τα πρότυπα που πρέπει να ακολουθήσουμε. Τα πρότυπα της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης, της καθημερινής προσπάθειας που διασφαλίζουν ένα καλύτερο μέλλον για τον ελληνικό λαό. Ένα μέλλον ασφάλειας. Αυτά τα πρότυπα πρέπει να ακολουθήσει η ελληνική κοινωνία.

Δυστυχώς, ζήσαμε ένα τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, που δείχνει ότι το κράτος δεν εγγυήθηκε την ασφάλεια στις μεταφορές. Που δείχνει ότι υπήρχαν έργα που δεν υλοποιήθηκαν στην ώρα τους αλλά και αναξιοκρατία, που οδήγησε ένα ανθρώπινο λάθος μαζί με όλη αυτή την αβελτηρία του κράτους στο να χαθούν πάρα πολλές ανθρώπινες ζωές και ιδιαίτερα νέων ανθρώπων.

Το μήνυμα είναι ότι πρέπει το κράτος να αλλάξει και να γίνει εγγυητής μιας καλύτερης διαβίωσης και μιας καλύτερης προοπτικής για τον ελληνικό λαό. Με λιγότερες ανισότητες, με περισσότερες ευκαιρίες, με μεγαλύτερη ασφάλεια, με ισχυρό Εθνικό Σύστημα Υγείας, με καλύτερη παιδεία. Και όχι ένα κράτος το οποίο θα είναι λάφυρο των εκάστοτε κυβερνώντων.

Ένα κράτος – εγγυητής του δημοσίου συμφέροντος. Αυτό χρειαζόμαστε και αυτό είναι η αγωνία μου και η προσπάθειά μου και μπροστά τις επόμενες εθνικές εκλογές. Αυτό να είναι η ανάγκη που πρέπει να υλοποιήσουμε, ώστε να ζήσει ο ελληνικός λαός σε καλύτερες συνθήκες στο μέλλον».

Απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου για τη «συγγνώμη» του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά για το αν έχει μερίδιο ευθύνης και το ΠΑΣΟΚ, ο Νίκος Ανδρουλάκης σημείωσε χαρακτηριστικά:

«Η ευκολότερη διαδρομή των πολιτικών για να μην αναλάβουν τις ευθύνες τους, είναι να τις διαχέουν στο μακρινό παρελθόν. Η σύμβαση έγινε το 2014. Ας μείνουμε, λοιπόν, στα στοιχεία και όχι στις θεωρίες και στις ‘’συγγνώμες’’ κατόπιν πολλών ημερών από την τραγωδία. Και ας έχουμε και ενσυναίσθηση. Η σύμβαση έγινε το 2014. Προέβλεπε, σε δύο χρόνια, να έχει ολοκληρωθεί ένα έργο 41 εκατ., ώστε να έχουμε τηλεδιοίκηση πρώτου βαθμού, όταν η Ευρώπη πάει ήδη στον δεύτερο βαθμό τηλεδιοίκησης. Το έργο αυτό δεν υλοποιήθηκε το 2016. Δεν υλοποιήθηκε καν το 2017. Πήρε επτά συνεχόμενες παρατάσεις επί ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Δημοκρατίας, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει τηλεδιοίκηση και σε ένα σύγχρονο τρόπο λειτουργίας των σιδηροδρόμων να μην μπορεί να αποφευχθεί το ανθρώπινο λάθος και να θρηνήσουμε μια τραγωδία».

Ερωτηθείς για τις μαζικές πορείες διαμαρτυρίας των νέων, ο κ. Ανδρουλάκης ανέφερε:

3785337
«Γιατί βλέπουμε νέα παιδιά να ξεχύνονται στους δρόμους; Δώσαμε τα χρήματα που έπρεπε στο Εθνικό Σύστημα Υγείας για να έχουμε καλύτερη υγεία; Δώσαμε τα χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης στην παιδεία, για να έχουν καλύτερη παιδεία; Δώσαμε τα χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης στο πιο πράσινο μέσο της εποχής μας που είναι το τρένο, για να έχουν καλύτερα τρένα και με περισσότερη ασφάλεια;

Τι απ’ αυτά έγινε τα τελευταία χρόνια; Γι’ αυτό υπάρχει αυτή η αγανάκτηση. Για την αδικία εις βάρος των πιο αδύναμων Ελλήνων. Τις αδικίες και την αγανάκτηση πρέπει όχι κάποιοι να την εργαλειοποιήσουν, όπως έκαναν στο παρελθόν, αλλά να απαντήσουμε με λύσεις, με προτάσεις, με μια αλλαγή σελίδας που έχει ανάγκη ο τόπος. Με ένα κράτος – που το ξαναλέω – δεν θα είναι στον εκάστοτε κυβερνώντα ένα εργαλείο ρουσφετιών, αναξιοκρατίας και ατιμωρησίας. Αλλά θα είναι ένα όπλο που θα υπερασπίζεται τον πιο αδύναμο Έλληνα και θα εγγυάται ένα κοινωνικό συμβόλαιο προοπτικής, ιδιαίτερα για τις επόμενες γενιές».