Ακόµα και το ελλειπτικό σιρόπι Abilify Oral Sol , ένα πολύτιµο φάρµακο για συνανθρώπους µας µε σοβαρή ψυχική νόσο, εξάγεται από την αγορά φαρµάκων της χώρας µας προς άλλα κράτη-µέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπου πωλείται σε αισθητά υψηλότερη τιµή.

Την ίδια στιγµή, ένας ασθενής µπορεί να διέλθει το µισό λεκανοπέδιο, να µπει σε πλήθος ιδιωτικών φαρµακείων, αλλά τα ηλεκτρονικώς συνταγογραφηµένα φάρµακά του, ακόµα κι αν δεν είναι αντιβίωση, ενδέχεται να µην καταφέρει τελικά να τα προµηθευτεί... Περίπου 300 είναι τα φαρµακευτικά σκευάσµατα που λείπουν από τα ράφια των ιδιωτικών φαρµακείων της χώρας, σύµφωνα µε τα σχετικά στοιχεία του Φαρµακευτικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης (ΦΣΘ).

Ο Σύλλογος χαρακτηρίζει ως «µικρή ανάσα σε σωστή κατεύθυνση» την αποφασιστική παρέµβαση του υπουργού Υγείας, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, και την αντίστοιχη απόφαση της διοίκησης του Εθνικού Οργανισµού Φαρµάκων (ΕΟΦ), µε τις οποίες απαγορεύθηκαν από την Τρίτη 1η Αυγούστου οι παράλληλες εξαγωγές για 277 φάρµακα. Πρόκειται για σκευάσµατα που αφορούν σχεδόν όλες τις παθήσεις: ευρείας χρήσης αντιβιοτικά, φάρµακα για το αναπνευστικό, καρδιολογικά, ψυχιατρικά, νευρολογικά, γυναικολογικά, ηπαρίνες, ανοσοσφαιρίνες, φάρµακα για την επιληψία, τη νόσο Πάρκινσον, τη νόσο Crohn και την ελκώδη κολίτιδα, αλοιφές για την ακµή, σκευάσµατα για τον πόνο, για την εξωσωµατική γονιµοποίηση, οι γνωστές ενέσεις σεµαγλουτίδης για τον διαβήτη τύπου 2, ινσουλίνες, γνωστές οφθαλµικές σταγόνες, ευρείας χρήσης σκευάσµατα για τη γαστροοισοφαγική παλινδρόµηση, σηµαντικές βιταµίνες για τη ρύθµιση του µεταβολισµού κ.ά.

Αξίζει, µάλιστα, να σηµειωθεί ότι ο ΦΣΘ ζητεί, µεταξύ άλλων, να αυξηθούν περαιτέρω και άµεσα τα φαρµακευτικά σκευάσµατα που τελούν υπό καθεστώς απαγόρευσης των παράλληλων εξαγωγών τους από τη χώρα µας. ∆εν είναι καθόλου τυχαίο, λοιπόν, το γεγονός ότι φαρµακοποιοί της περιφέρειας, µε τους οποίους συνοµίλησαν τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», µας εξηγούν, µε έκδηλη αγανάκτηση, ότι «µπορεί να τρώµε ακόµη και δύο-τρεις ώρες καθηµερινά, προκειµένου να εξασφαλίσουµε ελλειπτικά φάρµακα για ασθενείς στα φαρµακεία µας. Ελάτε πίσω από τον πάγκο µας να δείτε τι γίνεται κάθε µέρα»...

Υπενθυµίζεται ότι η διοίκηση του ΕΟΦ, έπειτα από αυστηρή εντολή του κ. Χρυσοχοΐδη, έχει θέσει εδώ και µερικές εβδοµάδες σε εφαρµογή άλλη µία απόφασή της για την αντιµετώπιση των ελλείψεων και την προάσπιση της προστασίας της δηµόσιας υγείας, αλλά και των ασθενών στη χώρα µας. Η εν λόγω πρωτοβουλία αφορά µέτρα τα οποία καλύπτουν το σύνολο της εφοδιαστικής αλυσίδας.

Ο ίδιος ο ΕΟΦ αναφέρει: «Αποφασίστηκε οι φαρµακευτικές εταιρείες να αυξήσουν σηµαντικά το επόµενο χρονικό διάστηµα τις ποσότητες των φαρµάκων που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά, το οποίο, άλλωστε, αποτελεί και υποχρέωσή τους. Οι φαρµακαποθήκες υποχρεώνονται να δηλώνουν τις πωλήσεις και τα αποθέµατά τους για τα ελλειπτικά φάρµακα σε πραγµατικό χρόνο, ώστε να είναι άµεσα διαθέσιµη η εκτίµηση του φαινοµένου και η ανεύρεση λύσεων. Για τον λόγο αυτόν αναπτύχθηκε ειδική πλατφόρµα. Τέλος, µε απόφαση του υπουργείου Υγείας, η χορήγηση φαρµάκων που βρίσκονται σε έλλειψη ή περιορισµένη διάθεση θα γίνεται από τα φαρµακεία στους ασθενείς µόνον εφόσον αυτά έχουν συνταγογραφηθεί ηλεκτρονικά βάσει των ενδείξεων και από τις ιατρικές ειδικότητες που προβλέπονται».

Εξάλλου, ενώ ο πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Φαρµακαποθηκαρίων (ΠΣΦ), Θεόδωρος Σκυλακάκης, επιχείρησε να «τορπιλίσει» τον δηµόσιο διάλογο, σχετικά µε τις σοβαρές ελλείψεις φαρµάκων από την ελληνική αγορά και τον ρόλο των παράλληλων εξαγωγών µε την κατάθεση… µήνυσης κατά του προέδρου του Πανελλήνιου Φαρµακευτικού Συλλόγου (ΠΦΣ), Απόστολου Βαλτά, για συκοφαντική δυσφήµηση, ο πρόεδρος του Φαρµακευτικού Συλλόγου Λάρισας (ΦΣΛ), Αθανάσιος Κουτσούκης, δηλώνει χαρακτηριστικά στα «Π», χωρίς να «µασάει τα λόγια» του: «Οι επανεξαγωγές χιλιάδων φαρµάκων, που δεν παράγονται εντός και έχουν εισαχθεί αρχικά µε χαµηλή τιµή, είναι ο βασικός λόγος των ελλείψεων σε χώρες όπως η Ελλάδα και µία από τις παρενέργειες της χαοτικής πολιτικής που εφαρµόζεται συνολικά εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης στον τοµέα αυτόν. Το φάρµακο είναι κοινωνικό αγαθό και αυτό δεν πρέπει να το αφήνουµε να αµφισβητείται. Στον βωµό, λοιπόν, του κέρδους ορισµένων ενδιάµεσων στη διακίνηση του φαρµάκου ή ακόµα και της ενίσχυσης του ισοζυγίου εισαγωγών-εξαγωγών της χώρας, δεν είναι δυνατόν να το ευτελίζουµε, ως κοινό εµπόρευµα. ∆εν µας ανήκει, άλλωστε, µε την τιµή την οποία λαµβάνει προς όφελος του Eλληνα ασθενούς και του ασφαλιστικού συστήµατος και όχι προς όφελος του κάθε εµπόρου, ούτε χάρη στις δικές του δεινές επιχειρηµατικές πρακτικές».

Δημοσιεύτηκε στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ στις 12/8