Παρά τις διαψεύσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου, ∆. Τζανακόπουλου, ότι το Μέγαρο Μαξίµου δεν σκοπεύει να προκηρύξει νέο δηµοψήφισµα, σε περίπτωση που «κολλήσει» η διαπραγµάτευση µε τους θεσµούς, καλά πληροφορηµένες πηγές αναφέρουν ότι το ενδεχόµενο αυτό έχει συζητηθεί στο στενό επιτελείο του πρωθυπουργού. Μαθαίνω, δε, πως και ο «τσάρος» της ελληνικής οικονοµίας, Ευ. Τσακαλώτος, προσχωρεί στην άποψη να «ερωτηθεί ο λαός», εάν οι δανειστές ζητήσουν τη νοµοθέτηση επιπρόσθετων µέτρων για µετά το 2018 και δεν ανταποκριθούν στην πρόταση της κυβέρνησης για τη θεσµοθέτηση ενός µηχανισµού αυξηµένων εγγυήσεων.

Στο δίληµµα «πρόωρες εκλογές ή δηµοψήφισµα;» η απάντηση που κυριαρχεί στο επιτελείο του πρωθυπουργού είναι υπέρ της δεύτερης εκδοχής. Το σκεπτικό για την επιλογή της διαδικασίας του δηµοψηφίσµατος βασίζεται στην πεποίθηση πολλών στενών συνεργατών του Αλ. Τσίπρα ότι η κοινή γνώµη χειραγωγείται ευκολότερα και η κυβέρνηση δεν έχει να χάσει τίποτα, αφού «θα κρατά στα χέρια της τις αποφάσεις».

Αλλωστε, αυτό το είδαµε και µε το προηγούµενο δηµοψήφισµα, όταν το «όχι» έγινε «ναι». Βεβαίως, αυτή τη φορά υπάρχουν εισηγήσεις από πρόσωπα που ασκούν επιρροή στον πρωθυπουργό το δηµοψήφισµα να περιλαµβάνει τέτοιου είδους ερωτήµατα που αφενός µεν θα υποκρύπτουν πολλαπλές ερµηνείες για την παραµονή της χώρας στο ευρώ, αφετέρου δε θα επιχειρούν να εκθέσουν και τον αρχηγό της Ν.∆., Κ. Μητσοτάκη. Ηδη, εάν προσέξει κανείς τις τελευταίες παρεµβάσεις του Αλ. Τσίπρα, διαπιστώνει µε πόση µεγάλη µαεστρία επιχειρεί να εκθέσει τον Κ. Μητσοτάκη, ισχυριζόµενος ότι «ταυτίζεται µε τις θέσεις του ∆ΝΤ για συνέχιση της λιτότητας» και είναι «πρόθυµος να υπογράψει 4ο Μνηµόνιο».