Οι περιπέτειες του Ευκλείδη Τσακαλώτου στο τελευταίο Eurogroup τον βασανίζουν ακόμη, αρκετά 24ωρα αφού τελείωσε αυτό. Το γεγονός όμως ότι από τα χείλη του δεν ακούσαμε τίποτα για την συμφωνία, οδήγησε τους Έλληνες πολιτικούς στο να ανοίξουν μια μεγάλη συζήτηση αναζητώντας τον «άφαντο» υπουργό. Ο Τσακαλώτος στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει την «αφωνία» του μας σύστησε, τον Μαρκ Τουέιν. Ο υπουργός επέλεξε ένα απόφθεγμά του για να δώσει την απάντησή του και συγκεκριμένα το «οι φήμες για τον θάνατό μου είναι εξαιρετικά υπερβολικές». Ήταν αρκετό αυτό, ώστε τουλάχιστον  για δύο 24ωρα ο Μαρκ Τουέιν να … viral και το όνομα που πρωταγωνιστούσε όχι μόνο σε τίτλους ειδήσεων, αλλά και στην Βουλή και σε δελτία Τύπου των κομμάτων, αφού οι περισσότεροι αναζητούσαν αποφθέγματα του Μαρκ Τουέιν για να ανταπαντήσουν στον υπουργό. Ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ. Βασίλης Κικίλιας ανέφερε μια άλλη ρήση του Τουέιν «"Όταν έχεις αμφιβολίες, πες την αλήθεια", ενώ ο Νίκος Δένδιας ανέφερε την διαφορά μεταξύ της γάτας του ψέματος, που είναι ότι η γάτα έχει μόνο εφτά ζωές.   Ποιος είναι όμως ο Μαρκ Τουέιν; Οι περισσότεροι τον γνωρίζουμε ή τουλάχιστον τον γνωρίσαμε στα παιδικά μας χρόνια όταν διαβάσαμε τα πολύ δημοφιλή βιβλία του, όπως Οι περιπέτειες του Huckleberry Finn και Οι περιπέτειες του Τομ Σόγιερ. Ήταν ένας συγγραφέας και χιουμορίστας, σατιρικός και λέκτορας. Γενικά οι ιδιότητές του είναι : δημοσιογράφος, μυθιστοριογράφος, αυτοβιογράφος, δάσκαλος, χιουμορίστας, συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας, boatman, σεναριογράφος, συγγραφέας, typesetter και ταξιδιωτικός συγγραφέας.  

Η άγνωστη περιπέτειά του στην Ελλάδα

Σε απόσπασμα για την ζωή και την δράση του, το οποίο δημοσιεύεται στο mixanitouxronou.gr παρουσιάζεται ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον περιστατικό από την ζωή του. Γίνεται αναφορά στο ταξίδι του στην Ελλάδα,  στην απόδραση από το λοιμοκαθαρτήριο του Πειραιά, αλλά και στο γεγονός ότι πήγε στην Ακρόπολη αφού πρώτα λάδωσε τους φύλακες.  

Η απόδραση από το λοιμοκαθαρτήριο του Πειραιά Αφού λοιπόν το πλοίο QUAKER CITY κατέφθασε στο λιμάνι του Πειραιά, ο Τουέιν αποβιβάσθηκε μαζί με τρεις φίλους του με μια βάρκα στην προβλήτα. Το πλοίο παρέμεινε στα ανοιχτά. Εκεί όμως, σύμφωνα με τους λιμενικούς κανόνες της εποχής, έπρεπε να παραμείνει σε καραντίνα (απομόνωση) επί διημέρου προκειμένου να διαπιστωθεί πως δεν θα μετέδιδαν επιδημικό νόσημα. Αυτή η χρονική καθυστέρηση θα ανάγκαζε τον Μαρκ Τουέιν να αναβάλει την επίσκεψή του στην Ακρόπολη, αφού το πλοίο, το επόμενο κιόλας πρωινό θα συνέχιζε το ταξίδι του. Έτσι προτίμησε να δραπετεύσει από το Λοιμοκαθαρτήριο Πειραιώς και να φύγει τρέχοντας μαζί με τους φίλους του προς την οδό Πειραιώς, μέσω της οποίας, όπως τον είχαν πληροφορήσει, θα έφθανε κατευθείαν στην Ακρόπολη. Στη διαδρομή αυτή που έλαβε χώρα κατά την διάρκεια της νύχτας ο Μαρκ Τουέιν και οι φίλοι του, δεν καταδιώχθηκαν από την Αστυνομία, αλλά από τα μυριάδες σκυλιά του Πειραιά, που ζούσαν τόσο σε αυλές έξω από τα σπίτια, όσο και στα περιβόλια που υπήρχαν δεξιά κι αριστερά της Πειραιώς, απ΄ όπου ο Μαρκ Τουέιν με την παρέα του έκλεβαν σταφύλια με σύμμαχο το σκοτάδι!  

Θαύμασε την Ακρόπολη, αφού  πρώτα «λάδωσε» τους φύλακες 

Όταν έφθασαν στην Ακρόπολη κατάφεραν να εισέλθουν, καθώς χρηματοδότησαν τους φύλακες και είδαν την Αθήνα από ψηλά. Ο ίδιος γράφει: «Υπέρ τας κεφαλάς μας οι μεγαλοπρεπείς κίονες, υπέροχοι μ΄ όλην των την ερείπωσιν -υπό τους πόδους μας η ονειρευομένη πόλις- εις την μακρυνήν απόστασιν η αργυρά θάλασσα- δεν υπάρχει εις όλη την οικουμένη άλλη εικών, έστω κατά το ήμισυ τόσο ωραία! Καθώς εστραφήμεν κι επροχωρήσαμεν δια μέσου του ναού, επόθησα, εκείνοι οι ένδοξοι άνδρες που είχαν καθήσει εκεί εις περασμένους καιρούς, να ήρχοντο πάλιν και να εμφανισθούν εις τα περίεργα βλέμματά μας. Ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης, ο Δημοσθένης, ο Σωκράτης, ο Φωκίων, ο Πυθαγόρας, ο Ευκλείδης, ο Πίνδαρος, ο Ξενοφών, ο Ηρόδοτος, ο Πραξιτέλης, ο Φειδίας…Τι αστερισμός ένδοξων ονομάτων!» Η Ακρόπολις και οι ελληνικές αρχαιότητες στα παραρτήματα εικόνων του βιβλίου.  

Έκλεψε σταφύλια και μετά κατήγγειλε τους ντόπιους ως καταπατητές…

Η περιπέτεια του Μαρκ Τουέιν με τον Πειραιά δεν σταμάτησε μόνο με την απόδρασή του από το Λοιμοκαθαρτήριο της εποχής, αλλά και με την επιστροφή του στο Λιμάνι. Την ίδια νύχτα κατέβηκαν πάλι με πεζοπορία στον Πειραιά. Αυτή τη φορά στη νέα τους απόπειρα να κλέψουν σταφύλια, αντί σκυλιών εμφανίσθηκαν Αγροφύλακες. Αυτοί εντυπωσίασαν τον Αμερικανό συγγραφέα, καθώς διαπίστωσε ότι ο αριθμός των Αγροφυλάκων στους κήπους της Πειραιώς ήταν μεγαλύτερος από τους Αστυνομικούς που φρουρούσαν το Λοιμοκαθαρτήριο και τον ίδιο τον Πειραιά! «Κάθε χωράφι εις όλο τον μακρόν δρόμον, εφρουρείτο και από έναν ένοπλον σκοπόν. Μερικοί εκ των φρουρών εκοιμώντο, ήσαν όμως έτοιμοι να σηκωθούν. Αυτό δεικνύει τι είδους τόπος είνε η σύγχρονος Αττική, κοινωνία υπόπτων χαρακτήρων. Εκείνοι οι άνθρωποι δεν έμεναν εκεί δια να φυλάττουν τας ιδιοκτησίας των από τους ξένους, αλλά ο ένας από τον άλλον, καθώς ξένοι σπανίως επισκέπτονταν τόσο την Αθήνα όσο και τον Πειραιά και όταν πηγαίνουν εκεί, πηγαίνουν με το φως της ημέρας και μπορούν ν΄ αγοράσουν όσα θέλουν σταφύλια με το τίποτε! Οι σημερινοί κάτοικοι είναι διάσημοι καταπατηταί και παραποιηταί, αν η κακογλωσσιά λέγει την αλήθεια γι΄ αυτούς και εγώ πιστεύω πως λέγει!».   Αυτή λοιπόν ήταν η μια και μοναδική επαφή του μεγάλου Μαρκ Τουέιν με τον Πειραιά που μόνο μέσα σε μια νύχτα περιείχε μια δραπέτευση, κλοπή σταφυλιών, πεζοπορία κατά μήκος της Πειραιώς, επιστροφή εκ νέου στο λιμάνι και μια εμπειρία με Αγροφύλακες!   ...   

Ποιος είναι ο Μαρκ Τουέιν

Σύμφωνα με το Wikipedia το Μαρκ Τουέιν ωστόσο, είναι ψευδώνυμο. Το κανονικό του όνομα είναι Σάμουελ Λάνγκχορν Κλέμενς (Samuel Langhorne Clemens, 30 Νοεμβρίου 1835 – 21 Απριλίου 1910). Ήταν Αμερικανός συγγραφέας. Γεννήθηκε σε ένα χωριό του Μιζούρι των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο πατέρας του πέθανε το 1847 αφήνοντας στην οικογένεια αρκετά οικονομικά χρέη, γεγονός που ανάγκασε τον Τουαίην να εγκαταλείψει το σχολείο και να εργαστεί. Παράλληλα πραγματοποίησε αρκετά ταξίδια στις ανατολικές και στις δυτικές πολιτείες των Η.Π.Α., εργαζόμενος ως τυπογράφος. Έπειτα από δέκα χρόνια, ενώ ταξίδευε για δουλειές στη Νέα Ορλεάνη, αποφάσισε ξαφνικά να γίνει οδηγός ποταμόπλοιου, ένα επάγγελμα το οποίο ο ίδιος αναγνώρισε πως του πρόσφερε σημαντικές εμπειρίες, ενώ ήρθε σε επαφή με πολλούς διαφορετικούς χαρακτήρες. Ο Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος σε συνδυασμό με την εμφάνιση των σιδηροδρόμων, είχε ως αποτέλεσμα να εγκαταλειφθεί το εμπόριο μέσω ποταμόπλοιων, γεγονός που ανάγκασε τον Τουαίην να αναζητήσει μία νέα επαγγελματική διέξοδο.  

Οι εμπειρίες τους στην αμερικανική Δύση, αποτέλεσαν τη βάση για το δεύτερο βιβλίο του Τουαίην, Roughing It (1872). Καθώς η θέση του ως ιδιαίτερος γραμματέας δεν ήταν θεσμοθετημένη και κατά συνέπεια δεν μπορούσε να αμοίβεται, το επόμενο διάστημα εργάστηκε ως ανθρακωρύχος χωρίς να σημειώσει ωστόσο ιδιαίτερη επιτυχία. Αργότερα ο ιδιοκτήτης της εφημερίδας Territorial Enterprise της Βιρτζίνια, του ανέθεσε την έκδοσή της. Σε κείμενό του, στις 3 Φεβρουαρίου του 1863 χρησιμοποίησε για πρώτη φορά το ψευδώνυμο Μαρκ Τουαίην (Mark Twain).  

Το 1864, ο Τουαίην μετακόμισε στο Σαν Φρανσίσκο, όπου εργάστηκε για αρκετές τοπικές εφημερίδες. Τον επόμενο χρόνο σημείωσε την πρώτη του λογοτεχνική επιτυχία ολοκληρώνοντας ένα σατιρικό σύντομο διήγημα στα πλαίσια μιας συλλογής κειμένων του Artemus Ward. Ο Τουαίην υπέβαλε το έργο του καθυστερημένα και τελικά δεν αποτέλεσε μέρος της συλλογής, ωστόσο ο εκδότης φρόντισε να δημοσιευτεί το κείμενο στην εφημερίδα Saturday Press. Το διήγημα, με τον πρωτότυπο τίτλο "Jim Smiley and his Jumping Frog", γνωστό σήμερα ως "The Celebrated Jumping Frog of Calaveras County," είχε σημαντική απήχηση και στη συνέχεια επανατυπώθηκε και μεταφράστηκε. Ο εκδότης της Atlantic Monthly, James Russell Lowell, περιέγραψε το έργο του Τουαίην ως "το καλύτερο δείγμα χιομουριστικής λογοτεχνίας της Αμερικής."   Την Άνοιξη του 1866, ως απεσταλμένος της εφημερίδας Sacramento Union, ταξίδεψε στις νήσους Σάντουιτς (σημερινή Χαβάη) προκειμένου να γράψει μια σειρά από ταξιδιωτικά άρθρα. Με την επιστροφή του στο Σαν Φραντσίσκο, μετά από προτροπή του εκδότη John McComb (της εφημερίδας Alta California) αλλά και ωθούμενος από την απήχηση των κειμένων του, ο Τουαίην αποφάσισε να παραχωρήσει μία σειρά διαλέξεων, που τον καταξίωσαν ως ικανό ομιλητή.    

Μέχρι το 1891, ο Τουαίην έζησε στο Χάρτφορντ, όπου ολοκλήρωσε μερικά από τα σημαντικότερα έργα του, μεταξύ των οποίων Οι περιπέτειες του Τομ Σώγιερ (1876), Ο Πρίγκιπας και ο Φτωχός (1881) και Ένας Γιάνκης του Κονέκτικατ στην αυλή του βασιλιά Αρθούρου (1889). Οι περιπέτειες του Χάκλμπερι Φιν – κατά πολλούς το πιο γνωστό βιβλίο του – δημοσιεύτηκε το 1885 και αποτέλεσε ένα από τα πρώτα βιβλία που εκδόθηκαν από τον εκδοτικό οίκο του ίδιου του Τουαίην, The Charles L. Webster Company, για τη διεύθυνση του οποίου ανέλαβε καθήκοντα ο ανηψιός του, Charles Webster.     Το 1903, έχοντας ζήσει στην Νέα Υόρκη για τρία χρόνια, η σύζυγός του αρρώστησε και εγκαταστάθηκαν στη Φλωρεντία της Ιταλίας, όπου η Ολίβια Λάγκντον πέθανε ένα χρόνο αργότερα. Μετά το θάνατό της, ο Τουαίην επέστρεψε στη Νέα Υόρκη. Πέθανε στο Ρέντινγκ του Κονέκτικατ στις 21 Απριλίου του 1910, σε ηλικία 74 ετών.   Ο Μαρκ Τουαίην ήταν αριστοτέχνης χιουμορίστας.

Η ζωή του δείχνει τον άνθρωπο, τον γεμάτο ανήσυχη ευθυμία, διαυγή οξυδέρκεια και δυνατή λογική. Τα έργα του, από τη φιλολογική άποψη έχουν γονιμότητα, ευρείς ορίζοντες και αριστοτεχνικό χειρισμό πολλών ζητημάτων και θεμάτων. Η τύχη και ο πλούτος ευνόησαν απλόχερα τον μεγάλο συγγραφέα που, παρόλο που γελούσε αληθινά στη ζωή, ήταν στο βάθος ένας πικρός σαρκαστής. Και το μυστικό του αυτό το πήρε μαζί του όταν πέθανε.      

Μερικά από τα αποφθέγματα του Μαρκ Τουέιν

Ο άνθρωπος είναι το μόνο ζώο που κοκκινίζει (από ντροπή). Ή που χρειάζεται να κοκκινίζει.

Όλοι λένε: "Πόσο σκληρό είναι να πεθάνουμε." Παράξενο παράπονο, που βγαίνει απ’ το στόμα αυτών που έζησαν.

Στη ζωή μου έχω περάσει από φρικτές καταστάσεις, μερικές μάλιστα συνέβησαν στην πραγματικότητα.

Η πεποίθηση ότι οι θρησκείες των αλλόδοξων είναι ψεύτικες, με κάνει να υποψιάζομαι ότι ίσως και η δική μου θρησκεία να είναι ψεύτικη.

Λίγα πράγματα συγκρίνονται με την ενόχληση που προξενεί το «καλό παράδειγμα».

Δεν μ’ αρέσει η δουλειά, ακόμα κι όταν την κάνει κάποιος άλλος.

Βαθιά μέσα του, κανένας άνθρωπος δεν είναι δυνατόν να έχει σε μεγάλη υπόληψη τον εαυτό του.

Δεν είναι τα εδάφια της βίβλου, που δεν καταλαβαίνω, που με προβληματίζουν.  Είναι τα κομμάτια που καταλαβαίνω.

Ο καλύτερος τρόπος να δίνεις κουράγιο στον εαυτό σου είναι να δίνεις κουράγιο στους άλλους.

Κλασικό είναι αυτό που όλοι ήθελαν να το ξέρουν, αλλά κανείς δεν κάθεται να το διαβάσει.

Μπορώ να διδάξω στον καθένα πώς να αποκτήσει αυτό που θέλει στη ζωή. Το πρόβλημα είναι ότι δεν βρίσκω κανέναν που να ξέρει τι θέλει.

Τράπεζα είναι το μέρος που σου δανείζουν χρήματα, αν μπορείς ν’ αποδείξεις ότι δεν τα έχεις ανάγκη.

Δεν επέτρεψα ποτέ στο σχολείο να αναμειχθεί στην εκπαίδευσή μου.

Μην πείτε στη μητέρα μου ότι ασχολούμαι με την πολιτική. Νομίζει ότι είμαι πιανίστας σε μπουρδέλο.  

“Δεν είναι περίεργο ότι η αλήθεια είναι πιο παράξενη από τη φαντασία. Η φαντασία πρέπει να έχει νόημα.”  

“Ας ζήσουμε, έτσι ώστε όταν θα έρθει να πεθάνουμε ακόμα και ο επιχειρηματίας θα λυπηθεί”  

“Όταν οι φίλοι σου αρχίζουν να σε κολακεύουν για το πόσο νέος δείχνεις, είναι σίγουρο σημάδι ότι μεγαλώνεις”      

“Ένας άνθρωπος δεν μπορεί να είναι άνετος, χωρίς τη δική του έγκριση.”    

«Η ηλικία είναι ένα ζήτημα του νου πάνω στην ύλη. Αν δεν σε πειράζει, δεν πειράζει.»  

«Το χιούμορ είναι η μεγαλύτερη ευλογία της ανθρωπότητας.»  

«Ενάντια στην επίθεση του γέλιου, τίποτα δεν μπορεί να σταθεί.»

«Ο θυμός είναι ένα οξύ που μπορεί να κάνει περισσότερο κακό στο σκάφος στο οποίο είναι αποθηκευμένο από τίποτα που είναι χύνεται.»  

«Μην τριγυρνάς λέγοντας ότι ο κόσμος σου οφείλει τη ζωή. Ο κόσμος δεν σου οφείλει τίποτα. Ήταν εδώ πρώτα.»  

«Ένα πρόσωπο με μια νέα ιδέα είναι ένας στρόφαλος έως ότου πετύχει η ιδέα.»  

“Σύρε τις σκέψεις σου μακρυά από τα προβλήματα σου… από τα αυτιά, από τα τακούνια, ή οποιοδήποτε άλλο τρόπο, μπορείς να το διαχειριστείς.”      

«Ο καλύτερος τρόπος για να φτιάξεις το κέφι στον εαυτό σου, είναι να προσπαθήσεις να φτιάξει το κέφι σε κάποιον άλλο.»      

«Είκοσι χρόνια από τώρα, θα είσαι περισσότερο απογοητευμένος από τα πράγματα που δεν έκανες παρά από αυτά που έκανες. Πλεύσε μακριά από το ασφαλές λιμάνι. Πιάσε τους ανέμους στα πανιά σου. Εξερεύνησε. Ονειρέψου. Ανακάλυψε.”