Τι ζητά η κυβέρνηση από τους δανειστές για να φέρει τα μέτρα στη Βουλή
Χωρίς αποτέλεσμα η πρώτη συνάντηση Τσακαλώτου με τους Θεσμούς-Σημείο εκκίνησης για τις διαρθρωτικές κινήσεις το 2% του ΑΕΠ
Αξιολόγηση, πρωτογενή πλεονάσματα, μεσοπρόθεσμα για το χρέος και QE ζητά το Μαξίμου για να φέρει προς ψήφιση τα μέτρα στην Βουλή
Δεν κλείνει τίποτα αν δεν κλείσουν όλα τα θέματα μαζί ως πακέτο διαμηνύει η κυβέρνηση λίγες ώρες μετά την έναρξη των διαπραγματεύσεων ανάμεσα στους εκπροσώπους των θεσμών και τους έλληνες υπουργούς. Η λύση πακέτο για την οποία μιλά η κυβέρνηση αφορά το κλείσιμο της αξιολόγησης –με τα μέτρα και τα αντίμετρα-αλλά και συμφωνία για τα μεσοπρόθεσμα για το χρέος η οποία θα φέρει την ένταξη της Ελλάδας στο QE ,δηλαδή στην ποσοτική χαλάρωση.
«Είμαστε σε μια διαδικασία που όλα θα συμφωνηθούν σαν ένα πακέτο και θα μπορέσουμε όλοι και όλες να πούμε, μας αρέσει ή δεν μας αρέσει το σύνολο είπε μιλώντας στην Βουλή ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος. Και συμπλήρωσε : «Θα κλείσει ο SLA, η συζήτηση για μέτρα αντίμετρα. Θα κλείσουν προσωρινά, να δούμε τι θα είναι τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για χρέος και ποια θα είναι η δημοσιονομική πορεία της χώρας από το ’18 και τα μέτρα για το χρέος».
Βάζοντας μάλιστα και ένα χρονοδιάγραμμα ο υπουργός Οικονομικών είπε :«οι θεσμοί είναι εδώ, θα κάτσουν 7 με 10 μέρες και ο στόχος είναι στο Eurogroup του Μαρτίου να κλείσει η συζήτηση για μέτρα και τα αντιμέτρα, το SLA. Τότε θα υπάρξει μιά πρώτη συμφωνία. Γιατί τίποτα δεν εχει συμφωνηθεί αν δεν συμφωνηθούν όλα. Κανείς δεν θέλει αν δώσει κάτι αν δεν ξέρει όλο το πακέτο».
Με την στάση αυτή η κυβέρνηση έχει ως στόχο να αντιμετωπίσει τις ενστάσεις του Β. Σόιμπλε ο οποίος επιθυμεί διακαώς τα μεσοπρόθεσμα για το χρέος να μεταφερθούν μετά τις Γερμανικές εκλογές δηλαδή για το ερχόμενο φθινόπωρο. Καθώς όμως το θέμα του χρέους αποτελεί προϋπόθεση για τον Μάριο Ντράγκι προκειμένου να εντάξει την Ελλάδα στην ποσοτική χαλάρωση το Μέγαρο Μαξίμου αποφάσισε να σκληρύνει την στάση του ακολουθώντας την τακτική «βήμα- βήμα για συνολική λύση».
Το Μέγαρο Μαξίμου πάντως επιτέθηκε χθες στην ΝΔ για την επαναφορά των σεναρίων που θέλουν τον Ευκλείδη Τσακαλώτο να βρίσκεται σε διάσταση απόψεων με το Μέγαρο Μαξίμου. « Η αμηχανία της ΝΔ κάθε μέρα γίνεται και πιο έκδηλη ανέφερε σε ανακοίνωση του το Μέγαρο Μαξίμου. Και συνέχισε:
«Αντιλαμβανόμαστε την άβολη θέση να ζητά τόσους μήνες και στην Ελλάδα και στο Βερολίνο να μην κλείσει η αξιολόγηση για να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές και τελικά αυτή να κλείνει, αλλά η ΝΔ οφείλει έστω και τώρα να σοβαρευτεί.
Ο κ. Τσακαλώτος και ο κ. Χουλιαράκης ήταν σαφέστατοι. Η συμφωνία, σε αντίθεση με την αξίωση της ΝΔ να υπογράψει η κυβέρνηση άρον άρον και χωρίς διαπραγμάτευση τις παράλογες απαιτήσεις των ακραίων εκ των δανειστών, είναι μηδενικού δημοσιονομικού αντίκτυπου. Δηλαδή εάν είχε επικρατήσει η θέση του κ. Μητσοτάκη θα είχαμε μείνει με τα μέτρα 4,5 δισ. ευρώ που ζητούσε το ΔΝΤ και επέμενε η ΝΔ να αποδεχθεί η κυβέρνηση.
Το ΔΝΤ ζητούσε μέτρα ύψους 2% του ΑΕΠ, δηλαδή 4,5 δισ. ευρώ, ήδη από τα Χριστούγεννα του 2015. Η ΝΔ επιμένει να χρεώνει τις καθυστερήσεις στην ελληνική κυβέρνηση και να ψεύδεται ασύστολα πως η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης δήθεν αύξησε το λογαριασμό.
Η ΝΔ που ευθύνεται μαζί με το ΠΑΣΟΚ για την απώλεια του 25% του εθνικού πλούτου σε μία πενταετία παραμένει τσακωμένη με την αλήθεια. Ισχυρίζεται πως η οικονομία βουλιάζει, την ώρα που:
- Αντί στόχου 0,5% για το 2016, καταγράφει υπεραπόδοση με το πρωτογενές πλεόνασμα να κλείνει πάνω από 2%.
- Η οικονομία σημείωσε ανάπτυξη 0,3% αντί πρόβλεψης για ύφεση.
-Η ανεργία στα δύο χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ έχει μειωθεί από το 27% που το παρέλαβε από την κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ στο 23%.
Συμπερασματικά, ο κ. Μητσοτάκης και το επιτελείο του ας συμβιβαστούν με την πραγματικότητα. Πόνταραν για δεύτερη φορά σε ένα έτος τα πάντα στην εθνική αποτυχία. Έφτασαν μέχρι το Βερολίνο για να υποβάλλουν τα διαπιστευτήρια υποταγής τους και να ζητήσουν να μην υποχωρήσουν οι ακραίοι από τις παράλογες απαιτήσεις τους. Ευτυχώς για τη χώρα, η μόνη παταγώδης αποτυχία που τελικά καταγράφηκε, ήταν αυτή της πολιτικής τους.»