Η συνέχιση της παράνομης μεταφοράς προσώπων με στόχο τη σεξουαλική εκμετάλλευση και εργασία, η άσκηση βίας από αστυνομικούς και η μειωτική συμπεριφορά τους σε βάρος ατόμων υπό κράτηση και αιτούντων άσυλο και η βία σε βάρος των γυναικών, συμπεριλαμβανομένης και της ενδοοικογενειακής, είναι τα βασικά προβλήματα που καταγράφονται στο κεφάλαιο για την Κύπρο, της έκθεσης του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σ’ όλο τον κόσμο, τη χρονιά που πέρασε.

Όπως αναφέρει το «mignatiou.com» η έκθεση για την Κύπρο ακολουθεί την καθιερωμένη εδώ και χρόνια μορφή, κάτω από το κεφάλαιο Κύπρο να υπάρχει μία μικρή εισαγωγή και συνεχίζει με δύο χωριστά τμήματα, το πρώτο με τίτλο «Κυπριακή Δημοκρατία» και το άλλο (με μεταφορά μέσω συνδέσμου) με τίτλο «Περιοχή Διοικούμενη από Τουρκοκυπρίους».

Η εισαγωγή αναφέρει ότι «από το 1974 το νότιο τμήμα της Κύπρου είναι υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενώ το βόρειο τμήμα διοικείται από Τουρκοκυπρίους που αυτοανακηρύχθηκαν σε «Τουρκική Δημοκρατία Βορείου Κύπρου (ΤΔΒΚ)» το 1983». Επισημαίνεται ότι οι ΗΠΑ δεν αναγνωρίζουν την «τδβκ», ούτε καμία άλλη χώρα πλην της Τουρκίας. Σημειώνει ότι οι πολιτικές αρχές διατηρούν αποτελεσματικό έλεγχο επί των δυνάμεων ασφαλείας. Στα υπόλοιπα προβλήματα, πλην των προαναφερθέντων, για τη χρονιά που πέρασε, καταγράφει τον υπερπληθυσμό στις φυλακές, την έλλειψη διαχωρισμού μεταξύ προφυλακισμένων και καταδικασθέντων, την παρατεταμένη κράτηση αιτούντων άσυλο και παράτυπων μεταναστών σε συνθήκες παρόμοιες των φυλακών.

Επίσης τις απελάσεις ατόμων των οποίων οι αιτήσεις ασύλου απορρίφθηκαν, πριν έχουν τη ευκαιρία να ασκήσουν έφεση στην απόφαση. Σημειώνει επίσης ότι η κυβέρνηση διερεύνησε και παρέπεμψε σε δίκη περιστατικά διαφθοράς αξιωματούχων οι οποίο υπέπεσαν σε παραβάσεις. Μιλά επίσης για κυβερνητική διαφθορά, περιστατικά βίας σε βάρος παιδιών, περιστατικά διακρίσεων και βίας σε βάρος μελών εθνικών μειονοτήτων και εθνοτικών και εθνικών ομάδων, κοινωνική διάκριση σε βάρος ατόμων της κοινότητας λεσβιών, ομοφυλοφίλων, αμφισεξουαλικών, τρανσέξουαλ και διαφυλικών (LGBTI). Στα πιο σημαντικά προβλήματα που καταγράφει για τη χρονιά που πέρασε στα κατεχόμενα, καταγράφει «τη βία σε βάρος γυναικών, τον περιορισμό στην πρόσβαση ορισμένων τόπων λατρείας και την παράνομη μεταφορά προσώπων».

Τα υπόλοιπα προβλήματα που καταγράφονται αφορούν: Υπερπληθυσμό των φυλακών και φτωχές συνθήκες στις φυλακές. Ελλειψη διαχωρισμού ενηλίκων φυλακισμένων από τους ανήλικους. Κοινωνικές διακρίσεις σε βάρος ατόμων LGBTI. Αναφέρεται επίσης σε απουσία συστήματος διαχείρισης αιτήσεων ασύλου ή προστασίας των δικαιωμάτων αιτούντων άσυλο, βανδαλισμοί και απομακρύνσεις εικόνων από κενούς τόπους λατρείας, συμπεριλαμβανομένων και τόπων που έχουν υποστεί ζημιές, στα όρια της κατάρρευσης, ή που είχαν μετατραπεί για άλλες χρήσεις, διαφθορά και ευνοιοκρατία στην `εκτελεστική εξουσία και τα νομοθετικά σώματα`, περιορισμοί στην ελευθερία του λόγου και της έκφρασης και αποτυχία των `αρχών` να εισάγουν και να επιβάλουν κατάλληλους κανονισμούς για την εργασία, υγεία και ασφάλεια.

ΤΟΥΡΚΙΑ

Στο κεφάλαιο για την Τουρκία σημειώνει ότι οι πολιτικές αρχές δεν διατηρούν πάντα αποτελεσματικό έλεγχο επί των δυνάμεων ασφαλείας και στις 15 Ιουλίου στοιχεία του στρατού εκτέλεσαν αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος στο οποίο σκοτώθηκαν 240 πολίτες και τραυματίστηκαν περισσότεροι από 2.100.

«Η κυβέρνηση υποστήριξε ότι ο Γκιουλέν και οι υποστηρικτές του σχεδίασαν την απόπειρα πραξικοπήματος και ενεπλάκησαν σε ένα σχέδιο ανατροπής των δικαστικών αρχών και των κρατικών θεσμών». Αναφέρεται στα χτυπήματα που εκτέλεσαν το ΡΚΚ και ομάδες τους σε βάρος των δυνάμεων ασφαλείας.

«Οι συγκρούσεις στοίχιζαν τις ζωές 600 μελών των δυνάμεων ασφαλείας, τουλάχιστον 200 πολιτών και άγνωστου αριθμούν τρομοκρατών του ΡΚΚ». Σημειώνει ότι εξ αιτίας των συγκρούσεων εγκατέλειψαν τα σπίτια τους 300.000 άτομα, πολλοί από τους οποίους παρέμειναν εκτοπισμένοι μέχρι το τέλος του έτους. Σημειώνει επίσης τις τρομοκρατικές επιθέσεις του ΡΚΚ και του Ισλαμικού Κράτους, με πολλά θύματα/ Στα σοβαρότερα προβλήματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παραθέτει αυτά που προέκυψαν μετά την απόπειρα πραξικοπήματος και την κήρυξη της τρίμηνης κατάστασης έκτακτης ανάγκης, που ανανεώθηκε τον Οκτώβριο.

Αναφέρεται στην αναστολή πολλών μέτρων προστασίας της νόμιμης διαδικασίας στα δικαστήρια. «Η κυβέρνηση απέδωσε την ευθύνη για την απόπειρα του πραξικοπήματος στο κίνημα του Fethullah Gulen, το οποίο ορίζεται ως τρομοκρατική οργάνωση. Τα δικαστήρια φυλάκισαν δεκάδες χιλιάδες άτομα που κατηγορούνται για την υποστήριξη του πραξικοπήματος ή τρομοκρατικών ομάδων, σε πολλές περιπτώσεις με ελάχιστη σαφήνεια σχετικά με τις κατηγορίες και τα αποδεικτικά στοιχεία εναντίον τους.

Κυβερνητικά διατάγματα που εκδίδονται στη βάση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης περιόρισαν την πρόσβαση των υπόπτων σε νομική συνδρομή, επέτρεψαν την κράτηση υπόπτων πέραν του μηνός χωρίς να τους ασκηθεί δίωξη και σε ορισμένες περιπτώσεις πάγωσαν τα περιουσιακά στοιχεία των τεθέντων σε διαθεσιμότητα ή απολυθέντων δημοσίων υπαλλήλων ή μελών των οικογενειών τους».

Σημειώνει ότι η κυβέρνηση έθεσε σε διαθεσιμότητα ή απέλυσε δεκάδες χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους κι έκλεισε χιλιάδες επιχειρήσεις, σχολεία και οργανισμούς. Σημειώνονται οι περιορισμοί από μέρους της κυβέρνησης στην ελευθερία έκφρασης, στον Τύπο, το διαδίκτυο και την εντεινόμενη πίεση στα ΜΜΕ μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα. «Οι αρχές συνέλαβαν τουλάχιστον 140 δημοσιογράφους, οι περισσότεροι από τους οποίους κατηγορήθηκαν και σχέσεις με το κίνημα Γκιουλέν, ή διασυνδέσεις με το ΡΚΚ». Στην πληθώρα των προβλημάτων περιγράφονται μεταξύ άλλων, οι δικαστικές έρευνες σε βάρος λειτουργών του Τύπου στη βάση ισχυρισμών για υποστήριξη προς τρομοκρατικές οργανώσεις, διατάγματα λόγω δημοσιευμάτων που σχετίζονται με την τρομοκρατία, μπλοκάρισμα σελίδων του διαδικτύου, αυτολογοκρισία, το κλείσιμο σχεδόν όλων των κουρδικών εφημερίδων και τον περιορισμό της πρόσβασης των ξένων δημοσιογράφων και παρατηρητών σε περιοχές όπου υπάρχουν συγκρούσεις.

ΕΛΛΑΔΑ

Στο κεφάλαιο για την Ελλάδα σημειώνει ότι με περισσότερους από 60.000 μετανάστες και πρόσφυγες αποκλεισμένους στη χώρα στο τέλος του έτους, τα πιο σημαντικά προβλήματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ήταν ο συνωστισμός και οι κακές ανθρωπιστικές συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες και οι αιτούντες άσυλο χώρους υποδοχής και καταγραφής μεταναστών, συμπεριλαμβανομένων των περιστατικών βίας με βάση το φύλο. Αναφέρεται σε έλλειψη επαρκούς στέγης, τροφής και πόσιμου ύδατος, για κακές συνθήκες υγιεινής και ανεπαρκή πρόσβαση σε υπηρεσίες όπως η υγεία και φαρμακευτική περίθαλψη, νομική πληροφόρηση και βοήθεια, καθώς και ψυχολογική και κοινωνική υποστήριξη. «Η αστυνομική βία κατά των μεταναστών, των αιτούντων άσυλο και Ρομά ήταν επίσης ένα σημαντικό πρόβλημα.

Κοινωνικές διακρίσεις και περιστατικά βίας κατά προσώπων θεωρείται ότι είναι ξένοι και μέλη της κοινότητας λεσβιών, γκέι, αμφισεξουαλικών, τρανσέξουαλ και διαφυλικών (LGBTI) ήταν επίσης σημαντικά». Άλλα προβλήματα που έχουν αναφερθεί για τα ανθρώπινα δικαιώματα περιλαμβάνονται κάποιους περιορισμούς στην ελευθερία του Τύπου και της θρησκείας, ενδοοικογενειακή βία, της εμπορίας ανθρώπων, περιστατικά αντισημιτισμού, περιορισμούς στην ελευθερία ορισμένων εθνοτικών-μειονοτικών ομάδων, συμπεριλαμβανομένου του αυτοπροσδιορισμού της αναγνωρισμένης μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη, των διακρίσεων κατά των Ρομά και την εκμετάλλευση των παιδιών Ρομά. Τέλος αναφέρει ότι η κυβέρνηση έλαβε μέτρα για τη διερεύνηση, τη δίωξη και την τιμωρία των υπαλλήλων που διέπραξαν καταχρήσεις, είτε στις υπηρεσίες ασφαλείας ή αλλού στην κυβέρνηση Η παρουσίαση της έκθεσης στους δημοσιογράφος μέσω τηλεδιάσκεψης από «ανώνυμο αξιωματούχο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ» και όχι σε ανοιχτή ενημέρωση στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ από τον υπουργό Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον, ή έστω από τον αρμόδιο υφυπουργό Εξωτερικών για τα ανθρώπινα δικαιώματα, προκάλεσε πολλές αντιδράσεις οργανισμών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και πολιτικών.

«Η έκθεση δεν χρειάζεται κανένα να μιλήσει για αυτή», απάντησε σε σχετικό ερώτημα για την απουσία του κ. Τίλερσον, ο ανώνυμος αξιωματούχος. Στο σύντομο εισαγωγικό σημείωμα, ο κ. Τίλερσον τονίζει πως «οι αξίες μας είναι το συμφέρον μας όταν πρόκειται για τα ανθρώπινα δικαιώματα».

Πηγή: mignatiou.com