Λίγα λεπτά πριν ανοίξουν στις αρχές της εβδοµάδας οι κάµερες της ΕΡΤ για να µεταδώσουν το πρώτο µέρος της συνεδρίασης του Υπουργικού Συµβουλίου από τον πρώτο όροφο του κοινοβουλευτικού µεγάρου, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας αποκάλυψε στα µέλη της κυβέρνησης κάτι που είχε συζητήσει νωρίτερα µε τους στενούς του συνεργάτες στο Μαξίµου. «Θέλω να σας ανακοινώσω ότι από εδώ και πέρα θα τα λέµε πιο τακτικά», τους είπε ξεκινώντας.

«Στόχος µου είναι να συνέρχεται το Υπουργικό Συµβούλιο τουλάχιστον µία φορά τον µήνα και ειδικότερα κάθε πρώτη ∆ευτέρα του µήνα. Τώρα, βέβαια, εάν προκύπτουν σηµαντικά ζητήµατα και στο µεσοδιάστηµα, εννοείται πως θα ξαναµαζευόµαστε», ήταν τα λόγια του σύµφωνα µε απόλυτα διασταυρωµένες πληροφορίες. Ο κ. Τσίπρας αποφάσισε να βαδίσει στα χνάρια των προκατόχων του, κ. Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και Κώστα Σηµίτη, που συγκαλούσαν αρκετά συχνά το Υπουργικό, θεωρώντας ότι εκεί µπορούν να λύνονται καλύτερα τα προβλήµατα που ταλανίζουν την κυβέρνηση και να συζητούνται ενδελεχώς τα επόµενα βήµατα. Οπως µαθαίνουµε, ο πρωθυπουργός θα δίνει εντολή να συνέρχεται το κορυφαίο κυβερνητικό όργανο και κάθε φορά που θα κρίνει ότι έχει κλείσει µια σηµαντική υπόθεση κάτι τέτοιο αναµένεται να συµβεί, για παράδειγµα, όταν θα κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση.

Βάσει του σχεδιασµού που έχει γίνει, στόχος είναι σε κάθε συνεδρίαση να γίνεται αρχικά µια εισήγηση από τον ίδιο τον πρόεδρο της κυβέρνησης, που θα µεταδίδεται από τη δηµόσια τηλεόραση, ώστε εκεί να γίνεται ο απολογισµός του έργου που επιθυµεί να επικοινωνήσει προς τον λαό, και ακολούθως θα κλείνουν ερµητικά οι πόρτες, για να συζητηθούν τα υπόλοιπα θέµατα. Κατά τα 43 χρόνια της µεταπολίτευσης, δεν είχαν όλοι οι πρωθυπουργοί την ίδια διάθεση και επιθυµία να συγκαλούν το Υπουργικό Συµβούλιο. Αλλοι ήταν περισσότερο τακτικοί στις συνεδριάσεις και άλλοι πολύ λιγότερο. Ο αείµνηστος Κωνσταντίνος Καραµανλής, για παράδειγµα, ήταν από αυτούς που όχι µόνο επέλεγαν να διοικούν τη χώρα µε ένα ολιγοµελές υπουργικό σχήµα, αλλά και δεν το συγκαλούσαν τακτικά.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου, από την πλευρά του, «δεν διακρινόταν για τη θεσµικότητά του», όπως έχει αναφέρει και ο νοµικός Θανάσης Κοντογεώργης, που κατά το παρελθόν είχε διατελέσει νοµικός σύµβουλος και σύµβουλος στρατηγικής της ελληνικής κυβέρνησης. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, από την άλλη, ήταν ο πρώτος που επιχείρησε να αποδώσει σηµαίνοντα ρόλο στο Υπουργικό Συµβούλιο. Στις τακτικές συνεδριάσεις παρουσιάζονταν οι κυβερνητικές πολιτικές, γινόταν εκτίµηση της κατάστασης και λαµβάνονταν αποφάσεις. Ο Κώστας Σηµίτης επίσης ήταν συλλογικός. Επί των ηµερών του συνεδρίαζε τακτικά το Υπουργικό Συµβούλιο, µε τον ίδιο να έχει πάντα µπροστά του το περίφηµο «µπλοκάκι». Ο Κώστας Καραµανλής αξιοποίησε περισσότερο την Κυβερνητική Επιτροπή παρά το Υπουργικό Συµβούλιο, ενώ ο Γιώργος Παπανδρέου, µπορεί να µη συγκαλούσε πολύ τακτικά το Υπουργικό, αλλά όποτε το έκανε ήταν πολύ καλά προετοιµασµένος, εισάγοντας καινοτοµίες.