«Η κυβέρνηση από ορκισμένος αντίπαλος των ανέφικτων πρωτογενών πλεονασμάτων έγινε λάτρης και οπαδός τους. Μη έχοντας καταλάβει τίποτα για το πώς συνδέεται η μείωση των τόκων και γενικότερα η μείωση της παρούσας αξίας του χρέους (κεφάλαιο σε συνδυασμό με διάρκεια και επιτόκια) που επιτεύχθηκε το 2012, με το θεμελιώδες αίτημα για ανάπτυξη και απασχόληση» παρατηρεί ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος.

«Το μεγάλο συνεπώς ζήτημα που θέτει η συνέντευξη αυτή δεν είναι ούτε το προκλητικό ύφος του κ. Τσίπρα, ούτε τα ανερυθρίαστα ψεύδη και τα απλοϊκά επιχειρήματα» σχολιάζει ο κ. Βενιζέλος. «Είναι το γεγονός» συνεχίζει ο κ. Βενιζέλος «ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δηλώνει αποφασισμένη να παρατείνει την παραμονή της στη νομή της εξουσίας χωρίς κανένα σχέδιο εξόδου από τον κύκλο της ύφεσης. Με μόνο γνώμονα τη συντήρηση μιας περιορισμένης και στοχευμένης εκλογικής πελατείας στην οποία υπόσχεται προνοιακά φιλοδωρήματα ως δήθεν μηχανισμό αναδιανομής. Πρόκειται για ακραίο κοινωνικό και πολιτικό κυνισμό που τρώει τις σάρκες της οικονομίας και οδηγεί τη χώρα σε αδιέξοδο».

Αναλυτικότερα

«Η βασική θέση του κ. Τσίπρα στη χθεσινή συνέντευξή του ήταν ότι η κυβερνητική πλειοψηφία ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα ψηφίσει τα σκληρά μέτρα που απαιτούνται για το κλείσιμο της αξιολόγησης, αλλά αυτά δεν θα εφαρμοστούν αν δεν δοθεί - προφανώς έως την προβλεπόμενη για την εφαρμογή τους ημερομηνία - λύση στο ζήτημα του χρέους. Δήλωσε παράλληλα τη μεγάλη ικανοποίηση του για το μεγάλο πρωτογενές πλεόνασμα που επιτεύχθηκε. Επιτυχία που προοιωνίζεται - όπως δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτος - ότι και τα επόμενα χρόνια είναι εφικτή η επίτευξη υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων, από τα οποία, όπως είπε «πληρώσαμε τους τόκους του χρέους».

Ούτε λοιπόν λίγο ούτε πολύ ο κ. Τσίπρας είπε στον Ελληνικό λαό τα εξής:

Πρώτον, ότι ακόμη και μετά το κλείσιμο της περιβόητης αξιολόγηση, η αβεβαιότητα που καθηλώνει την οικονομία διατηρείται έως ότου δοθεί «λύση στο χρέος».

Δεύτερον, ότι τώρα πλέον την ελληνική κυβέρνηση δεν την ενδιαφέρει μια «λύση στο χρέος» που δίνει στην Ελλάδα δημοσιονομικό χώρο αναπνοής και άρα της επιτρέπει να επιδιώκει μικρότερα πρωτογενή πλεονάσματα, γιατί η ίδια η κυβέρνηση επαίρεται που ήδη από το 2016 εμφάνισε πρωτογενές πλεόνασμα πολλαπλάσιο του προβλεπόμενου και μπορεί να συνεχίσει με τον ίδιο τρόπο τις επόμενες χρονιές. «Αποστομώνει» έτσι το ΔΝΤ, το οποίο κατά τα άλλα το θεωρεί σύμμαχό της για τις πρόσθετες παραμετρικές αλλαγές στο χρέος που πρέπει όμως να συμφωνήσουν τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης και ο ESM / EFSF.

Τρίτον, ότι σημασία για την κυβέρνηση έχουν τα «αντίμετρα», δηλαδή μέτρα αναδιανομής του υπερβολικού πρωτογενούς πλεονάσματος σε μια οικονομία εγκλωβισμένη αναπτυξιακά λόγω της έλλειψης ρευστότητας και της ασφυξίας που υφίστανται όλες οι στοιχειωδώς παραγωγικές δυνάμεις της κοινωνίας. Χωρίς όμως τη δική τους ύπαρξη και δραστηριότητα δεν υπάρχει ούτε ανάπτυξη, ούτε απασχόληση, ούτε βελτίωση του παρονομαστή του κλάσματος «χρέος προς ΑΕΠ» που οδηγεί σε απομείωση του χρέους.

Τέταρτον, ότι η κυβέρνηση από ορκισμένος αντίπαλος των ανέφικτων πρωτογενών πλεονασμάτων έγινε λάτρης και οπαδός τους. Μη έχοντας καταλάβει τίποτα για το πώς συνδέεται η μείωση των τόκων και γενικότερα η μείωση της παρούσας αξίας του χρέους (κεφάλαιο σε συνδυασμό με διάρκεια και επιτόκια) που επιτεύχθηκε το 2012, με το θεμελιώδες αίτημα για ανάπτυξη και απασχόληση.

Το μεγάλο συνεπώς ζήτημα που θέτει η συνέντευξη αυτή δεν είναι ούτε το προκλητικό ύφος του κ. Τσίπρα, ούτε τα ανερυθρίαστα ψεύδη και τα απλοϊκά επιχειρήματα. Είναι το γεγονός ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δηλώνει αποφασισμένη να παρατείνει την παραμονή της στη νομή της εξουσίας χωρίς κανένα σχέδιο εξόδου από τον κύκλο της ύφεσης. Με μόνο γνώμονα τη συντήρηση μιας περιορισμένης και στοχευμένης εκλογικής πελατείας στην οποία υπόσχεται προνοιακά φιλοδωρήματα ως δήθεν μηχανισμό αναδιανομής. Πρόκειται για ακραίο κοινωνικό και πολιτικό κυνισμό που τρώει τις σάρκες της οικονομίας και οδηγεί τη χώρα σε αδιέξοδο.