Κ αι ο τελευταίος αυτής της γενιάς των µεγάλων “έφυγε”…» δηλώνει για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ο βουλευτής Σερρών και τοµεάρχης Υποδοµών και Μεταφορών της Νέας ∆ηµοκρατίας, Κώστας Αχ. Καραµανλής, στη συνέντευξή του στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ». Οπως τονίζει, «πολιτικές που δεν έγινε δυνατό να εφαρµόσει ως πρωθυπουργός αποδείχτηκαν µπροστά από την εποχή του και δικαιώθηκαν». Ακόµα, για τα περί «νέας διαπλοκής» κυβέρνησης-Σαββίδη που καταγγέλλει η Ν.∆. επισηµαίνει ότι «η σχέση µεταξύ πολιτικών και επιχειρηµατιών πρέπει να είναι διαφανής, καθαρή, σε αυστηρό θεσµικό πλαίσιο και πάντα πάνω από το τραπέζι». «Αλλο να εκφράζει κανείς τη γνώµη του και άλλο να προσπαθεί να ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις ανάλογα µε τα συµφέροντά του», λέει χαρακτηριστικά. Σχολιάζοντας όσα είχε πει για τη διαπλοκή ο πρώην πρωθυπουργός και εξάδελφός του στον «Μπαϊρακτάρη», αναφέρει ότι «ο Κώστας Καραµανλής έχει αποδείξει πως βλέπει µακριά».

Ο Κώστας Αχ. Καραµανλής µιλάει µε σκληρή γλώσσα για τον πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα. «Ξεκίνησε ο κ. Τσίπρας για να φορέσει γραβάτα και τελικά κόντεψαν να µας πάρουν και τα παντελόνια!», δηλώνει για τους χειρισµούς του στο θέµα του χρέους. Επίσης, θεωρεί την αυτοδυναµία της Ν.∆. έναν «απόλυτα εφικτό στόχο». Για την τροµοκρατία λέει ότι «στην Ελλάδα φοράει τον ιδεολογικό µανδύα της άκρας Αριστεράς», σε καµία περίπτωση όµως δεν πιστεύει ότι την υποκινεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Για τη Ν.∆. ο «γαλάζιος» βουλευτής επισηµαίνει ότι «η διεύρυνση µπορεί να γίνει και προς τα δεξιά και προς το Κέντρο». Αναρωτιέται, όµως, τι θα είχαν να προσφέρουν στη Νέα ∆ηµοκρατία «υπουργοί του Κ. Σηµίτη». «Μην ξεχνάµε ότι επί Σηµίτη, εκτός των άλλων, η Ελλάδα είχε γίνει ένα λούνα παρκ διαφθοράς», τονίζει.  

Ποιες είναι οι προσδοκίες σας από το Eurogroup της 15ης Ιουνίου, κ. Καραµανλή;

Θα ήταν εύκολο για την αντιπολίτευση να καλλιεργεί κάθε φορά υψηλές προσδοκίες, ώστε µετά να φαίνεται ακόµα µεγαλύτερη η αποτυχία της κυβέρνησης. Οµως, δεν πιστεύουµε σε µια τέτοιου είδους πολιτική. Παραδόξως, βέβαια, αυτό φροντίζει συστηµατικά να το κάνει ο ίδιος ο κ. Τσίπρας στον εαυτό του: Βάζει ψηλά τον πήχη και στο τέλος περνάει από κάτω. Η αλήθεια, πάντως, είναι ότι -ιδίως µέχρι τις γερµανικές εκλογέςπρέπει να είµαστε πολύ µετρηµένοι στις προσδοκίες µας.

Θεωρείτε ότι ο Αλέξης Τσίπρας τα έδωσε όλα και δεν πήρε τίποτα; Οι αστοχίες του κ. Τσίπρα στη διεθνή πολιτική σκηνή είναι για βραβείο χειρότερου σεναρίου! Από τη δήθεν υπερήφανη διαπραγµάτευση, που αποδείχτηκε «αυταπάτη», µέχρι τα δήθεν «too good to be true» νέα, που αποδείχτηκαν πανωλεθρία… Προσπαθούν µε φθηνές επικοινωνιακές ατάκες να χειριστούν τα προβλήµατα της κυβέρνησης και έτσι µεγεθύνουν ακόµα περισσότερο τα προβλήµατα της χώρας. Αυτή τη φορά πήγαν υποτίθεται για ρύθµιση του χρέους και γύρισαν µε αβάστακτα δηµοσιονοµικά µέτρα, χωρίς να πάρουν τίποτα για το χρέος. Με άλλα λόγια, ξεκίνησε ο κ. Τσίπρας για να φορέσει γραβάτα και τελικά κόντεψαν να µας πάρουν και τα παντελόνια!

Ενας «οδικός χάρτης» για το χρέος και η ένταξη στο πρόγραµµα ποσοτικής χαλάρωσης αρκούν για να στείλουν ένα θετικό µήνυµα στις αγορές και στους επενδυτές;

Το αν αρκούν µπορεί να φανεί µόνο στην πράξη, αλλά πρέπει να γίνουν. Η χώρα χρειάζεται, έστω και µετά από τόσο µεγάλη καθυστέρηση, να ενταχθεί στο πρόγραµµα ποσοτικής χαλάρωσης, το οποίο είχε ξεκινήσει -χωρίς εµάςαπό τον Μάρτιο του 2015. Οσο για το χρέος, θα βοηθούσε να υπάρξει «οδικός χάρτης», τόσο για ουσιαστική επιµήκυνση όσο και για µείωση των επιτοκίων. Γιατί, για παράδειγµα, µόνο µια επιµήκυνση για 15 χρόνια δεν θα είχε πραγµατικό αντίκτυπο στο προφίλ του χρέους.

Η τροµοκρατία έχει ιδεολογικό µανδύα; Εχει διασυνδέσεις µε ένα κοµµάτι του ΣΥΡΙΖΑ;

Η τροµοκρατία στην Ελλάδα φοράει τον ιδεολογικό µανδύα της άκρας Αριστεράς. Σε καµία περίπτωση, βέβαια, δεν πιστεύω ότι την υποκινεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Οµως, όλοι βλέπουµε ότι ένα µέρος του δείχνει µια ιδιότυπη ανοχή σε φαινόµενα παραβατικότητας υπό «πολιτικό» µανδύα.

Η αυτοδυναµία είναι µονόδροµος για τη Ν.∆.; Είναι ένας απόλυτα εφικτός στόχος, αφού η εικόνα µας είναι κάθε µέρα και ισχυρότερη, ενώ απέναντι έχουµε ίσως τη χειρότερη κυβέρνηση µετά τη Μεταπολίτευση. Οµως, ακόµα και αυτοδύναµοι, θα πρέπει να τείνουµε χείρα γόνιµης συνεργασί-ας και σε άλλες φιλοευρωπαϊκές δυνάµεις.

Οι εκλογές φαίνεται ότι πηγαίνουν πίσω τουλάχιστον κατά έναν µε ενάµιση χρόνο. Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να ανατρέψει το µεγάλο προβάδισµα της Ν.∆.;

Ολες οι έρευνες καταγράφουν πλέον διψήφια διαφορά και τίποτα δεν δείχνει ότι αυτό θα µπορούσε να ανατραπεί.

Η Ν.∆. θα ζητάει συνεχώς εκλογές;∆εν κινδυνεύει να κατηγορηθεί ότι έχει αντανακλαστικά κόµµατος διαµαρτυρίας;

Συγγνώµη, αλλά αυτή είναι µια συζήτηση χωρίς νόηµα, που συντηρούν κυρίως τα ΜΜΕ. Το µαχαίρι και το καρπούζι για τον χρόνο των εκλογών τα κρατά η κυβέρνηση. ∆εν είναι πια και τόσο πρωτοφανές να τις ζητάει η αντιπολίτευση! Ιδίως σε µια περίοδο που κάθε µέρα που περνά αυτή η κυβέρνηση βλάπτει όλο και περισσότερο τον τόπο, επόµενο είναι να ζητάµε εκλογές. Και τις ζητάµε σταθερά επειδή τις έχει ανάγκη ο τόπος, όχι η Ν.Δ.

Η Ν.Δ. πρέπει να επιδεικνύει συναίνεση και, αν ναι, σε ποια θέματα;

Η Ν.Δ. είναι το κόμμα που ιστορικά ξέρει να λέει και τα μεγάλα «ναι» και τα μεγάλα «όχι» και θέτει πάντα το εθνικό συμφέρον πάνω από το κομματικό. Πιστεύουμε ότι υπάρχουν κρίσιμες καταστάσεις που απαιτούν συναίνεση. Ομως, με τον κ. Τσίπρα αυτό δείχνει πλέον αδύνατον. Εχει χάσει την εμπιστοσύνη και των άλλων πολιτικών δυνάμεων και των πολιτών.

Διεύρυνση προς τα δεξιά πρέπει να γίνει;

Η Ν.Δ. εκτείνεται από τις παρυφές της Αριστεράς έως τη Δεξιά. Συνεπώς, διεύρυνση μπορεί να γίνει και προς τα δεξιά και προς το Κέντρο.

Η Ν.Δ. θα μπορούσε να συνεργαστεί με πρώην υπουργούς του Κώστα Σημίτη;

Διεύρυνση σημαίνει να προσελκύεις όλο και περισσότερους νέους πολίτες, όχι απλώς κάποιους παλιούς πολιτικούς. Κι ευτυχώς αυτό ακριβώς κάνει η Ν.Δ. σήμερα. Από εκεί και πέρα, δεν αποκλείεται ασφαλώς να προσχωρήσουν και στελέχη με σοβαρή πολιτική διαδρομή σε άλλους χώρους. Αλλά για αυτούς που περιγράφετε ως «πρώην υπουργούς του Σημίτη» αναρωτιέμαι ειλικρινά, θα είχαν κάτι να προσφέρουν στη Ν.Δ.; Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι επί Σημίτη, εκτός των άλλων, η Ελλάδα είχε γίνει ένα λούνα παρκ διαφθοράς…

Ποια θεωρείτε ότι είναι η πολιτική παρακαταθήκη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στη Ν.Δ. και τη χώρα;

Σίγουρα, η διορατικότητά του. Πολιτικές που δεν έγινε δυνατό να εφαρμόσει ως πρωθυπουργός αποδείχτηκαν μπροστά από την εποχή του και δικαιώθηκαν.

Εχετε προσωπικές αναμνήσεις από τον πρώην πρόεδρο της Ν.Δ. και πρώην πρωθυπουργό;

Ναι, και τις μέρες αυτές τις θυμάμαι με μεγάλη συγκίνηση. Ιδίως ένα τραπέζι στο πατρικό μου σπίτι, με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, στο οποίο, αν και πιτσιρικάς, είχα την τιμή να παρακαθίσω κι εγώ. Σε προσωπικό επίπεδο, μου είχε κάνει εντύπωση πόσο γλυκός ήταν με τη γυναίκα του, τη Μαρίκα Μητσοτάκη.

Τις σχέσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη πώς θα τις περιγράφατε;

Αν και ο Κ. Μητσοτάκης υπήρξε κατά το παρελθόν πολιτικός αντίπαλος του Κωνσταντίνου Καραμανλή, οι σχέσεις τους διέπονταν πάντοτε από αμοιβαίο σεβασμό και εμπιστοσύνη. Οταν -επί Κ. Καραμανλήο Κ. Μητσοτάκης προσχώρησε στο κόμμα, βρέθηκαν και οι δυο τους κάτω από την ίδια πολιτική στέγη, αυτήν της Νέας Δημοκρατίας. Δυστυχώς, τα ξημερώματα της Δευτέρας «έφυγε» και ο τελευταίος αυτής της γενιάς των μεγάλων…

Πόσο επίκαιρο είναι σήμερα αυτό που είχε πει ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής από τον «Μπαϊρακτάρη» ότι «πέντε νταβατζήδες και συντεχνίες κυβερνούν τη χώρα»; Ο Κώστας Καραμανλής έχει αποδείξει πως βλέπει μακριά. Πως είναι πάντοτε επίκαιρος. Είτε πρόκειται για τα ζητήματα που αναφέρατε πριν είτε για ζητήματα ευρύτερης πολιτικής. Είτε ως ο πρωθυπουργός, ο οποίος πρώτος άνοιξε εμπορικούς δρόμους με κράτη που τώρα κάποιοι ανακαλύπτουν, είτε με τα πρώτα θαρραλέα προγράμματα αποκρατικοποιήσεων, είτε με τον αγώνα του η χώρα να ξεφύγει από πρακτικές του παρελθόντος, σήμερα δείχνει δικαιωμένος.

Σήμερα η «νέα διαπλοκή» έχει εκφραστή τον Ιβάν Σαββίδη; Επειδή δεν μου αρέσει να περιπτωσιολογώ, θα σας πω έναν γενικότερο κανόνα από τον οποίο είμαι ανυποχώρητος: Η σχέση μεταξύ πολιτικών και επιχειρηματιών πρέπει να είναι διαφανής, καθαρή, σε αυστηρό θεσμικό πλαίσιο και πάντα πάνω από το τραπέζι. Ιδίως, μάλιστα, όταν μιλάμε από τη μια μεριά για πολιτικούς που ασκούν κυβερνητική εξουσία και από την άλλη για επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας, έχουν δοσοληψίες με το Δημόσιο και κατέχουν και ΜΜΕ.

Ενας επιχειρηματίας μπορεί να λέει ποιος θα γίνει ή δεν θα γίνει πρωθυπουργός;

Οι επιχειρηματίες στο επιχειρείν και οι πολιτικοί στην πολιτική. Κάθε πολίτης δικαιούται ασφαλώς να έχει προσωπική άποψη, αλλά όταν έχεις στα χέρια σου κάθε είδους εξουσία, καλό είναι να δείχνεις αυτοσυγκράτηση στην εκφορά δημόσιου λόγου. Και, βέβαια, άλλο να εκφράζει κανείς τη γνώμη του και άλλο να προσπαθεί να ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις ανάλογα με τα συμφέροντά του.