Εδώ που τα λέµε, η πρώην πρόεδρος της Βουλής, Ζ. Κωνσταντοπούλου, είναι η µόνη µέχρι σήµερα που µπορεί να ενσαρκώσει µε απόλυτη αξιοπιστία την αντιµνηµονιακή ρητορική της ελληνικής κοινωνίας σε τµήµατα που υπερβαίνουν το εκλογικό σώµα της Αριστεράς.

Το γεγονός δε ότι το επιτελείο του Μεγάρου Μαξίµου επιχειρεί συστηµατικά να την απαξιώσει µε δόλιες πρακτικές, που παραπέµπουν σε αυτό που λέµε «δολοφονία χαρακτήρα και προσωπικότητας», οφείλεται κυρίως σε δύο λόγους.  Ο πρώτος λόγος σχετίζεται µε την ανησυχητική άνοδο που παρουσιάζει στις δηµοσκοπήσεις, εισπράττοντας την εκτίµηση των απογοητευµένων ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο δεύτερος και πιο σηµαντικός έχει να κάνει µε την επιρροή που ασκεί παρασκηνιακά ο πατέρας της και πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ, Ν. Κωνσταντόπουλος, στα «οργανωµένα» στελέχη του κόµµατος, που κάποτε ήταν «παιδιά του». Η διαφωνία του Ν. Κωνσταντόπουλου µε τον Αλ. Τσίπρα και το σύστηµα του Μεγάρου Μαξίµου ενθαρρύνει πολλά στελέχη της Αριστεράς να εγκαταλείψουν ανά την Ελλάδα τις οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Βέβαια, και αυτή την «απώλεια» που υφίσταται η Κουµουνδούρου προσπαθεί υπογείως και µε διαβλητό τρόπο να την αντιµετωπίσει διασπείροντας φήµες ότι ο Ν. Κωνσταντόπουλος «δεν µιλάει µε τη θυγατέρα του» και κρατά επιφυλάξεις για την «αντιπολιτευτική» της τακτική.