Το σενάριο… µπαχαλοποίησης της πολιτικής ζωής του τόπου από τον Αλέξη Τσίπρα και το Μέγαρο Μαξίµου, προκειµένου, όταν στηθούν οι κάλπες των επόµενων εθνικών εκλογών, να καταγραφούν όσο το δυνατόν µικρότερες απώλειες για τον ΣΥΡΙΖΑ, εξετάζουν εσχάτως στη Ν.∆. Συνεργάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη φέρνουν όλο και πιο τακτικά στο τραπέζι των συζητήσεων στην Πειραιώς µια υπόθεση εργασίας που είχε δει δειλά το φως της δηµοσιότητας στο πολύ πρόσφατο παρελθόν και, όπως λένε χαρακτηριστικά, κάθε άλλο παρά µακρινό ενδεχόµενο φαντάζει, δεδοµένων των χειρισµών της κυβέρνησης στο παρελθόν.  

«Εχουν καταδείξει επανειληµµένως ότι είναι αδίστακτοι µπροστά στην προώθηση των µικροκοµµατικών τους συµφερόντων», επισηµαίνουν χαρακτηριστικά. Σύµφωνα µε τη σχετική ανάλυση, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχουν εκτεθεί ανεπανόρθωτα όχι µόνο στα µάτια των πολιτών, αλλά πλέον και στο ίδιο το εσωκοµµατικό τους ακροατήριο, καθώς τα περί διευθέτησης του χρέους και ένταξης της Ελλάδας στην ποσοτική χαλάρωση ως αντισταθµίσµατος των σκληρών µέτρων που ψηφίστηκαν πριν από µερικές ηµέρες αποδείχθηκαν άλλη µία ανεκπλήρωτη υπόσχεση των κυβερνώντων.

Ως εκ τούτου, µοιραία θα αυξηθεί η πίεση στους κόλπους των βουλευτών της πλειοψηφίας, ενώ η χαριστική βολή θα είναι η πιθανότητα να χρειαστεί να περάσει από την παρούσα Βουλή άλλο ένα πακέτο δυσάρεστων παρεµβάσεων υπό τη µορφή… επίσηµου Μνηµονίου αυτή τη φορά. Στην περίπτωση λοιπόν που ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του δουν τα… µαύρα σύννεφα να έρχονται πολύ νωρίτερα του αναµενοµένου, τότε θα προχωρήσουν σε ένα «ιδιαίτερα επικίνδυνο» για τη χώρα Ρlan b, µε απώτερο στόχο την αποφυγή ενός εκλογικού εξευτελισµού και την εξασφάλιση των προϋποθέσεων εκείνων που θα διατηρήσουν τον Αλ. Τσίπρα σε ρόλο παράγοντα του πολιτικού σκηνικού. Το ένα σκέλος του σχεδίου αφορά την επίσπευση των περιφερειακών και δηµοτικών εκλογών (ακόµη και τον ∆εκέµβριο του 2018) και µάλιστα µε σύστηµα απλής αναλογικής, το οποίο επεξεργάζεται αυτό το διάστηµα η κυβέρνηση.

Με τον τρόπο αυτόν, το Μαξίµου θα επιδιώξει να θολώσει τα νερά σε ό,τι αφορά την πραγµατική δύναµη των κοµµάτων, είτε µέσω της στήριξης αυτοδιοικητικών παραγόντων που θεωρούνται φαβορί να επανεκλεγούν (έστω κι αν δεν είχαν κανέναν πολιτικό δεσµό µε τον ΣΥΡΙΖΑ) είτε µέσω της… γενικότερης αναστάτωσης που µπορεί να προκαλέσει σε κάποιους ΟΤΑ η διεξαγωγή της αναµέτρησης µε απλή αναλογική. Αυτό γιατί είναι ορατό το ενδεχόµενο να εκλεγούν δήµαρχοι ή περιφερειάρχες χωρίς να ελέγχουν τα δηµοτικά και περιφερειακά συµβούλια.

Ακολούθως, µέχρι το τέλος της άνοιξης ή στις αρχές του καλοκαιριού του 2019 θα µπορούσε να πάει ταυτόχρονα σε εθνικές εκλογές και ευρωεκλογές, ούτως ώστε από τη µια να δώσει στους πολίτες τη δυνατότητα να εκτονώσουν την οργή τους σε µια… αντισυστηµικού τύπου ψήφο και, από την άλλη, να προβάλει (στην κάλπη των βουλευτικών εκλογών) το δίληµµα «∆εξιά ή (Κεντρο)αριστερά». Πάντως, όπως σπεύδουν να σηµειώσουν οι ίδιοι κύκλοι, «για να τα κάνει όλα αυτά ο Τσίπρας, θα πρέπει να έχει πλήρως συµπαγές κόµµα και να µην έχουν δροµολογηθεί άλλου είδους εξελίξεις λόγω της αποτυχίας της πολιτικής του, κάτι που δεν φαίνεται ιδιαίτερα πιθανό µε το κλίµα που έχει δηµιουργηθεί εντός κι εκτός Ελλάδος».