Σε δυσχερέστατη θέση έχει περιέλθει η κυβέρνηση, καθώς, µπορεί µεν να έχει αντιµετωπίσει χωρίς ζηµίες ο πρωθυπουργός το εσωκοµµατικό πρόβληµα που προκάλεσε η παραπλάνηση ακόµη και των δικών του βουλευτών ως προς το χρέος και τα αντίµετρα, όπως φάνηκε και µε την πρόσφατη ψηφοφορία στη Βουλή, όπου η κυβερνητική πλειοψηφία ψήφισε και µε τα δύο χέρια, όµως η δυσαρµονία µεταξύ της τελευταίας και της κοινωνίας προδιαγράφει και το προσεχές εκλογικό αποτέλεσµα. Χαριστική βολή δε για την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που διευρύνει την απόσταση µεταξύ αυτής και του εκλογικού σώµατος -όπως παρατηρούσαν Νεοδηµοκράτες βουλευτές-, αποτελεί η πρόσφατη δήλωση του επικεφαλής του ESM, Κλάους Ρέγκλινγκ, ότι, «αν η κυβέρνηση µε υπουργό Οικονοµικών τον Βαρουφάκη δεν είχε πάρει λάθος κατεύθυνση το 2015, η Ελλάδα θα στεκόταν ήδη στα δύο της πόδια»! Και συνιστά χαριστική βολή διότι αποτελεί και την επιβεβαίωση της αντίληψης που έχει διαµορφωθεί πλέον στην κοινωνία ότι ο κ. Τσίπρας «διαπραγµατεύεται» κάθε φορά την επικοινωνιακή επιβίωση της κυβέρνησής του και όχι της χώρας, τους πολίτες της οποίας συνεχώς επιβαρύνει.

Η πραγµατικότητα αυτή έχει µεταβάλει τα σχέδια του Αλ. Τσίπρα, τα οποία, πέραν της προσπάθειας να διαχυθεί η ευθύνη και στα άλλα κόµµατα, µε τις προτάσεις για Συµβούλιο Πολιτικών Αρχηγών και συναίνεση για το πώς θα αντιµετωπιστεί η άρνηση των δανειστών για άµεση διευκόλυνση στο χρέος, εστιάζονται σε δύο στόχους: Πρώτον, αν συµφέρει ή όχι τον πρωθυπουργό να επιλέξει τη λύση -και απόδρασητων εκλογών. ∆εύτερον, αφού γνωρίζει ότι τις εκλογές αυτές θα τις χάσει, πώς θα παρεµποδίσει το να κυβερνήσουν η Νέα ∆ηµοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Με άλλα λόγια, θα επιδιώξει να εκµεταλλευθεί το δόλωµα που έριξε µε την αλλαγή του εκλογικού νόµου στα µικρότερα κόµµατα. ∆ηλαδή, την εφαρµογή από τις µεθεπόµενες εκλογές της απλής αναλογικής, αφού προηγουµένως θα έχει παρεµποδίσει µια κυβέρνηση της Ν.∆., υπολογίζοντας ότι, µε τα σηµερινά δεδοµένα, είναι δύσκολη η επίτευξη της αυτοδυναµίας από αυτήν.  

ΔΙΑΧΥΣΗ

Το σχετικό σχέδιο βασίζεται στα εξής στοιχεία: Το µεγάλο ποσοστό που συγκεντρώνει η αδιευκρίνιστη ψήφος αλλά και η µεγάλη κινητικότητα της ψήφου, γενικώς, όπως επιβεβαιώνεται από όλες τις δηµοσκοπήσεις, θεωρούνται από τα µικρότερα κόµµατα ως µεγάλη ευκαιρία για την εκµετάλλευση της απλής αναλογικής, καθώς ευελπιστούν ότι δι’ αυτής θα αυξήσουν τις έδρες τους. Από την άλλη πλευρά, τόσο τα κόµµατα αυτά όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, βεβαίως, εκτιµούν ότι η αναγκαστική ακυβερνησία, λόγω της διασποράς εδρών από την απλή αναλογική, αλλά και η δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα θα επιβάλουν τη συνεννόηση µεταξύ περισσότερων κοµµάτων. Εποµένως, θα καταστήσουν ευκολότερη τη διάχυση της ευθύνης για τα µέτρα που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχει συµφωνήσει για µετά το 2019. Αυτή η διάχυση, κατά µεν τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα µπορούσε να γίνει µέσω µιας οικουµενικής κυβέρνησης άµεσα, αφού θα ψαλίδιζε δραστικά τις πολιτικές προοπτικές του κόµµατος, καθώς µια τέτοια εξέλιξη θα συνιστούσε οµολογία κυβερνητικής και πρωθυπουργικής αποτυχίας.

Επιπλέον, γνωρίζει ο πρωθυπουργός ότι -όπως έχουµε ξαναγράψειδιατρέχει τον άµεσο κίνδυνο να του θέσουν ως όρο οι άλλοι αρχηγοί να γίνει µεν οικουµενική, αλλά χωρίς τον ίδιο επικεφαλής, κάτι που ήδη το έχει πει ο κ. Βασίλης Λεβέντης. Από την άλλη πλευρά, κανένα από τα µικρότερα κόµµατα δεν θα ήθελε να «συµπληρώσει» µια κυβέρνηση της Ν.∆. µετά τις αµέσως επόµενες εκλογές, γιατί -κατά την άποψη των επιτελείων τουςθα επωµιζόταν το πολιτικό κόστος της εφαρµογής των µέτρων που άφησε ηµιτελή ο ΣΥΡΙΖΑ. Αντιθέτως, στο πλαίσιο της αντιµετώπισης του ενδεχοµένου ακυβερνησίας λόγω απλής αναλογικής, η προθυµία τους να συµµετάσχουν σε µια κυβέρνηση πολλών κοµµάτων πιστεύουν ότι θα δηµιουργούσε την αίσθηση της υπευθυνότητας. Και, εποµένως, η ανάληψη της ευθύνης της εφαρµογής των επώδυνων µέτρων θα είχε λιγότερο κόστος, διότι θα προβαλλόταν ως οµοψυχία του πολιτικού κόσµου για τη σωτηρία της χώρας.  

Επέλαση με νέες προσλήψεις στο Δημόσιο

  Στο πλαίσιο του σχεδίου αυτού του Μαξίµου -όπως το περιγράφουν στην αξιωµατική αντιπολίτευση-, δεν είναι τυχαία η επέλαση της κυβέρνησης στον δηµόσιο τοµέα, καθώς επιδιώκει να δηµιουργήσει νέα δεξαµενή δυνητικών ψηφοφόρων υπό οµηρία. Η ετήσια έκθεση του ΑΣΕΠ αποκάλυψε µεγάλη αύξηση στις προσλήψεις συµβασιούχων, που υπερβαίνουν τις 12.000, ενώ έχουν προκηρυχθεί και 5.500 θέσεις µόνιµων υπαλλήλων. Σε αυτούς θα πρέπει να συµπεριλάβουµε την πιθανή διευθέτηση της «εκκρεµότητας» -δηλαδή της µονιµοποίησηςπαλαιών συµβασιούχων, των οποίων οι συµβάσεις ανανεώνονται και οι οποίοι αγγίζουν τις 30.000! Η τακτική αυτή λαµβάνει υπ’ όψιν την ανάγκη διατήρησης κάποιων ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ στις επόµενες εκλογές, ώστε να µπορεί να επηρεάζει τις πολιτικές εξελίξεις ως δεύτερο κόµµα µε διαφορά από το τρίτο.

Και η οµηρία αυτή υπαλλήλων αποτελεί παλαιά µέθοδο διατήρησης σε εγρήγορση δυνητικών ψηφοφόρων, σε αντικατάσταση, µέχρις ενός σηµείου, αυτών που ήδη έχει χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ λόγω της διακυβέρνησης που έκανε. Μπορεί το συγκεκριµένο σχέδιο να εξυπηρετεί τον ΣΥΡΙΖΑ, όχι όµως και τη χώρα, καθώς δεν διαθέτει τις διοικητικές δοµές εκείνες της σταθερότητας στην κρατική µηχανή που να επιτρέπουν την απρόσκοπτη λειτουργία του, όπως συµβαίνει σε άλλες χώρες – µε πρώτο παράδειγµα την Ιταλία. Από την άλλη πλευρά, δεν φαίνεται να λαµβάνει υπ’ όψιν του το Μαξίµου τυχόν αντιδράσεις των δανειστών που θα ήθελαν να αποφευχθεί µια περιπέτεια δυνητικής ακυβερνησίας στην Ελλάδα, ακόµη και λίγων µόνο µηνών, που θα προκαλούσε η εφαρµογή ενός τέτοιου πολιτικού σχεδίου. Oµως για τον ΣΥΡΙΖΑ προέχει η κοµµατική επιβίωση στο σηµερινό πολιτικό σκηνικό.