Ενδεικτικό της αμηχανίας και του άγχους που έχει καταβάλει τον υπουργό Δικαιοσύνης στην προσπάθειά του να συμμαζέψει τα… ασυμμάζευτα του Πάνου Καμμένου, ήταν μία ατάκα του από την ομιλία του στην Βουλή, η οποία καταδεικνύει την δύσκολη θέση και τον πανικό στον οποίο έχει περιέλθει. Συγκεκριμένα, ο υπουργός Δικαιοσύνης, επιχειρώντας να… θολώσει τα νερά σε ό,τι αφορά την αλληλουχία των γεγονότων, είπε μεταξύ άλλων ότι υπάρχει από το 2015 κατάθεση του βαρυποινίτη Γιαννουσάκη με την οποία ο τελευταίος εμπλέκει τον εφοπλιστή Μαρινάκη στην υπόθεση Noor 1.


Πρόκειται φυσικά για μία ακόμη ανακρίβεια, ή καλύτερα ένα ακόμη καραμπινάτο και εμφανές ψέμα, από τα πολλά που έχουν εκθέσει το εν λόγω υπουργικό δίδυμο αυτές τις μέρες. Η εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, δημοσίευσε ήδη από το Σάββατο απόσπασμα της ένοκης κατάθεσης που είχε δώσει ο ισοβίτης στις 5/12/2016 όπου και ονοματίζει τους Τούρκους χρηματοδότες του φορτίου της ηρωίνης. Τις ίδιες ακριβώς αναφορές είχε κάνει και περίπου έναν χρόνο νωρίτερα και συγκεκριμένα τον Νοέμβριο του 2015 και πάλι στην διάρκεια αντίστοιχης ένορκης κατάθεσής του, την οποία μάλιστα επικαλείται ο ίδιος σε αυτή του περασμένου Δεκεμβρίου (χαρακτηριστικά είναι τα έγγραφα που παρατίθενται παρακάτω).


Γι' ακόμη μια φορά λοιπόν, είναι ξεκάθαρο πως τα ίδια τα γεγονότα διαψεύδουν τον Σταύρο Κοντονή, αφού στην κατάθεση του 2015, για την οποία μίλησε στην Βουλή, επί της ουσίας συμπεραίνεται το ακριβώς αντίθετο απ' αυτά που υποστήριξε. Όχι μόνο δηλαδή δεν προκύπτει από το περιεχόμενό της καμία ανάμιξη Μαρινάκη, αλλά στον αντίποδα, παρατίθενται συγκεκριμένα ονόματα ως χρηματοδότες. Επιπλέον, σε περίπτωση που έχει ασθενή μνήμη, θα έπρεπε κάποιος από τους συνεργάτες του να του υπενθυμίσει πως το όνομα του κ. Μαρινάκη ούτως ή άλλως δεν είχε καμία εμπλοκή και σε κανένα βαθμό εκείνη την περίοδο (όπως άλλωστε και στην συνέχεια) στην υπόθεση Noor 1.


Το ακόμη πιο περίεργο όμως, είναι πως ο υπουργός Δικαιοσύνης εξακολουθεί να αποδίδει α λα καρτ αξιοπιστία στον βαρυποινίτη, με αποτέλεσμα να καθιστανται ακόμη πιο αμείλικτα τα ερωτηματικά που διατύπωναν τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» το προηγούμενο Σάββατο και τα οποία τα υπενθυμίζουμε, έτσι για την ιστορία:


Μήπως ο Γιαννουσάκης πιέστηκε ή εκβιάστηκε με το… δόλωμα της ευνοϊκής μεταχείρισης, όπως αναφέρει και ο ίδιος στην μήνυσή του (σσ. 6-4-2017) κατά της εισαγγελέως Τζίβα και του λιμενικού Χριστοφορίδη, προκειμένου να πει πράγματα που έρχονται σε αντίθεση με τις δύο ένορκες καταθέσεις του, οι οποίες όπως προαναφέρθηκε έρχονται σε προγενέστερο χρόνο (Δεκέμβριο του 2016 και Νοέμβριο του 2015) από την -αγνώστων συνθηκών ληφθείσα- συνέντευξη στον Τριανταφυλλόπουλο που συνιστά… ευαγγέλιο για τον Κοντονή; Επίσης, με ποια λογική ο ίδιος ο υπουργός Δικαιοσύνης συνεχίζει ανεξήγητα να δίνει βάση στο προϊόν μιας καφενειακού τύπου υποκλαπείσας κουβέντας μεταξύ ενός δημοσιογράφου κι ενός ισοβίτη και όχι όσα κατατέθηκαν επισήμως και βάσει των κανόνων της Δικονομίας;


Τέλος, αναμένουμε με ενδιαφέρον της πρωτοβουλίες του ως πολιτικού προϊσταμένου της Δικαιοσύνης για την έκδοση των ενταλμάτων για τα πρόσωπα που έχουν υποδειχθεί ως εγκέφαλοι της διακίνησης των ναρκωτικών.