Νέα παγίδα με δημοψήφισμα στήνει ο Αλέξης Τσίπρας
Το σχέδιο του πρωθυπουργού για αλλαγή πολιτεύματος, η στόχευση για ΝΔ και τα μικροκομματικά συμφέροντα που θέλει να εξυπηρετήσει το Μαξίμου
Έτοιµο να στήσει κάλπες για τη διεξαγωγή δηµοψηφίσµατος µε αντικείµενο τη Συνταγµατική Αναθεώρηση είναι το Μέγαρο Μάξιµου, προκειµένου να εξασφαλίσει µια πολιτική εντολή-δέσµευση από τον λαό για τα θέµατα που θα θέσει υπό αναθεώρηση το επόµενο διάστηµα, µε κορυφαίο αυτό της εκλογής του Προέδρου της ∆ηµοκρατίας από τη βάση µε αυξηµένες αρµοδιότητες. Σύµφωνα µε πληροφορίες, οι εισηγήσεις που δέχεται ο Αλέξης Τσίπρας τοποθετούν τη νέα εκλογική διαδικασία γύρω στα τέλη Οκτωβρίου µε αρχές Νοεµβρίου, δηλαδή αµέσως µετά τις εκλογές στη Γερµανία. Με αυτή την κίνηση ο Αλ. Τσίπρας θέλει στην πραγµατικότητα να δεσµεύσει την επόµενη κυβέρνηση -ιδιαίτερα εάν η Ν.∆. έχει κατακτήσει την αυτοδυναµίανα ψηφίσει τις αλλαγές που θα αποφασιστούν από αυτή τη Βουλή, η οποία είναι προαναθεωρητική. Το αποτέλεσµα του δηµοψηφίσµατος -ιδιαίτερα εάν έχει υψηλά ποσοστάθα έχει ένα πολιτικό βάρος που πολύ δύσκολα ο επόµενος πρωθυπουργός θα µπορέσει να παραβλέψει, ακόµα και αν διαφωνεί µε τα άρθρα που θα πρέπει να αναθεωρηθούν. Η όλη διαδικασία είναι άµεσα συνδεδεµένη µε το νέο αφήγηµα των συνεργατών του Αλέξη Τσίπρα, που έχει τίτλο «Κάν’ το όπως ο Μακρόν».
Στην πραγµατικότητα, δηλαδή, επιδίωξη των παροικούντων το Μέγαρο Μαξίµου θα είναι να αλλάξει το πολίτευµα και από Προεδρευόµενη ∆ηµοκρατία να γίνει Προεδρική, βάσει του γαλλικού µοντέλου. Οι εµπνευστές αυτού του αφηγήµατος ξεκινούν από την παραδοχή ότι πλέον τα ελληνικά κόµµατα είναι ξεπερασµένα από την ελληνική κοινωνία. Η Ν.∆., το ΠΑΣΟΚ, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ έχασαν το στίγµα τους, την ιδεολογία τους και τους στόχους τους τα χρόνια των Μνηµονίων, αφού κανένα από αυτά δεν κατάφερε να διαφοροποιήσει την πολιτική του, ανεξάρτητα µε τις προθέσεις που υπήρχαν. Και τα τρία αυτά κόµµατα έφεραν Μνηµόνια µε σκληρά µέτρα, υπακούοντας στις εντολές των δανειστών. Ετσι, θεωρούν ότι η λύση βρίσκεται στους ασαφείς ιδεολογικούς χαρακτηρισµούς που επικρατούν στην Ευρώπη, και πιο συγκεκριµένα στην Κεντροαριστερά και την Κεντροδεξιά. Εκτιµούν, µάλιστα, ότι Εµανουέλ Μακρόν, ο οποίος εµφανίστηκε να διεκδικεί την Προεδρία της Γαλλίας και να την κερδίζει µε µεγάλη επιτυχία χωρίς κόµµα, είναι το καλύτερο παράδειγµα.
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΜΕΤΑΛΛΑΞΗΣ
Ακόµα, πιστεύουν ότι όταν θα φτάσει η ώρα για την Προεδρική εκλογή (το 2020), θα είναι και η καλύτερη περίοδος για τη µετάλλαξη των ήδη υπαρχόντων κοµµάτων, τα οποία έχουν απαξιωθεί στη συνείδηση του κόσµου. ∆ηλαδή, κάτω από την ίδια πολιτική στέγη θα µπορούσαν να βρίσκονται οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και του ευρύτερου κεντροαριστερού χώρου, ενώ από την άλλη όσοι ψηφίζουν Ν.∆., Ενωση Κεντρώων, Ποτάµι και όποιο άλλο κόµµα έχει επιβιώσει και έχει φιλελεύθερο προσανατολισµό. Φυσικά, µέχρι τότε ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση θα πρέπει να αντιµετωπίσουν µία ή και δύο εκλογικές αναµετρήσεις. Στην περίπτωση, δηλαδή, που η Ν.∆. στις επόµενες εκλογές -όποτε και αν γίνουν αυτέςδεν έχει αυτοδυναµία και δεν στηριχτεί από κάποιο από τα κόµµατα που θα βρίσκονται στο Κοινοβούλιο (ρυθµιστής αναµένεται να είναι η ∆ηµοκρατική Συµπαράταξη και οι συνεργαζόµενοι), τότε σίγουρα η χώρα θα οδηγηθεί σε µια νέα εκλογική αναµέτρηση, αυτή τη φορά µε απλή αναλογική. Εκεί όλα τα σενάρια για συµµαχίες -µέσα από µια πρωτόγνωρη διαδικασίαείναι ανοικτά, αν και, µε βάση την εµπειρία από την Ιταλία, οι πολυκοµµατικές κυβερνήσεις δεν έχουν µεγάλο χρόνο ζωής. Τα πράγµατα θα είναι διαφορετικά εάν ο Κυριάκος Μητσοτάκης καταφέρει να έχει αυτοδυναµία. Οπως είναι αυτονόητο, καθώς η Ν.∆. δεν ψήφισε την απλή αναλογική, ο πρόεδρος της παράταξης θα αλλάξει τον εκλογικό νόµο, ενώ θα θέσει υπό αµφισβήτηση τις συνταγµατικές αλλαγές που θα φέρει προς ψήφιση η κυβέρνηση σε αυτή τη Βουλή. Στην κυβέρνηση θεωρούν ότι και για τον πρόεδρο της Ν.∆. τα πράγµατα δεν θα είναι ιδιαίτερα εύκολα, εάν υπάρχει µια δυνατή απόφαση ενός δηµοψηφίσµατος. Εκεί πολύ δύσκολα θα καταφέρει να παραβλέψει την εντολή του λαού, πετώντας το αποτέλεσµα στον κάλαθο των αχρήστων.
Κρίσιμα ερωτήματα
Οι σκέψεις για τη διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος δείχνουν και την αδυναμία της κυβέρνησης να περάσει τα άρθρα για τη Συνταγματική Αναθεώρηση με μια διευρυμένη πλειοψηφία από αυτή τη Βουλή. Για αυτό προφανώς επιλέγει την προσφυγή στις κάλπες, ακόμα και εάν το όλο εγχείρημα είναι σε μεγάλο βαθμό παρακινδυνευμένο, καθώς κανείς δεν μπορεί να διαβεβαιώσει τον πρωθυπουργό ότι αυτό που θα εισηγηθεί η κυβέρνηση θα γίνει αποδεκτό και από τους πολίτες. Η κοινοβουλευτική διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί για την Αναθεώρηση του Συντάγματος έχει δύο στάδια: Από αυτή τη Βουλή, που χαρακτηρίζεται προαναθεωρητική, θα περάσουν τα άρθρα που θέλει η κυβέρνηση να αναθεωρηθούν.
Η επόμενη Βουλή είναι αναθεωρητική, που θα ψηφίσει όλες τις αλλαγές και θα αλλάξει το Σύνταγμα. Σύμφωνα με τη διαδικασία, εάν κάποιο άρθρο από αυτά που θα ψηφιστούν σε αυτή τη Βουλή πάρει πάνω από 151 ψήφους, στην επόμενη Βουλή θα πρέπει να λάβει 180. Εάν, πάλι, κάποιο από τα υπό αναθεώρηση άρθρα συγκεντρώσει σε αυτή τη Βουλή 180 ψήφους, στην επόμενη θα χρειάζεται μόνο 151 ψήφους. Με βάση πληροφορίες, στο δημοψήφισμα -εάν τελικά αποφασιστείθα τεθούν ως ερωτήματα η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από τον λαό με αυξημένες αρμοδιότητες, ο μέγιστος αριθμός θητειών των βουλευτών, η απαγόρευση άρσης του δημόσιου χαρακτήρα νερού και ενέργειας, η ψήφος των ομογενών με εκλογή πέντε βουλευτών, αλλά και η πλήρης διακριτότητα κράτους και Εκκλησίας.
Καχυποψία
Από τη Νέα Δημοκρατία βλέπουν με καχυποψία τους σχεδιασμούς του Μεγάρου Μαξίμου για ένα ενδεχόμενο δημοψήφισμα με ερωτήματα σχετικά με την Αναθεώρηση του Συντάγματος, καθώς θεωρούν ότι με μια τέτοια κίνηση «οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα επιχειρήσουν να θολώσουν τα νερά, την ώρα που η κυβέρνηση είναι στη γωνία για όλα τα θέματα». Δεν είναι τυχαίο, εκτιμούν στην Πειραιώς, ότι σε όλους τους τομείς του κυβερνητικού έργου έχουν βαλτώσει όλα, ενώ τόσο στην κοινωνία όσο και στην οικονομία τίποτα δεν πάει καλά, με αποτέλεσμα να αναζητούν μια θεαματική κίνηση που θα αλλάξει την ατζέντα.