Σε μείζον θέμα, όσον αφορά τις σχέσεις της Ελλάδας με τους θεσμούς, τείνει να εξελιχθεί η υπόθεση Γεωργίου, ειδικότερα η καταδίκη του πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ για παράβαση καθήκοντος, και ενώ εκκρεμεί η ακόμη σοβαρότερη εκδίκαση της υπόθεσης για την κατηγορία περί ψευδούς βεβαίωσης του δημόσιου ελλείμματος. Ετσι, μετά την παρέμβαση της Κομισιόν διά της εκπροσώπου της -την οποία οι εκπρόσωποι της ελληνικής Δικαιοσύνης χαρακτήρισαν εξωθεσμική-, σύμφωνα με πληροφορίες των «Π» η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Κριστίν Λαγκάρντ, σε τηλεφωνική επαφή που είχε με τον Αλέξη Τσίπρα εκδήλωσε το «ενδιαφέρον» της για την υπόθεση, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει.

Το περιεχόμενο του ενδιαφέροντος αυτού μπορεί να ερμηνευθεί ως δυσανεξία του χρηματοπιστωτικού συστήματος, γενικώς, προς τις παρεμβάσεις της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης, αν λάβουμε υπ’ όψιν ότι απαίτηση του Ταμείου για να υπογράψει τη δανειακή σύμβαση με τη χώρα μας, για το ποσό του 1,6 δισεκατομμυρίου ευρώ, ήταν η νομική κατοχύρωση από ελληνικής πλευράς ότι οι μειώσεις των συντάξεων και του αφορολόγητου δεν θα κριθούν αντισυνταγματικές. Κάτι για το οποίο ο πρωθυπουργός τελικώς δεσμεύτηκε! Καθώς αυτές οι έξωθεν παρεμβάσεις έρχονται να επιβεβαιώσουν την έκταση της εκχώρησης της εθνικής κυριαρχίας -κατ’ απαίτηση των δανειστών, προκειμένου να δανειστούμε και να μη χρεοκοπήσουμε-, το ζήτημα προσλαμβάνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, δεδομένου ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι αναγκασμένη να ισορροπήσει:

α) Μεταξύ των απειλητικών απαιτήσεων των δανειστών και του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος -όπως προαναφέρθηκε-,    

β) καθώς και του σεβασμού της ανεξαρτησίας της ελληνικής Δικαιοσύνης. Και κυρίως της μη ακύρωσης του ρόλου της στη λειτουργία του ελληνικού κράτους. Πολύ περισσότερο όταν η αντιφατική στάση της Ε.Ε. εκδηλώνεται με την αναγνώριση της ανεξαρτησίας των υπηρεσιών στατιστικής, αλλά και με σύγχρονη παραγνώριση της ανεξαρτησίας της δικαστικής εξουσίας!

Αυτό ουσιαστικώς επισημαίνει στην έντονη όσο και αυτονόητη αντίδρασή της η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων, η οποία υπενθυμίζει στην Κομισιόν ότι «η ορθή ερμηνεία και εφαρμογή των νόμων ανατίθεται από το Σύνταγμα στους δικαστικούς λειτουργούς, η κρίση των οποίων δεν επιτρέπεται να επηρεάζεται από πολιτικές σταθμίσεις, πιέσεις ή προτροπές». Και προσθέτει ότι «οι ελληνικές δικαστικές Αρχές και οι ελληνικοί νόμοι οφείλουν να αντιμετωπίζουν ισότιμα όλους τους πολίτες, χωρίς να έχει καμία σημασία η ειδική σχέση που μπορούν αυτοί να έχουν με υπηρεσίες υπαγόμενες στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή».  

ΔΙΑΣΤΑΣΗ

Oσον αφορά στην πολιτική διάσταση της καταδίκης Γεωργίου -συνεργάτη του Γιώργου Παπανδρέου-, αυτή θα πρέπει ως υπόθεση να συσχετισθεί με τις αθωωτικές αποφάσεις για το Βατοπαίδι. Oχι τόσο διότι συνιστούν -όπως πολλοί λένεδικαίωση της νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή, όσο για την προθυμία που αποδείχτηκε ότι υπάρχει σε μερίδα του σημερινού πολιτικού συστήματος να υφάνει ένα πλέγμα επικίνδυνης για τη Δημοκρατία σκευωρίας σε βάρος των πολιτικών τους αντιπάλων. Και ο Γιώργος Παπανδρέου είναι αυτός που φαίνεται να ξεκίνησε τη σκευωρία με τις συκοφαντικές της προεκτάσεις, προκειμένου, πρώτον, να πλήξει ηθικά τον Κώστα Καραμανλή και να τον βγάλει, δι’ αυτού του τρόπου, στο πολιτικό περιθώριο και, δεύτερον, μέσω της υπόθεσης της ΕΛΣΤΑΤ να δείξει ότι αναλάμβανε τεράστιο οικονομικό φορτίο, που θα αποτελούσε άλλωστε και το άλλοθι -όπως και συνέβηγια να ρίξει στην αγκαλιά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου τη χώρα.

Υπενθυμίζεται ότι στο πλαίσιο της διάψευσης όλων των κατηγοριών που εδέχθη από το σύστημα Παπανδρέου η διακυβέρνηση Καραμανλή είχε γίνει προ καιρού η παρουσίαση της αγγλικής έκδοσης του συλλογικού τόμου «Τhe Greek Political Economy 2000-2015» από το «Ρεύμα Σκέψης» και το Κέντρο Ευρωπαϊκών Σπουδών Wilfried Martens, με παρουσιαστές τους Παντελή Σκλια, καθηγητή του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και Political Auditor του Κέντρου Ευρωπαϊκών Σπουδών Wilfried Martens, και Σπύρο Ρουκανά, επίκουρο καθηγητή του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Η μελέτη απεδείκνυε πως η κυβέρνηση της Ν.Δ. του 2004 είχε αναλάβει μια ήδη προβληματική οικονομία, καθώς η κυβέρνηση Σημίτη είχε μεταθέσει όλες τις λήξεις ομολόγων και τις δόσεις για τα εξοπλιστικά που είχαν υπογραφεί επί ΠΑΣΟΚ στο μέλλον. Δηλαδή, στις κυβερνήσεις που θα τη διαδέχονταν στην εξουσία.  

Το περίεργο παιχνίδι του Γιώργου Παπανδρέου

Η αθωωτική απόφαση για το Βατοπαίδι και η καταδικαστική για τον επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ έχουν αναμοχλεύσει τη σεναριολογία περί του τι σημαίνει ουσιαστικά η αποκατάσταση της διακυβέρνησης Καραμανλή. Ειδικώς, μάλιστα, σε πολιτικό επίπεδο. Σε όσους επιχειρούν να συνδέσουν την αποκατάσταση αυτή με τη διακινούμενη υπόγεια ανοχή -αν όχι υποστήριξητης σημερινής κυβέρνησης από το καραμανλικό σύστημα, οι περί τον πρώην πρωθυπουργό και πρόεδρο της Ν.Δ. αντιλέγουν ότι πρόκειται περί δικαστικών αποφάσεων. Και, στο μέτρο που πρέπει να έχει η ελληνική κοινωνία αλλά και το πολιτικό σύστημα εμπιστοσύνη στην ελληνική Δικαιοσύνη, οι αποφάσεις της τελευταίας δεν πρέπει να συνδέονται με πολιτικές παρεμβάσεις.

Υπενθυμίζουν ακόμη ότι κατά την περίοδο του παράλογου δημοψηφίσματος του Αλέξη Τσίπρα ο Κ. Καραμανλής είχε για πρώτη φορά πραγματοποιήσει τηλεοπτική παρέμβαση με μήνυμα υπέρ του «ναι» και με το αποτέλεσμα του «όχι» είχε εκτεθεί, υπό την έννοια ότι είχε πληγεί το κύρος του, επειδή η ελληνική κοινωνία δεν είχε λάβει υπ’ όψιν της, τελικώς, το μήνυμα του πρώην πρωθυπουργού! Κατόπιν όλων αυτών, το πολιτικό ενδιαφέρον δεν εστιάζεται τόσο στη δικαίωση της διακυβέρνησης Καραμανλή όσο στο γεγονός ότι, στην προσπάθεια ανασύστασης ενός νέου και ισχυρού αστικού πόλου, με σοσιαλιστική ιδεολογία, που θα εκπροσωπεί τη νέα Κεντροαριστερά επιχειρεί να διαδραματίσει και πάλι ρόλο -ή τον καλούν να συμμετάσχει στο νέο εγχείρημα το πρόσωπο που διά σκευωριών έδρασε ύπουλα, δημιουργώντας ένα νέο είδος «πολιτικής ηθικής» στο πολιτικό μας σύστημα. Και το πρόσωπο αυτό δεν είναι άλλο από τον Γιώργο Παπανδρέου.

Οι δικαστικές αποφάσεις που προαναφέρθηκαν δεν δικαίωσαν τον Κ. Καραμανλή, αλλά αποκάλυψαν το επικίνδυνο παιχνίδι Παπανδρέου, ο οποίος προφανώς δεν θα διστάσει να το επαναλάβει αν του δοθεί χώρος στην ελληνική πολιτική σκηνή. Οι συγκεκριμένες δικαστικές αποφάσεις αποτελούν πλέον ένα σοβαρό μειονέκτημα για την κυρία Φώφη Γεννηματά και για τον ρόλο της στην ανασύνταξη της Κεντροαριστεράς, καθώς στο συγκεκριμένο εγχείρημα έχει καλέσει και τον πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να συμμετάσχει.