ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ διαλέγουν… αρχηγό
Με το βλέμμα στραμμένο στις διαδικασίες επιλογής νέου ηγέτη στην Κεντροαριστερά ο Αλέξης Τσίπρας και ο Κυριάκος Μητοστάκης
Κάθε άλλο παρά… εσωτερική υπόθεση συνιστούν οι επικείµενες εκλογικές διαδικασίες στους κόλπους της ∆ηµοκρατικής Συµπαράταξης, αφού όπως συνέβαινε σε κάθε αντίστοιχη περίσταση στο παρελθόν, οι σχετικές ζυµώσεις βρίσκονται στο επίκεντρο των αναλύσεων του συνόλου του πολιτικού συστήµατος. Ως εκ τούτου, τόσο στο κυβερνητικό στρατόπεδο όσο και στην Πειραιώς παρατηρούν από κοντά τις εξελίξεις, προχωρώντας σε σειρά σκέψεων και υπολογισµών αναφορικά µε την προοπτική που θα ήταν συµβατή µε την εν γένει πολιτική τακτική τους. Και µπορεί ακόµη να υπάρχει σιγή ιχθύος, ωστόσο είναι δεδοµένο ότι µε το πέρασµα του χρόνου θα υπάρχει πολύ πιο σαφής εικόνα για τη συγκεκριµένη παράµετρο.
Προτιμούν Φώφη για αντίπαλο
Της Ελένης Καλογεροπούλου
ΚΑΝΕΙΣ από τους µέχρι τώρα υποψηφίους για την αρχηγία της ∆Η.ΣΥ. δεν φαίνεται να αποτελεί ιδιαίτερο πρόβληµα για τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και οι τρεις τους θεωρούνται διαχειρίσιµοι και εύκολοι στόχοι για κριτική, όπως διαµηνύουν Μαξίµου και Κουµουνδούρου. Ωστόσο, προτού ακόµα οριστούν οι διαδικασίες της εκλογικής αναµέτρησης που θα αναδείξει τον νέο ηγέτη της Κεντροαριστεράς, στον ΣΥΡΙΖΑ µετρούν και αξιολογούν τον µελλοντικό τους αντίπαλο. Mεταξύ της Φώφης Γεννηµατά, του Γιώργου Καµίνη, του Γιάννη Ραγκούση και του Γιάννη Μανιάτη, τα κυβερνητικά στελέχη εµφανίζονται τουλάχιστον µέχρι τώρα να προτιµούν στην ηγεσία της Κεντροαριστεράς τη νυν πρόεδρο του Κινήµατος, καθώς δεν πρόκειται για ένα νέο πρόσωπο αλλά για µια πολιτικό µε παρελθόν. Οι περισσότεροι θεωρούν ότι η Φώφη Γεννηµατά δεν είναι µια πολιτικός που µπορεί να φέρει τον κοµµατικό σχηµατισµό της Κεντροαριστεράς σε ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά, καθώς δεν θα µπορούσε να συσπειρώσει όλες τις απόψεις γύρω της. Ακόµα θεωρούν ότι η θητεία της στην κυβέρνηση Σαµαρά καθώς επίσης και η επιρροή που της ασκεί ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι δύο παράµετροι επάνω στους οποίους µπορεί να δουλέψει ο ΣΥΡΙΖΑ, δηµιουργώντας πρόβληµα στην ιδία και στο κόµµα της. Το γεγονός ακόµα ότι και αυτή τη στιγµή φροντίζει να κρατά σταθερά ίσες αποστάσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Ν.∆. είναι ένα ακόµα αρνητικό στοιχείο επάνω στο οποίο µπορούν να επενδύσουν τα στελέχη της κυβέρνησης. Και αυτό γιατί η διεύρυνση του πόλου της Κεντροαριστεράς νοµοτελειακά θα πρέπει να βρεθεί προς την πλευρά του Αλέξη Τσίπρα και όχι του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλιώς θα αναφερόταν ως πόλος της Κεντροδεξιάς. Για την υποψηφιότητα του δηµάρχου της Αθήνας υπάρχει ακόµα ένα µούδιασµα, αφού τα κυβερνητικά στελέχη δεν ξέρουν πώς µπορεί να κινηθεί ο Γιώργος Καµίνης, ενώ δεν µπορούν να καταλήξουν έως αυτήν τη στιγµή τι απήχηση θα έχει στον αστικό κόσµο της χώρας η υποψηφιότητά του. Ενδιαφέρουσα, αλλά χωρίς ιδιαίτερες προοπτικές, χαρακτηρίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ η υποψηφιότητα Ραγκούση. Φυσικά, στο κυβερνητικό επιτελείο αναµένουν να δουν και τον αντίκτυπο των κινήσεων του Σταύρου Θεοδωράκη. Ο αρχηγός του Ποταµιού δεν είναι ένας εύκολος παίκτης, καθώς γνωρίζει καλά το θέµα της επικοινωνίας.
Με το μυαλό στην συγκυβέρνηση
Της Χριστίνας Κοραή
ΣΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ Συµπαράταξη η οποία θα µπορούσε να είναι ένας αξιόπιστος κυβερνητικός εταίρος σε µια κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη ποντάρει η Ν.∆. Το ηγετικό επιτελείο παρακολουθεί τις διεργασίες που γίνονται στην Κεντροαριστερά µε µεγάλη προσοχή. Θεωρεί ότι δεν είναι δική του δουλειά να πάρει θέση υπέρ του ενός ή του άλλου υποψήφιου, καθώς γι’ αυτόν αποφασίζουν οι ψηφοφόροι του συγκεκριµένου κοµµατικού χώρου.Από εκεί και πέρα βέβαια είναι λογικό και αναµενόµενο να γίνονται πολλές συζητήσεις µεταξύ των στελεχών για το ποιος αρχηγός της Κεντροαριστεράς θα µπορούσε να έχει ένα καλό επίπεδο συνεννόησης και συνεργασίας µε τον πρόεδρο της Ν.∆. που, µε βάση τις δηµοσκοπήσεις, θα είναι ο επόµενος πρωθυπουργός. Με τη Φώφη Γεννηµατά έδωσαν την εντύπωση ότι βρήκαν ένα modus vinendi. ∆εν προχώρησαν σε ένα ευρωπαϊκό µέτωπο των δυνάµεων της λογικής, όπως ήταν η αρχική επιθυµία του Κυρ. Μητσοτάκη, αλλά τους τελευταίους µήνες συγκροτούν µαζί µε το Ποτάµι ένα σκληρό αντικυβερνητικό µέτωπο µε στόχο την εκλογική αποδυνάµωση του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα. Εκτιµάται ότι στην ουσία απευθύνονται σε διαφορετικές δεξαµενές. Η Φώφη Γεννηµατά προσδοκά να έχει οφέλη από τον επαναπατρισµό των παραδοσιακών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ από τις απώλειες που έχει ο Αλέξης Τσίπρα στα αριστερά του, ενώ ο κ. Μητσοτάκης κυρίως ελπίζει στους κεντρογενείς που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και στην πλειονότητά τους έχουν περάσει στους αναποφάσιστους, όπως αναφέρουν αναλυτές. Η πρόεδρος της ∆ηµοκρατικής Συµπαράταξης µέχρι στιγµής δηλώνει ότι θα συµµετείχε σε µια κυβέρνηση συνεργασίας υπό την προϋπόθεση ότι θα συµµετείχαν και τα δύο µεγάλα κόµµατα. ∆εν παραβλέπεται πάντως το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ συγκυβέρνησε µε τη Ν.∆., βάζοντας πάνω απ’ όλα το εθνικό του καθήκον, αν και πλήρωσε βαρύ πολιτικό κόστος. Ο δήµαρχος Αθηναίων, Γιώργος Καµίνης, είναι ο παίκτης της Κεντροαριστεράς ο οποίος συζητείται περισσότερο από όλους τους νέους υποψήφιους στο «γαλάζιο» στρατόπεδο. Τα χαρακτηριστικά που του προσδίδουν πολλά στελέχη της Ν.∆. είναι ότι πρόκειται για έναν µετριοπαθή κεντροαριστερό, ο οποίος έχει τραβήξει ξεκάθαρη διαχωριστική γραµµή από τον ΣΥΡΙΖΑ και είναι αρκετά θετικός στις µεταρρυθµίσεις. Οσο για τον Σταύρο Θεοδωράκη, ο Κυρ. Μητσοτάκης είχε και προσωπικές σχέσεις, και είναι αµφότεροι υπέρ των µεταρρυθµίσεων. Ολα, όµως, θα κριθούν από τη δυναµική.