Με επιδότηση από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους η οικογένεια Καμμένου απέκτησε βίλα -«τουριστική έπαυλη», για την ακρίβεια- στο Γιαλισκάρι, έναν από τους πιο τουριστικούς οικισμούς της Ικαρίας, ωστόσο διαπιστώθηκαν σοβαρές παρατυπίες, με αποτέλεσμα να πέσουν πρόστιμα και να ζητείται… επιστροφή χρημάτων. Γνωμοδότηση-«βόμβα» του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ) εισηγείται ήδη από τον Ιούνιο του 2014 να επιστραφούν τα 177.419,15 ευρώ που είχε λάβει η Δέσποινα Τζούλη, πεθερά του υπουργού Εθνικής Αμυνας Πάνου Καμμένου, για την κατασκευή του πολυτελούς οικήματος. Και μπορεί να έχουν περάσει τρία και πλέον χρόνια από την υπ’ αριθμόν 254/2014 γνωμοδότηση του ΝΣΚ, ωστόσο το ερώτημα είναι εάν έχουν πληρωθεί οι κυρώσεις από τη μητέρα του συζύγου του υπουργού, Ελενας Τζούλη.

Ειδικότερα, στο ΝΣΚ απέστειλε σχετικό ερώτημα για το ζήτημα της «τουριστικής έπαυλης» η Μονάδα Γ2 της Ειδικής Υπηρεσίας Εφαρμογής του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης (ΠΑΑ) - Ανταγωνιστικότητα, του Διοικητικού Τομέα Κοινοτικών Πόρων και Υποδομών του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Τελικά ο έλεγχος έβγαλε λαβράκι! Στη γνωμοδότηση του ΝΣΚ αναφέρεται ότι ενώ «σύμφωνα με το εγκεκριμένο από σχέδιο από τον ΕΟΤ, με αριθμό θεώρησης 350/12-7-2007, η έπαυλη διαθέτει επτά δωμάτια, εκ των οποίων τα πέντε είναι υπνοδωμάτια, σύμφωνα με το 107/26-03-2008 σήμα λειτουργίας του ΕΟΤ, η δυναμικότητα της έπαυλης είναι 10 κλίνες. Στο βιβλίο κίνησης πελατών (πόρτα) της έπαυλης και στις αποδείξεις παροχής υπηρεσιών (ΑΠΥ) που εξέδωσε η δικαιούχος, εμφανίζονται δέκα δωμάτια με αριθμούς από 1 έως 10. Ως εκ τούτου, δεν είναι δυνατή η αντιστοίχιση των δέκα δωματίων που αναφέρονται στο βιβλίο πόρτας και στις ΑΠΥ με το εγκεκριμένο σχέδιο του ΕΟΤ. (Κατά την επιτόπια επίσκεψη ο χώρος ήταν κλειστός και μη προσπελάσιμος για αυτοψία, δεδομένου ότι από τις 30.6.2013 διεκόπη η λειτουργία ως τουριστικής επιπλωμένης έπαυλης)».

Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι «η μίσθωση της έπαυλης δεν γίνεται ενιαία για το σύνολό της κάθε φορά, αλλά τμηματικά (ανά δωμάτιο ή δωμάτια). Επίσης, η τμηματική μίσθωση της έπαυλης σε διαφορετικούς μισθωτές λαμβάνει χώρα σε επικαλυπτόμενες ημερομηνίες. Ενδεικτικά αναφέρεται η σχεδόν ταυτόχρονη μίσθωση διαφορετικών δωματίων της έπαυλης σε επτά διαφορετικούς μισθωτές για επικαλυπτόμενες χρονικές περιόδους από 15.05.2009 έως 01.04.2010».
Το ΝΣΚ επισημαίνει ότι εάν ο τελικός αποδέκτης μεταβάλει τη χρήση του έργου για ένα διάστημα εντός της πενταετίας «υποχρεούται σε αναλογική επιστροφή της δημόσιας επιχορήγησης», ενώ αν η παρατυπία εκτείνεται και μετά τα πέντε χρόνια, τότε η επιστροφή αφορά το σύνολο της επιδότησης (177.419,15 ευρώ στην προκειμένη περίπτωση).

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα του ελέγχου, η πρώτη μίσθωση ξεκίνησε στις 15 Αυγούστου 2008, ενώ από τις 5 Απριλίου του 2010 μέχρι τις 19 Ιουλίου του 2011 η επιχείρηση δεν παρουσίασε καμία δραστηριότητα! Επίσης «από τις 20.07.2011 έως 20.09.2012 όλες οι μισθώσεις έχουν διάρκεια μικρότερη των 90 ημερών και από 21.09.2012 έως 07.05.2013 ημερομηνία λήξης των μακροχρόνιων υποχρεώσεών της, η επιχείρηση δεν παρουσίασε καμία δραστηριότητα, είχε μεταβληθεί η χρήση του επενδυτικού σχεδίου».
Η Δέσποινα Τζούλη πάντως είχε ισχυριστεί ότι «δεν πρόκειται για χωριστές μισθώσεις, αλλά για μία ενιαία μίσθωση με επιμερισμό της δαπάνης του ενοικίου στους συμμισθωτές».
Τελικά το ΝΣΚ γνωμοδότησε ότι «η επιπλωμένη έπαυλη αποτελεί τουριστικό κατάλυμα ενιαίου χώρου, ο οποίος πρέπει να μισθώνεται ενιαία και κατά συνέπεια η τμηματική ανά δωμάτια ή ανά κλίνες -και όχι ενιαία- μίσθωσή της αναιρεί τον χαρακτηρισμό αυτής ως τουριστικής επιπλωμένης έπαυλης, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 2 παρ. 1 του Ν. 2160/1993 και στο άρθρο 2 παρ. ε’ της ΚΥΑ 471/2002. Επομένως, για όσο διάστημα η έπαυλη δεν μισθωνόταν ενιαία, αναιρείτο ο χαρακτηρισμός αυτής ως τουριστικής επιπλωμένης έπαυλης και άρα μεταβαλλόταν η χρήση της ενισχυόμενης επένδυσης για το αντίστοιχο χρονικό διάστημα. Επειδή δε, ευθύς εξαρχής, η έπαυλη δεν μισθωνόταν ενιαία και πάντοτε η μίσθωση γινόταν ανά δωμάτιο, η μεταβολή της χρήσης ήταν διαρκής».

Σύμφωνα με το ΝΣΚ, η μίσθωση για χρονικά διαστήματα μεγαλύτερα των τριών μηνών κάθε φορά αναιρεί τον χαρακτηρισμό της βίλας ως τουριστικού καταλύματος (σύμφωνα με την παράγραφο 7 του άρθρου 2 του Νόμου 2160/1993). «Προκύπτει η υποχρέωση επιστροφής όλου του ποσού σύμφωνα με τα οριζόμενα στην απόφαση έγκρισης του επενδυτικού σχεδίου (…) και τα οριζόμενα στην ΚΥΑ 471/2002» καταλήγει η γνωμοδότηση του ΝΣΚ.