Συνέδριο ΝΔ - Μηταράκης: 15 σημεία για νέο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης
Άρθρο του αν. Τομεάρχη Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, βουλευτή Χίου, στο parapolitika.gr.
Η Νέα Δημοκρατία έχει ανοίξει έναν διευρυμένο διάλογο για όλα τα κύρια ζητήματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία, οικονομικά και κοινωνικά. Ο διάλογος γίνεται όχι σε στενά κομματικά πλαίσια, αλλά είναι ανοιχτός σε εμπειρογνώμονες, φορείς και απλούς πολίτες.
Στα Ιωάννινα, στο 3ο προσυνέδριό μας, συζητήσαμε τα ζητήματα της κοινωνικής ασφάλισης και της κοινωνικής πολιτικής. Ζητήματα που συχνά, αλλά εσφαλμένα, οι πολίτες τα συνδέουν με την αριστερά. Στη Νέα Δημοκρατία είμαστε ένα μεγάλο, λαϊκό και φιλελεύθερο κόμμα.
Πιστεύουμε και στηρίζουμε την ιδιωτική πρωτοβουλία και το να πετυχαίνει κανείς στηριζόμενος στις ίδιες δυνάμεις. Από την άλλη όμως, πιστεύουμε ότι ένα σύγχρονο, ευρωπαϊκό κράτος πρέπει να στηρίζεται και στην αλληλεγγύη, και στη στήριξη των πιο αδύναμων, ώστε να προωθείται η βιώσιμη ανάπτυξη και η κοινωνική συνοχή.
Στο προσυνέδριο των Ιωαννίνων κεντρική θέση είχε το ασφαλιστικό, το οποίο αποτελεί και το πιο σύνθετο ενδεχομένως πρόβλημα. Επηρεάζει όλες τις κοινωνικές ομάδες: συνταξιούχους, εργαζόμενους, άνεργους και τα νέα παιδιά - ομάδες με συνήθως αντικρουόμενες ανάγκες.
Επιπλέον, οι δημογραφικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα (το 2050 εκτιμάται ότι θα είμαστε λιγότεροι από 9 εκατ.) σε συνδυασμό με το ότι το ασφαλιστικό σύστημα σήμερα είναι αποκλειστικά διανεμητικό (δηλαδή οι ασφαλιστικές εισφορές που εισπράττονται χρησιμοποιούνται για να πληρωθούν οι τρέχουσες συντάξεις) αποτελούν μια «βόμβα» που θα έπρεπε ήδη να αντιμετωπίζουμε.
Βραχυ-μεσοπρόθεσμα είναι αδήριτη ανάγκη η βελτίωση της σχέσης ασφαλισμένων προς συνταξιούχους. Σήμερα μιλάμε για σχεδόν 1,35 εργαζόμενους για κάθε συνταξιούχο και για μέσο μισθό μικρότερο από τη μέση σύνταξη. Άρα η εξίσωση «δεν βγαίνει».
Πρέπει άμεσα να βελτιώσουμε τις ροές προς το σύστημα. Με περισσότερες δουλειές, αλλά κυρίως με καλύτερες και πιο καλοπληρωμένες δουλειές. Και στο ασφαλιστικό, λοιπόν, η άμεση απάντηση είναι οι ιδιωτικές επενδύσεις.