Σε λιγότερο από ένα μήνα θα πραγματοποιηθεί το 11ο Τακτικό Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας. Θα είναι ένα Συνέδριο Αρχών και Θέσεων, με διευρυμένη συμμετοχή από την κοινωνία των πολιτών, μέσα από το οποίο θα συνδιαμορφώσουμε τους κεντρικούς άξονες των προγραμματικών μας θέσεων.

Η μεγάλη καινοτομία αυτού του Συνεδρίου είναι ότι η τελική σύνταξη των θέσεων και των προτάσεων μας δεν θα είναι αποτέλεσμα μια στατικής, μιας one –off διαδικασίας. Θα είναι αντίθετα, η κορύφωση ενός ανοίγματος στην κοινωνία, μιας πορείας διαλόγου που εξελίσσεται αυτή την περίοδο σε όλη την Ελλάδα μέσα από επτά - στοχευμένες θεματικά - προσυνεδριακές διαδικασίες αλλά και την καθημερινή επαφή με χιλιάδες πολίτες. Από αυτή την άποψη, το επικείμενο συνέδριο συνιστά ταυτοχρόνως μια πρόκληση για την Νέα Δημοκρατία και μια πρόσκληση προς την κοινωνία.

Η πρόκληση συνίσταται στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς το πολιτικό σύστημα. Είναι αλήθεια ότι οι συγκυρίες δεν ευνοούν το εγχείρημα. Η κυρίαρχη αντίληψη των τελευταίων δεκαετιών ότι οι «όλοι οι πολιτικοί είναι ίδιοι» ή ότι «οι πολιτικοί είναι ανίσχυροι» έχει αποξενώσει μεγάλο τμήμα των πολιτών από την παραδοσιακή κομματική τους βάση, αφήνοντας τους χωρίς πολιτική έκφραση. Επιπλέον, τα συγκεχυμένα μηνύματα που στέλνει το πολιτικό προσωπικό, το οποίο πότε ισχυρίζεται ότι είναι ανίσχυρο όταν εφαρμόζει μη δημοφιλείς πολιτικές και πότε ότι έχει τον απόλυτο έλεγχο στην περίπτωση δημοφιλών πολιτικών, αφήνει πρόσφορο έδαφος στον απλοϊκό, μεν, καθαρό δε, πολιτικό λόγο των λαϊκιστών.

Προφανώς η αξιοπιστία της Πολιτικής δεν αποκαθίσταται με πολιτικά προγράμματα όπως το «Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης» του ΣΥΡΙΖΑ. Όσοι περιμένουν από τη Νέα Δημοκρατία κάτι αντίστοιχο μάλλον θα απογοητευτούν. Η εποχή που τα μεγάλα κόμματα υποσχόταν τα πάντα σε όλους έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Δεν συνδιαμορφώνουμε ένα πρόγραμμα για να κερδίσουμε τις εκλογές αλλά για να κυβερνηθεί η χώρα. Για να βγούμε οριστικά από τη κρίση. Αυτό προϋποθέτει κατ’ αρχάς ένα εναλλακτικό, μετριοπαθές και ρεαλιστικό πλάνο «πρώτων βοηθειών» σε μια καθημαγμένη οικονομία. Πρέπει να πείσουμε γι αυτό το μεγαλύτερο δυνατό αριθμό συμπολιτών μας, αρχίζοντας από τους 192.000 που δεν ψήφισαν Νέα Δημοκρατία τον Σεπτέμβριο του 2015, ενώ ψήφισαν τον Ιανουάριο του ίδιου έτους και έχοντας ως βασικό στόχο τους περίπου 800.000 παραδοσιακούς ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας που για διάφορους λόγους απομακρύνθηκαν από την παράταξη το 2009 και έπειτα.

Η μεγάλη διαφορά της Νέα Δημοκρατίας από το ΣΥΡΙΖΑ και τα κόμματα της Αριστεράς είναι ένα μεγάλο, ανοικτό κόμμα του οποίου η ιδεολογική συγκρότηση απορρέει από τις πολιτικές του θέσεις και όχι το αντίστροφο. Δεν συνιστά κάποια σέχτα πιστών ούτε επιζητεί κάποια ιδεολογική καθαρότητα όπως επιθυμεί η Αριστερά. Υπό αυτή την έννοια στο επικείμενο Συνέδριο θα υποδεχθούμε κάθε ιδέα και κάθε θέση με μία όμως προϋπόθεση: ότι υπερασπίζεται τις αξίες της Ευρώπης και τις αρχές της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Αυτή είναι η δικιά μας «διαιρετική τομή» και ταυτόχρονα ο πολιτικός μας προσανατολισμός.

Επειδή όμως ταυτόχρονα η Νέα Δημοκρατία είναι και λαϊκό κόμμα, με βάση το παραπάνω αξιακό πλαίσιο απευθύνουμε μια ειλικρινή πρόσκληση προς την κοινωνία Ένα πλαίσιο πολιτικής στο οποίο χωράνε τα άμεσα μέτρα που προτείνουμε είναι σήμερα εφικτό και η σωτηρία της χώρας εξαρτάται από την πολιτική ισχύ που θα αποδώσουν οι πολίτες σ' αυτό το πλαίσιο. Γνωρίζουμε καλά ότι για μια συνετή και αποδοτική διακυβέρνηση απαιτείται να διαμορφωθούν πρώτα οι κατάλληλες συμμαχίες με εκείνες τις κοινωνικές και παραγωγικές δυνάμεις που θα λειτουργήσουν ως κοινωνός του μηνύματος της και θα υπερασπιστούν τις επιλογές της. Σε αυτή τη κοινωνική συμμαχία μπορούν να προσφέρουν και άλλες πολιτικές δυνάμεις. Πολλοί χωράνε, πολλοί μπορεί να συνεισφέρουν. Χωρίς ηγεμονισμούς, χωρίς ιδεολογικές παρωπίδες, χωρίς εκβιαστικά διλήμματα. Η πρόσκληση είναι ανοιχτή σε όποιον ενδιαφέρεται.