Ο Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας χθες το βράδυ από το βήμα του συνεδρίου του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου «Η ώρα της ελληνικής οικονομίας», επανέλαβε ακόμα μία φορά το αφήγημα το οποίο έχει δημιουργήσει η κυβέρνηση για το τέλος των μνημονίων, για μία νέα εποχή και επιστροφή στην κανονικότητα.  

«Το 2018 θα είναι το έτος-καμπή, με τη χώρα να αφήνει πίσω της τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018 και μαζί τους μια ολόκληρη ιστορική εποχή» ανέφερε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός, αποκρύπτοντας πολλές αρνητικές πτυχές της ελληνικής οικονομίας, όπως την αναιμική ανάπτυξη που δεν πρόκειται να φτάσει τον στόχο, το πρόβλημα με τους πλειστηριασμούς, την έλλειψη επενδύσεων και τις δοκιμασίες που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία, με τις τελευταίες να είναι η σημαία του όταν μιλούσε ως αντιμνημονιακός επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης.  

Εκείνο όμως που αποκρύπτουν τόσο ο Αλέξης Τσίπρας όσο και οι υπουργοί της κυβέρνησης που προωθούν το μεταμνημονιακό αφήγημα είναι ότι η Ελλάδα, παρά το τέλος του μνημονίου του 2015, θα συνεχίσει να βρίσκεται σε επιτήρηση. Επιτήρηση η οποία δεν θα είναι χαλαρή και επικουρική, αλλά πιεστική και με δυνατότητα παρέμβασης. Ενδεικτικό είναι το ζήτημα του περιβόητου πρωτογενούς πλεονάσματος, καθώς από την επόμενη χρονιά και μέχρι το 2021 η Ελλάδα έχει δεσμευτεί για την επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων ύψους 3,5% ανά έτος και από το 2022 πάνω από 2% του ΑΕΠ.

Ο δημοσιονομικός στόχος επηρεάζει με τη σειρά του και άλλα θέματα, όπως τα αντίμετρα και το αφορολόγητο. Τα μεν πρώτα θα αποφασίζονται από την εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση και εκπροσώπους της Κομισιόν, της ΕΚΤ, του ΔΝΤ και το ESM όσο δεν υπάρχει απόκλιση από τους δημοσιονομικούς στόχους. Αν μάλιστα παρατηρείται απόκλιση, τότε ενεργοποιείται ο κόφτης. Για το αφορολόγητο, από την άλλη, το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχουν τη δυνατότητα να ζητήσουν την περαιτέρω μείωσή του από το 2019, αν παρατηρηθεί υστέρηση του στόχου στο πρωτογενές πλεόνασμα.  

Η επιτήρηση, μάλιστα, δεν πρόκειται να σταματήσει μέχρι να αποπληρωθεί το 75% των δανείων που έχει πάρει το ελληνικό κράτος με τις δανειακές συμβάσεις των τριών προγραμμάτων στήριξης, ένα ποσό της τάξης των 243 δισ. ευρώ.  

Όλα τα παραπάνω είναι κάτι παραπάνω από γνωστά στην κυβέρνηση και στους ιθύνοντες των παραγωγικών υπουργείων που έχουν άμεση σχέση με τους «θεσμούς». Μόλις την περασμένη Δευτέρα, άλλωστε, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος παρακολούθησε στο Eurogroup, ανάμεσα στην εκλογή του νέου προέδρου της ευρωομάδας και στην έγκριση της συμφωνίας σε τεχνικό επίπεδο με την Ελλάδα, την πορεία επιτήρησης μετά το πρόγραμμα στην Κύπρο και την Ισπανία.

Πρόκειται για χώρες που ήταν σε παρόμοια κατάσταση με την Ελλάδα, αλλά βγήκαν νωρίτερα από το μνημόνιο πετυχαίνοντας τους στόχους. Η αντίθεση αυτή με τη χώρα μας, η οποία αδυνατεί να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις εδώ και 7 χρόνια, καθιστά σίγουρο ότι η επιτήρηση στην ελληνική περίπτωση για μετά το 2018 θα είναι πιο αυστηρή και ο μύθος του τέλους της ξένης εποπτείας θα διαλυθεί πολύ γρήγορα.