«Ο πατριωτισμός δεν είναι δήλωση και ρητορεία. Ούτε στάση προσοχής στην έπαρση της σημαίας. Ο πατριωτισμός είναι πράξη καθημερινής αρετής» είπε ο πρωθυπουργός σε ομιλία του στην Πάτρα, όπου βρέθηκε με αφορμή τις εργασίες του Περιφερειακού Συμβουλίου.

Ο Αλέξης Τσίπρας, με αφορμή τα συλλαλητήρια και τις εξελίξεις στη διαπραγμάτευση με την πΓΔΜ αλλά και την υπόθεση Novartis, επέλεξε να αναφερθεί στις έννοιες του πατριωτισμού και της «καθημερινής αρετής», μνημονεύοντας μάλιστα μια ομιλία του πρώην προέδρου της Δημοκρατίας, Κωστή Στεφανόπουλου.

«Αν χρειάζεται σήμερα, τώρα, κάτι η πατρίδα απ’ όλους μας, μέχρι και από τον τελευταίο Έλληνα, αυτό είναι ένας σύγχρονος, αποφασιστικός, ανυποχώρητος, πατριωτισμός. Ένας πατριωτισμός που απαντά στη δύσκολη συγκυρία όχι με όρους εμπρηστικής ρητορείας, αλλά με όρους καθημερινής αρετής» ανέφερε χαρακτηριστικά για να συμπληρώσει:

«Επιτρέψτε μου, για να γίνω πιο σαφής, να επικαλεστώ στο σημείο αυτό τον έξοχο πολιτικό, αν και αντίπαλης παράταξης της δικής μου, τον πρώην πρόεδρο της Δημοκρατίας, και συμπατριώτη σας, τον αείμνηστο Κωστή Στεφανόπουλο. Έλεγε λοιπόν ο Κωστής Στεφανόπουλος: "Ούτε λόγος βέβαια για πατριωτισμό και τιμή για όσους παραβαίνουν τον νόμο και παραβιάζουν τη συνείδησή τους, ζητώντας και λαμβάνοντας ωφελήματα που δεν δικαιούνται. Υπάρχει τεράστια διαφορά στάσης απέναντι στην πατρίδα, όση μεταξύ ήθους και πανουργίας, μεταξύ αυτού που προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο από τη θέση που κατέχει, και αυτού που την εκμεταλλεύεται για το δικό του συμφέρον. Ο πρώτος είναι άξιος κάθε σεβασμού, ο δεύτερος πρέπει να υφίσταται αυστηρές κυρώσεις και τη βαθιά περιφρόνησή μας"».

Ακολούθως ο Α. Τσίπρας, αφού τόνισε πόσο επίκαιρα ήταν το λόγια του Κ. Στεφανόπουλου, προέταξε την ακόλουθη επιχειρηματολογία:

«Διότι, ναι. Δεν μπορεί να υπάρξει πατριωτισμός των Panama papers, των offshore, του λαδώματος, της διαπλοκής, της εξαπάτησης του κράτους, της ιδιοποίησης του δημοσίου χρήματος, της μίζας και της διαφθοράς.

Είναι εγκληματικά υποκριτικό, πολιτικοί άνδρες, από τη μια να επιδίδονται σε διαγωνισμό πατριωτισμού, και από την άλλη να θεωρούν νόμιμη και ηθική την αναγραφή των ονομάτων τους σε καταλόγους φοροδιαφυγής.

Ή να καταγγέλλουν ως πολιτική δίωξη την αναφορά των ονομάτων τους σε κακουργηματικές δικογραφίες.

Ο πατριωτισμός δεν είναι δήλωση και ρητορεία. Ούτε στάση προσοχής στην έπαρση της σημαίας

Ο πατριωτισμός είναι πράξη καθημερινής αρετής. Συμβολής στα βάρη του κράτους. Έμπρακτης καταδίκης κάθε φαινομένου διαφθοράς και ιδιοτέλειας. Διαρκούς σεβασμού στον διπλανό μας και στις ανάγκες του κοινωνικού συνόλου. Και πάνω από όλα τιμιότητας,

Σε κάθε πράξη, κάθε κίνηση, κάθε πρωτοβουλία, κυρίως από κείνους που ο λαός ορίζει να διαχειριστούν τις τύχες της χώρας.

Αλλά και από τον καθένα ξεχωριστά.

Στη δουλειά του, στο λειτούργημά του, στις σχέσεις του με το κράτος και με τον συμπολίτη του. Ξέρω πολύ καλά ότι ως κυβέρνηση και λάθη κάνουμε, και παραλείψεις υπάρχουν στο έργο μας.

Όμως έχω το δικαίωμα να πω αυτό:

Το πολιτικό και ποινικό μας μητρώο είναι πιο καθαρό και από τον ξάστερο ουρανό. Και αυτό που καθοδηγεί τις πράξεις μας, είναι η αντίληψη μας για την πολιτική ως προσφορά και ως ηθικού καθήκοντος.

Για αυτό και εκεί που οι άλλοι απέτυχαν, εμείς τώρα πετυχαίνουμε. Εξορθολογήσαμε τα δημόσια οικονομικά, πετύχαμε πελονάσματα, αλλά ταυτόχρονα μοιράσαμε κιόλας σε όσους το είχαν ανάγκη.

Με απόλυτη δικαιοσύνη. Και για αυτό, επίσης, όχι μόνο βγάζουμε την Ελλάδα από τα μνημόνια που άλλοι την έριξαν, αλλά με θάρρος και τόλμη και με αίσθηση του πατριωτικού συμφέροντος, την οδηγούμε ξανά σε ρόλο πρωταγωνιστή στη περιοχή των Βαλκανίων αλλά και σε πυλώνα σταθερότητας και ασφάλειας, σε μια αποσταθεροποιημένη γειτονιά.

Είναι, λοιπόν, η στιγμή, που αν με ρωτήσετε τι πρέπει να κάνουμε για τη πατρίδα, θα σας απαντήσω με το χέρι στη καρδιά: Να πάρουμε οριστικό διαζύγιο με τις συνήθειες και τις νοοτροπίες του χθες.

Να πάρουμε όλοι αποστάσεις από την Ελλάδα του χθες και από τα πρόσωπα που την σημάδεψαν. Από πρόσωπα, κυκλώματα, και πρακτικές, που έβαζαν πρώτα το εγώ από το εμείς. Πρώτα το κομματικό από το πατριωτικό συμφέρον. Και που έκαναν τον πατριωτισμό σημαία ευκαιρίας για να υπηρετήσουν τα πιο ευτελή ιδιοτελή συμφέροντα».