Είναι γλυκιά η εξουσία και πολύ περισσότερο όταν για πρώτη φορά απολαμβάνεις την καρέκλα της εξουσίας, η οποία είναι γεμάτη εκπλήξεις. Πότε δυσάρεστες και πότε ευχάριστες. Ο δρόμος όμως της αποχώρησης από αυτήν είτε μέσω της παραίτησης είτε μέσω της αποπομπής είναι πάντα δύσκολος.

Μπορεί στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να μην συνηθίζονται οι παραιτήσεις υπουργών καθώς, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, στον κόσμο της αριστεράς κυριαρχούσε η πεποίθηση του ηθικού πλεονεκτήματος, ωστόσο όσο περνάει ο καιρός και γίνεται αντιληπτό ότι αυτή η άποψη αποδυναμώνεται από τα γεγονότα και την ίδια την πραγματικότητα, οι ισορροπίες αλλάζουν.  

Αυτοί που είδαν την έξοδο

Στην πορεία της η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είχε πολλές ευκαιρίας να διασώσει το ηθικό της πλεονέκτημα όμως οι επιλογές της ήταν συγκεκριμένες, ως προς την ανάγκη να δείξει την έξοδο στους υπουργούς που έπεσαν σε… ατοπήματα.

Η τελευταία «απώλεια» για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ήταν η παραίτηση του πολύ διακριτικού στο έργο του υπουργού Οικονομίας Δημήτρη Παπαδημητρίου. Για πολλούς δεν ήταν μόνο το έργο του που δεν έγινε αντιληπτό από κάποιους, αλλά και η παράπλευρη απώλεια της αποπομπής -και όχι παραιτήσεως- της συζύγου του, Ράνιας Αντωνοπούλου, από το υπουργείο Εργασίας.

Η αποπομπή της Ράνιας Αντωνοπούλου μετά την αποκάλυψη ότι λάμβανε το επίδομα ενοικίου, όπως ωστόσο της είχε εξασφαλίσει το δικαίωμα η ίδια η κυβέρνηση, ήταν μονόδρομος για το Μαξίμου καθώς «χτυπούσε» στο ευαίσθητο σημείο της αριστεράς, αυτού του «ηθικού πλεονεκτήματος». Ωστόσο η κα Αντωνοπούλου δεν φάνηκε να το αντιλήφθηκε ποτέ, αφού όχι μόνο δεν παραιτήθηκε αλλά εκτίμησε ότι ήταν νόμιμο το επίδομα που λάμβανε και το πολύ-πολύ που μπορούσε να κάνει στον ελληνικό λαό, ως χάρη, ήταν να επιστρέψει πίσω τα χρήματα που είχε λάβει. Για το Μαξίμου, που βρέθηκε αρχικά σε αμηχανία, η αποπομπή κρίθηκε ως η μόνη επιλογή που είχε, μετά από τις ισχυρές πιέσεις της κοινωνικής κατακραυγής που δέχτηκε.  

Είχαν προηγηθεί ωστόσο και άλλες περιπτώσεις.

Ο κ. Ζουράρις παραιτήθηκε από τη θέση του στο υπουργείο Παιδείας, και ακόμη δεν αντικαταστάθηκε, όχι για τις εμπρηστικές δηλώσεις του σχετικά με τα ελληνικά νησιά και τις απαιτήσεις των Τούρκων, αλλά για τις δηλώσεις του για το ποδόσφαιρο που ξεσήκωσαν θύελλα αντιδράσεων.

Το 2016 ο κ. Βουδούρης αποχώρησε από το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής όχι μόνο γιατί δεν απέκτησε ποτέ αρμοδιότητες αλλά και επειδή διαφωνούσε και με τον πολιτικό του προϊστάμενο κ. Μουζάλα. Κατά την αποχώρησή του μάλιστα από την κυβέρνηση άφησε και αιχμές για κακοδιαχείριση και σπατάλη κατά του υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής.  

Πριν από δύο χρόνια, το 2016 ο κ. Ζγουρίδης έθεσε την παραίτησή του στη διάθεση του Αλ. Τσίπρα. Ο  προερχόμενος από τους ΑΝΕΛ υφυπουργός υποδομών είχε αφήσει μάλιστα αιχμές κατά του πρωθυπουργού δηλώνοντας ότι «ο Τσίπρας παραπλάνησε τους αγρότες».  

Η παραίτηση όμως που ξεχωρίζει είναι αυτή του κ. Δημήτρη Καμμένου, ο οποίος θυμίζουμε ότι έμεινε υπουργός για… 12 ώρες. Ο κ. Καμμένος το πρωί είχε ορκιστεί και μέχρι το βράδυ παραιτήθηκε εξαιτίας των αναρτήσεων που είχε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Τwitter και οι οποίες κρίθηκαν ως ρατσιστικές. Ο ίδιος βέβαια είχε δικαιολογήσει τότε την κατάσταση ισχυριζόμενος ότι είχε πέσει θύμα χάκερ.    

Οι «εφτάψυχοι»

Υπάρχει όμως και η κατηγορία των αριστερών υπουργών που θεωρούνται «εφτάψυχοι» στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι αυτοί που προκαλούν, είτε δηλώνουν ότι θα φύγουν από μόνοι τους και τελικά το μετανιώνουν είτε τη… γλιτώνουν προς το παρόν.  

Σ' αυτούς ανήκουν ο υπουργός Οικονομικών κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος, που συχνά δηλώνει την πρόθεσή του να παραιτηθεί ή ακόμη απειλεί με παραίτηση, αλλά πείθεται να μείνει την τελευταία στιγμή.

Ο Γιάννης Μουζάλας, με πολλά ανοιχτά θέματα στη διαχείριση του προβλήματος του μεταναστευτικού, μπορεί να δέχεται συχνά τα πυρά από την αντιπολίτευση, ακόμη και από κυβερνητικούς βουλευτές, ωστόσο παραμένει υπουργός μέχρι σήμερα, αν και στον επικείμενο ανασχηματισμό είναι από τα πρώτα ονόματα που ακούγονται.   

Ερώτημα για πολλούς, τόσο στην αντιπολίτευση όσο και στην κυβερνητική πλειοψηφία, παραμένει η παραμονή του Παναγιώτη Κουρουμπλή στην κυβέρνηση. Μετά τη διαχείριση στο θέμα της βύθισης του «Αγία Ζώνη ΙΙ», αλλά και τη μόλυνση του Σαρωνικού, πολλοί, ακόμη και σύντροφοί του έχουν στρέψει τα βέλη τους εναντίον του, ενώ το αποκορύφωμα της δύσκολης θέσης που έφερε τους Συριζαίους είναι και η εμπλοκή του ονόματός του στο σκάνδαλο Novartis.

Η αλήθεια είναι πάντως πως η Κουμουνδούρου δεν αποδέχθηκε ποτέ τα πασοκογενή στελέχη στους κόλπους της.

Τέλος, ο κ. Νίκος Τόσκας, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, είτε με τα επεισόδια με τον «Ρουβίκωνα» είτε με την ανεξέλεγκτη εγκληματικότητα, είτε με τις… συλλογικότητες και τα όσα επικρατούν στο κέντρο της Αθήνας, έχει μπει πολλές φορές στο κάδρο της κριτικής των συναδέλφων του, ωστόσο παραμένει… εφτάψυχος.