Κυβερνητικό «πάρτι» με προσλήψεις ενόψει εκλογών
Διογκώνουν το κράτος με χιλιάδες διορισμούς στο δημόσιο
Νέα διόγκωση του κράτους με προεκλογικό «άρωμα» έγινε μέσα στο πρώτο δίμηνο του 2018. Την περίοδο αυτή, όπως αποκάλυψαν τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», ο αριθμός των συμβασιούχων στο Δημόσιο ξαφνικά εκτοξεύθηκε, καθώς αυξήθηκαν κατά 6.225!
Προ ημερών, η ίδια η υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Ολγα Γεροβασίλη, υποσχέθηκε 8.000 περίπου νέους διορισμούς στη Δημόσια Διοίκηση το 2019. Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι οι προσλήψεις και μόνιμου και έκτακτου προσωπικού έχουν «παγώσει» ή έστω περιοριστεί. Το αντίθετο, μάλιστα: Οπως δείχνουν τα επικαιροποιημένα στοιχεία από το Μητρώο Ανθρωπίνου Δυναμικού Ελληνικού Δημοσίου (η περίφημη «απογραφή»), στο τέλος Δεκεμβρίου του 2017, το έκτακτο προσωπικό στο Δημόσιο (ορισμένου χρόνου συμβάσεις έργου ωρομίσθιοι) είχε φτάσει στους 75.810. Στο τέλος Φεβρουαρίου του 2018 είχαν προστεθεί άλλοι 5.630 κι έτσι ο αριθμός των συμβασιούχων ανέβηκε στους 81.440.
Παράλληλα, στα Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου, ο αντίστοιχος αριθμός την ίδια περίοδο αυξήθηκε κατά 595, από 12.869 σε 13.464. Ετσι, μέσα σε μόλις δύο μήνες, ο αριθμός των συμβασιούχων στο Δημόσιο -που αποτελούν θεωρητικά και την πιο «πρόσφορη» εκλογική πελατεία του ΣΥΡΙΖΑ αυξήθηκε συνολικά κατά 6.225.
Αυξήθηκαν
Παράλληλα, όμως, αυξήθηκε και το τακτικό προσωπικό στα ΝΠΙΔ του Δημοσίου, με 445 επιπλέον εργαζομένους μέσα σε ένα δίμηνο. Ετσι, ενώ στο τέλος του Δεκεμβρίου ήταν 36.047, στο τέλος Φεβρουαρίου ο αριθμός των μόνιμων δημοσίων υπαλλήλων στα ΝΠΙΔ ανερχόταν πλέον σε 36.492. Κι ακόμα δεν έχουν δημοσιοποιηθεί τα στοιχεία Μαρτίου και Απριλίου, ώστε να δούμε με τι ρυθμούς συνεχίστηκε αυτό το μπαράζ προεκλογικού χαρακτήρα προσλήψεων σε όλο το Δημόσιο.
Με τον τρόπο αυτό, λοιπόν, το «μεγάλο κράτος» σιγά σιγά ξαναχτίζεται. Με βάση πάλι τα επίσημα στοιχεία του Μητρώου Απογραφής Δημοσίων Υπαλλήλων, στα τέλη του 2009 ο συνολικός αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων (μόνιμο και έκτακτο προσωπικό, στο στενό αλλά και ευρύτερο δημόσιο τομέα) είχε ξεπεράσει τους 950.000. Τον Ιανουάριο του 2015, τελευταίο μήνα διακυβέρνησης από Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, ο αριθμός αυτός είχε πέσει στους 707.561. Αυτό έγινε χωρίς απολύσεις, αλλά με το τεράστιο κύμα συνταξιοδοτήσεων την πρώτη πενταετία των μνημονίων, σε συνδυασμό με τον μεγάλο περιορισμό των προσλήψεων.
Τον Φεβρουάριο του 2018, ο αριθμός έφτασε στους 730.481. Και όλα δείχνουν ότι θα συνεχίσει να αυξάνεται με την ίδια γεωμετρική πρόοδο, καθώς ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝ.ΕΛ. βλέπουν την κάλπη των εθνικών εκλογών να πλησιάζει και τις απαιτήσεις της εκλογικής τους «πελατείας» να αυξάνονται.
Όπως εξάλλου έχουν αποκαλύψει τα «Π», επί συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ. ΕΛ. δημιουργήθηκαν περισσότερες από 6.000 νέες οργανικές θέσεις στα υπουργεία και 11.000 στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα, το κόστος των οποίων, εφόσον καλυφθούν, φτάνει τα 350 εκατ. ευρώ ετησίως! Την ίδια περίοδο δημιουργήθηκαν 21 καινούργιες ΔΕΚΟ και ΝΠΙΔ, ενώ από το 2015 έως και το 2017 έγιναν 21.166 προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, όταν την προηγούμενη τριετία, 2012-2014, δεν ξεπέρασαν τις 3.500. Κι αυτά, την ίδια ώρα που η αρμόδια υπουργός, κυρία Γεροβασίλη, υποστηρίζει πως όσοι μιλούν για διόγκωση του κράτους, έχουν διαψευστεί…
Φυσικά, στο «ολιστικό σχέδιο ανάπτυξης», που παρουσίασε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος στους εκπροσώπους των δανειστών, όλα αυτά έχουν ωραιοποιηθεί ή παραλειφθεί και η στρατηγική για τις προσλήψεις παρουσιάζεται αρκετά γενικόλογα, ως εξής: «Η ελληνική διοίκηση θα προχωρήσει με δράσεις για την ολοκληρωμένη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού του δημόσιου τομέα και για ένα σύγχρονο και ενιαίο σύστημα σχεδιασμού και διαδικασιών προσλήψεων, το οποίο θα είναι συμβατό με τους δημοσιονομικούς στόχους της χώρας».
Η θέση του Μητσοτάκη
Το ζήτημα του Δημοσίου και των προσλήψεων τέθηκε ζωηρά και στη συζήτηση σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών προχθές στη Βουλή, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να απαντά στις αιτιάσεις του Αλέξη Τσίπρα, λέγοντας: «Μας εγκαλέσατε γιατί θέλουμε να συγκρατήσουμε τους αριθμούς των προσλήψεων. Μα εγώ δεν τάζω λαγούς με πετραχήλια. Εγώ ξέρω ότι εάν δεν κάνουμε ένα πρόσθετο συμμάζεμα στο κράτος δεν μπορούμε τόσο εύκολα να μειώσουμε τους φόρους. Αλλά τι προέχει για εμάς; Για εμάς προέχει η ανάπτυξη και η δημιουργία πλούτου».