Με αιφνιδιαστικό ανασχηματισμό ακόμη και εντός του Ιουλίου, απομάκρυνση του εμφανιζόμενου ως επίδοξου διαδόχου του στην ηγεσία της Αριστεράς, υπουργού Οικονομικών, Ε. Τσακαλώτου, από το υπουργείο και την κυβέρνηση και δομικές αλλαγές στη διοίκηση του κόμματος, με αξιοποίηση του απολύτου εμπιστοσύνης υπουργού Ν. Παππά, ο Αλ. Τσίπρας σχεδιάζει όχι μόνον την τελική φάση πριν από την προεκλογική περίοδο για τη διακυβέρνησή του, αλλά και την προσωπική του εξασφάλιση την επόμενη ημέρα από τις κάλπες στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ - ακόμη και αν η υπεροχή της Ν.Δ. ξεπεράσει τις 4-5 μονάδες.

Ουσιαστικά, μιλάμε για ένα «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» προς κάθε κατεύθυνση από την πλευρά της «παρέας» του Μαξίμου, η οποία για κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν εντάσσεται στους επονομαζόμενους «προεδρικούς», όπως εξομολογούνταν σε ιδιωτική συζήτηση, δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια «ομάδα ανερμάτιστων, που θυμίζει συμμορία». Σύμφωνα με απολύτως αξιόπιστες πηγές, οι παρεμβάσεις που σχεδιάζει ο κ. Αλ. Τσίπρας στην κυβέρνηση και το κόμμα θα έχουν στο επίκεντρο τον φερόμενο ως επικεφαλής των «53+», Ευ. Τσακαλώτο.

Εναν πολιτικό της Αριστεράς με πολύ ισχυρές διασυνδέσεις σε διεθνείς και εγχώριους πανεπιστημιακούς, οικονομικούς και τραπεζικούς κύκλους, με έμφαση στην ευρωπαϊκή και ελληνική «ιντελιγκέντσια», που ταυτόχρονα όμως έχει και σημαντικότατη επιρροή στον ίδιο τον κομματικό μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλωστε, η ηγετική παρουσία του Ευ. Τσακαλώτου στη συζήτηση για την οικονομία στο Κοινοβούλιο την Πέμπτη, η απουσία του από τη φιέστα στο Ζάππειο μετά την τελική συμφωνία για το χρέος και το «σόου» του Αλ. Τσίπρα με τη γραβάτα, ακόμη και ο τρόπος που τον αντιμετωπίζει ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Κ. Μητσοτάκης, δικαιώνουν τις ήδη προϋπάρχουσες ανησυχίες του πρωθυπουργού για τις φιλοδοξίες και τους πολιτικούς στόχους του υπουργού Οικονομικών, ο οποίος κατόρθωσε, έστω τυπικά, να οδηγήσει την Ελλάδα στην έξοδο από τα Μνημόνια, κλείνοντας τον κύκλο της οκταετούς, επιλεκτικής χρεοκοπίας. Οι εκπρόσωποι των «θεσμών» ωστόσο που έχουν αναπτύξει πολύ καλή χημεία και άριστη συνεργασία με τον κ. Τσακαλώτο έχουν σύμφωνα με πληροφορίες διαμηνύσει με σαφήνεια στην κυβέρνηση ότι δεν πρέπει να τον απομακρύνει από τη θέση του υπουργού, με το Μαξίμου να έχει καταγράψει τις διαθέσεις τους.

Παρά το ότι ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας όλο το προηγούμενο διάστημα επιχειρούσε να εκπέμψει μια εικόνα δημιουργικής και ειλικρινούς συνεννόησης με τον επικεφαλής της «κίνησης των 53+», εξωραΐζοντας με κομψό τρόπο ουκ ολίγα περιστατικά αντιπαράθεσης που σημάδεψαν τη σχέση τους, εντούτοις ο Ευ. Τσακαλώτος ποτέ δεν δήλωσε «πίστη» στο πρόσωπό του και προσήλωση στη γραμμή του Μαξίμου για επιμέρους σοβαρά ζητήματα που διαχειρίστηκε ο συνασπισμός των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. Ετσι, στην παρούσα φάση, ο πρωθυπουργός θα επιχειρήσει να αποδομήσει από πλευράς επιρροής τον Ευ. Τσακαλώτο, απομακρύνοντάς τον από την κυβέρνηση. Κάτι όμως που φέρεται ότι δεν θα ενοχλήσει και πολύ τον σχεδιασμό του σημερινού υπουργού Οικονομικών, ο οποίος σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις με πρόσωπα εμπιστοσύνης του έχει εκδηλώσει την πρόθεση να αποχωρήσει από το υπουργείο τον Αύγουστο, επιζητώντας μια πιο πολιτική και «αριστερή» παρουσία.

Όπως Παπανδρέου-Σημίτης

Η πορεία της θυελλώδους σχέσης των δύο ανδρών προσιδιάζει με αυτή του Α. Παπανδρέου και του Κ. Σημίτη, ενώ συζητείται ότι είναι θέμα χρόνου να δούμε εάν ο επίλογός της θα ολοκληρωθεί με πανομοιότυπο τρόπο. Αυτό, μάλιστα, που φέρεται να αντιλαμβάνεται ο Αλ. Τσίπρας είναι ότι στην παρούσα συγκυρία το «ακροατήριο» που επιδιώκει ο Ευ. Τσακαλώτος να τον αναγνωρίσει με τα συγκεκριμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά που προβάλλει και να τον «καλωσορίσει» ως σημαίνοντα παράγοντα στις πολιτικές εξελίξεις δεν είναι ο «στρατός των ατάκτων» του κινήματος των «Αγανακτισμένων», αλλά οι «συστημικοί» παίκτες - είτε πρόκειται για την «εγχώρια» ή τη διεθνή επιχειρηματική ελίτ είτε για ισχυρούς παράγοντες της αγοράς και των τραπεζών είτε για τους ομολόγους του στην Ευρώπη είτε για τους απανταχού εκπροσώπους του πανεπιστημιακού λόμπι, από το οποίο προέρχεται. Αλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι ο Ευ. Τσακαλώτος έδειχνε να μην υιοθετεί τη γραμμή δαιμονοποίησης όσων εχθρών επινοούσε τα τελευταία χρόνια ο Αλ. Τσίπρας, για να καλύψει τα λάθη της πρώτης κυβέρνησής του, επί Βαρουφάκη στο υπ. Οικονομικών -με πιο χαρακτηριστική περίπτωση αυτή του διοικητή της ΤτΕ, Γ. Στουρνάρα-, κάτι που γινόταν αντιληπτό με την εύγλωττη σιωπή του πρώτου και σε άλλα ζητήματα.

Ο Ευ. Τσακαλώτος ήταν πάντα προσεκτικός και απέφευγε να αντιπαρατεθεί με τους πολιτικούς του αντιπάλους με «χτυπήματα κάτω από τη ζώνη». Σπανίως θα βρει κανείς δημόσιες παρεμβάσεις του που είτε προπαγανδίζουν τις ιστορίες συνωμοσίας του Μαξίμου και των Ανεξάρτητων Ελλήνων είτε «υποθάλπουν» τη λογική της σκανδαλολογίας.

Οι αμφισβητίες

Οι λόγοι που ο Αλ. Τσίπρας αναγκάζεται να προετοιμάσει από τώρα το έδαφος για τη διαχείριση της επόμενης ημέρας υπαγορεύονται από τον φόβο της απώλειας της εσωκομματικής εξουσίας, καθώς στο παρασκήνιο έχει ήδη αντιληφθεί πως για τον ίδιο δεν θα υπάρξει περίοδος χάριτος, εάν ηττηθεί στις εθνικές εκλογές με μεγάλη διαφορά.

Η ιστορία, δε, της μεταπολίτευσης έχει αποδείξει πως σε όλα τα κόμματα, ακόμη και σε εκείνα οι ηγέτες των οποίων είχαν τους τίτλους ιδιοκτησίας ή της κληρονομιάς σε αυτά, η παραμονή τους έπειτα από ήττα σε εθνικές εκλογές ήταν μια μη ρεαλιστική πολιτική πράξη. Περιπτώσεις όπως των Ράλλη, Αβέρωφ, Μητσοτάκη, Καραμανλή, Γ. Παπανδρέου και Σαμαρά είναι χαρακτηριστικές. Στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλ. Τσίπρας, αν μετεκλογικά αποδειχθεί ότι δεν αποτελεί πλέον το «ισχυρό χαρτί» της Αριστεράς, εκτεθειμένος όπως είναι λόγω της «ανάρμοστης σχέσης» του με τον επικεφαλής των ΑΝ.ΕΛ., Π. Καμμένο, δεν έχει πολλές πιθανότητες να διαφύγει την εσωκομματική αμφισβήτηση και την αναγκαιότητα που θα προβληθεί για μια επόμενη ημέρα στην «κυβερνώσα Αριστερά».

Και μπορεί όλες οι υποψίες να στρέφονται προς το πρόσωπο του Ευ. Τσακαλώτου, ωστόσο ο τελευταίος δεν είναι μόνος στους εσωκομματικούς συσχετισμούς του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς σε ένα παιχνίδι «αμφισβήτησης» των επιλογών Τσίπρα θα εμπλακούν, σε κάθε περίπτωση, και άλλοι κυβερνητικοί και κομματικοί αξιωματούχοι, όπως οι Ν. Φίλης και Π. Σκουρλέτης, οι οποίοι στο εσωτερικό της Αριστεράς έχουν ήδη πάρα πολλούς ακροατές, αλλά και συμπαραστάτες στην κριτική τους για την ηγεσία.

Γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ ο Ν.Παππάς

Οι πληροφορίες ότι ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, Ν. Παππάς, θα µετακινηθεί στην ηγεσία της Κουµουνδούρου, αναλαµβάνοντας τη θέση του γραµµατέα της Κ.Ε. του κόµµατος, φανερώνουν την πρόθεση του πρωθυπουργού να παίξει τα ρέστα του, για να µην απολέσει τον έλεγχο των εξελίξεων στις εσωκοµµατικές διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ. Σηµειωτέον ότι ο Ν. Παππάς ηγείται της «προεδρικής» τάσης, δηλαδή της οµάδας της «Ενωτικής Κίνησης», που από το τελευταίο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ µέχρι σήµερα λειτουργούσε µε γνώµονα την κυριαρχία της απέναντι στην «οµάδα των 53+» του Ευ. Τσακαλώτου.

Ωστόσο, κάτι τέτοιο µέχρι σήµερα δεν έχει καταστεί εφικτό, διότι από τα αποτελέσµατα για την ανάδειξη των µελών της Κ.Ε. του κόµµατος πριν από περίπου δύο χρόνια, τα πρόσωπα που κατέκτησαν θέσεις στην πρώτη πεντάδα ήταν οι Ευ. Τσακαλώτος, Ν. Φίλης και Π. Σκουρλέτης, ενώ ο Ν. Παππάς στη συγκεκριµένη διαδικασία κατεγράφη στην 8η θέση.

Η σχεδιαζόµενη τοποθέτηση του Ν. Παππά στη θέση του γραµµατέα της Κ.Ε. από τον Αλ. Τσίπρα θα αναζωπυρώσει και την προσωπική διαµάχη του σηµερινού υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής στην εκλογική περιφέρεια της Β’ Αθηνών µε τον υπουργό Οικονοµικών, Ευ. Τσακαλώτο. Αµφότεροι διεκδικούν την επανεκλογή τους στη Β’ Αθηνών και οι κατά καιρούς διενέξεις τους έχουν αποδοθεί στην ανταγωνιστική σχέση τους για το ποιος θα κερδίσει την πρωτιά στις προτιµήσεις του εκλογικού σώµατος...

Δημοσιεύθηκε στα Παραπολιτικά στις 7 Ιουλίου 2018