Κι όμως, πρόσβαση σε τραπεζικά ιδρύματα και, πολύ περισσότερο, σε ζεστό χρήμα υπήρξε και υπάρχει… Οπως υπήρξαν τράπεζες, την περίοδο της κρίσης, που «κατανοούσαν» τα προβλήματα των επιχειρήσεων και εμφάνιζαν το ανθρώπινο πρόσωπό τους… Μπορεί αυτό, στην Ελλάδα των Μνημονίων, να μην ήταν προνόμιο της συντριπτικής πλειονότητας συμπολιτών μας, αλλά ορισμένοι με εκλεκτικές συγγένειες φαίνεται ότι διέθεταν και διατηρούν άμεση και διαρκή πρόσβαση σε αυτές τις τράπεζες.

Ο λόγος για την τεχνική εταιρεία ΔΙΟΔΟΣ Ο.Ε., στην οποία συμμετείχαν και συμμετέχουν (;) ως ομόρρυθμοι εταίροι τα αδέλφια του πρωθυπουργού, Δημήτρης Τσίπρας και Ζαννέτ Τσίπρα και η οποία κατάφερε το 2016, την περίοδο δηλαδή της πρωθυπουργίας του Αλέξη Τσίπρα, να ρυθμίσει το δάνειό της, ύψους 243.544 ευρώ, και μάλιστα με ευνοϊκότατους όρους, δηλαδή με αποπληρωμή της οφειλής σε 49 μηνιαίες τοκοχρεολυτικές δόσεις των 4.970 ευρώ η κάθε μία και κυρίως με συμφωνία σταθερής δόσης, με μόλις… 300 ευρώ τον μήνα, για τα πρώτα 2 χρόνια.

Ουδείς βεβαίως μπορεί να αμφισβητήσει τη νομιμότητα των ενεργειών τους, ωστόσο υπό σκληρή κρίση θα πρέπει να τεθεί το ηθικό σκέλος των σχετικών πράξεων - ενεργειών, καταδικαστέων στη συνείδηση της κοινωνίας, που αντιμετωπίζει μεγάλη δυσκολία στις σχέσεις και συναλλαγές της με τις τράπεζες, αφού ασφυκτιά από τον σκληρό τρόπο αντιμετώπισής της και τη συνεχή πίεση που της ασκούν οι ίδιες ή εισπρακτικές εταιρείες. Ταυτόχρονα, γεννάται και μια σειρά κρίσιμων ερωτημάτων, τα οποία απαιτούν πειστικές απαντήσεις και βέβαια όχι την προσφιλή μέθοδο του πρωθυπουργικού γραφείου (ημιυπόγειου, κατά τον κύριο Καρτερό), που είναι να ρίχνει την μπάλα στην εξέδρα (ποδοσφαιρόφιλος, γαρ, αν και όχι ιδιαίτερα γουρλής…) ή λάσπη στον ανεμιστήρα.

Τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» φέρνουν σήμερα στη δημοσιότητα τη σύμβαση που υπέγραψε με μία από τις τέσσερις συστημικές τράπεζες στις 23 Μαΐου 2016 η «Δ. Τσίπρας - Ζ. Τσίπρα Ο.Ε.», φέρουσα τον διακριτικό τίτλο ΔΙΟΔΟΣ Ο.Ε. Επί πρωθυπουργίας Τσίπρα, η εταιρεία των δύο αδελφών του, ΔΙΟΔΟΣ Ο.Ε., τροποποίησε με νέους, ευμενείς όρους ληξιπρόθεσμη οφειλή και άληκτο κεφάλαιο παλαιού δανείου.

Η ΔΙΟΔΟΣ Ο.Ε. συστάθηκε στις 4 Ιουνίου 1997, με αρχικό μετοχικό κεφάλαιο 25 εκατ. δραχμών και σκοπό «την κατασκευή και ανάληψη δημοσίων ή ιδιωτικών έργων». Λίγους μήνες αργότερα, σύναψε το πρώτο της δάνειο (αρ. σύμβασης 16/1561/05-09- 1997), με ανοικτό αλληλόχρεο λογαριασμό και ανοικτή πίστωση έως του ποσού των 1,3 εκατ. ευρώ (οι τιμές σε ευρώ και όχι δραχμές, όπως αναφέρονται στη σύμβαση) από τη Γενική Τράπεζα. Τον Νοέμβριο του 2012, όταν δηλαδή ο Αλ. Τσίπρας ήταν ήδη αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τα αδέλφια του πέτυχαν μετατροπή των υφιστάμενων όρων της αρχικής σύμβασης εξασφαλίζοντας τη μετατροπή του συγκεκριμένου δανείου σε «τοκοχρεολυτικό» από την «ειδική διάδοχο» του ως άνω χρηματοπιστωτικού ιδρύματος.

Σημειωτέον ότι το φθινόπωρο του 2012 τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα αντιμετώπιζαν οριακές καταστάσεις, εξαντλημένα από τις συνεχείς ανακεφαλαιοποιήσεις, την έλλειψη ρευστότητας, λόγω της φυγής στο εξωτερικό καταθέσεων ύψους δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ, την έκρηξη των «κόκκινων» δανείων και τη συνεχή υποβάθμισή τους από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης. Ηταν άλλωστε η εποχή που εξαιτίας αυτής της πίεσης είχαν ενταχθεί στους μηχανισμούς χρηματοδοτικής στήριξης της τρόικας. Κι όμως, η ΔΙΟΔΟΣ βρήκε τη… δίοδο για τη συνέχιση της οικονομικής της «αιμοδοσίας».  

ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ

Ερχόμαστε αισίως στο έτος 2016, με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα. Οπως προκύπτει από την τροποποιητική σύμβαση που έχουν στα χέρια τους τα «Π», η συνολική οφειλή της εν λόγω κατασκευαστικής εταιρείας ανερχόταν, τον Μάιο του 2016, στις 243.544 ευρώ, πλέον τόκων κεφαλαίου (το άληκτο κεφάλαιο τον Μάιο του 2016 ανήλθε στις 133.749 ευρώ και το ληξιπρόθεσμο στις 109.794 ευρώ). Σύμφωνα με το περιεχόμενο της σύμβασης, «η εξόφληση του συνολικά ανεξόφλητου υπολοίπου του δανείου από τον οφειλέτη οριζόταν σε 49 μηνιαίες δόσεις, της πρώτης καταβλητέας την 01/06/2016».

Το δε επιτόκιο ορίστηκε στο 6,1% με βάση το ετήσιο Euribor και την ασφαλιστική εισφορά. Ωστόσο, σε άλλη παράγραφο αναφέρεται ειδικότερος όρος, σύμφωνα με τον οποίο ο «οφειλέτης» (ΔΙΟΔΟΣ Ο.Ε.) θα καταβάλλει στην τράπεζα ένα σταθερό ποσό, το οποίο για τις επόμενες 24 δόσεις θα ανέρχεται στο γιγαντιαίο ποσό των… 300 ευρώ. Σημειώνεται ότι η ειδική αυτή μεταβολή συμφωνήθηκε ταυτόχρονα με τον κύριο τρόπο ρύθμισης της οφειλής και όχι σε μεταγενέστερο χρόνο, όταν τυχόν θα διαπιστώνονταν από την οφειλέτρια αδυναμία καταβολής των συμφωνηθεισών δόσεων.

Αρα, καθ’ όσον διάστημα οι περισσότερες επιχειρήσεις συναντούσαν άρνηση από τις τράπεζες στην ικανοποίηση καίριων για την επιβίωσή τους αιτημάτων ρύθμισης οφειλών και απειλούνταν η περιουσία τους, των ίδιων ή των εταίρων τους, η ΔΙΟΔΟΣ Ο.Ε. όχι μόνον πέτυχε ευνοϊκή ρύθμιση των ανεξόφλητων υποχρεώσεών της, αλλά και κατοχύρωσε το μοναδικό προνόμιο μείωσης του ποσού της συμφωνηθείσας δόσης σε μόλις 300 ευρώ τον μήνα, αναμένοντας έτσι με ασφάλεια και τις νομοθετικές πρωτοβουλίες για την περαιτέρω ρύθμιση των «κόκκινων» δανείων.  

ΤΑ EXTRAITS

Επιπροσθέτως, στη σύμβαση ορίζεται ότι «με την καταβολή κάθε σταθερής δόσης θα εξοφλούνται πρώτα τα έξοδα του δανείου και οι δεδουλευμένοι τόκοι, με το τυχόν δε υπόλοιπο αυτής θα εξοφλείται μέρος του άληκτου κεφαλαίου του δανείου». Δηλαδή, η ΔΙΟΔΟΣ ρύθμισε οφειλή 243.544 ευρώ με επιτόκιο 6,1% σε 49 δόσεις, εκ των οποίων για τις πρώτες 24 θα έδινε μόλις 300 ευρώ τον μήνα, ποσό που δεν επαρκεί καν για την αποπληρωμή των μηνιαίων ανακυπτόντων τόκων! Σύμφωνα με το extrait (αναλυτική κίνηση λογαριασμού, με κωδικό 13964685) της 7ης Φεβρουαρίου 2018, το συνολικό υπόλοιπο του δανείου παρέμενε σχεδόν «αναλλοίωτο», στις 243.573 ευρώ.

Σήμερα, ως φαίνεται από το αντίστοιχο έγγραφο της κίνησης του λογαριασμού και συγκεκριμένα στις αρχές του τρέχοντος Ιουλίου, το δάνειο παραμένει ενεργό (αφού βέβαια καταβάλλεται η «υπέρογκη» μηνιαία δόση) και η οφειλή έχει πλέον διαμορφωθεί στις 268.324 ευρώ, προφανώς λόγω της πολύ χαμηλής δόσης που έπρεπε από 1ης/6/2018 να αναπροσαρμοστεί. Παράγοντες της αγοράς εκφράζουν προβληματισμό για τη σκοπιμότητα της ρύθμισης, πιστεύοντας ότι έγινε για να παραμείνει έτσι το δάνειο ενήμερο και να αποτραπεί η πάγια τακτική για τα επιχειρηματικά δάνεια με οριστική καθυστέρηση, δηλαδή να μην ενεργοποιηθούν οι διαδικασίες κατάσχεσης και πλειστηριασμού των ακινήτων που είχαν υποθηκευτεί σχετικά.    

Ερωτήματα-φωτιά από τραπεζικούς

ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ στους οποίους απευθύνθηκαν τα «Π» έχουν εύλογες απορίες και θέτουν συγκεκριµένα ερωτήµατα. Η εταιρεία είχε συναλλαγές και δραστηριότητα, τι είδους και µέχρι πότε και ποια είναι σήµερα η πραγµατική και νοµική της κατάσταση; Βάσει ποίων οικονοµικών στοιχείων της επιχείρησης εγκρίθηκαν χρήµατα το 2012 και επιτεύχθηκε ρύθµιση το 2016; ∆ιαθέτει η εταιρεία κινητή ή ακίνητη περιουσία; Το δάνειο εξυπηρετούνταν κανονικά και έως πότε; Εγιναν καταβολές µε βάση πιστοποιήσεις δηµοσίων έργων, πότε και ποιες; Ποια είναι η σχέση στην παρούσα φάση της ∆ΙΟ∆ΟΣ µε την τράπεζα;

Με δεδοµένο ότι η ειδική ρύθµιση µεταβολής του ποσού των δόσεων των 300 ευρώ έληξε τον Μάιο του 2018, ποια είναι η σηµερινή εικόνα του δανείου; Επίκειται νεότερη ρύθµιση µε αντίστοιχο περιεχόµενο; Εχουν αναληφθεί άλλες εγγυήσεις από τη δανείστρια λόγω της µεγάλης αποµείωσης της αξίας των ενυπόθηκων ακινήτων; Ποια δηµόσια έργα έχουν λάβει τα αδέλφια Τσίπρα τα τελευταία επτά χρόνια; Το ρεπορτάζ των «Π» συνεχίζεται και αξιοποιούνται πληροφορίες για την ύπαρξη και άλλης σύµβασης µε άλλο τραπεζικό ίδρυµα.

Το τηλέφωνο της ∆ΙΟ∆ΟΣ, η οποία εδρεύει στην οδό Φθιώτιδος στους Αµπελόκηπους, όπως φαίνεται στη σφραγίδα που έχει τεθεί σε κάθε σελίδα του συµβολαίου, είναι το ίδιο µε αυτό της τεχνικής Τ&Τ Ο.Ε. Οπως είχαν αποκαλύψει τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» στο φύλλο της 22ας Σεπτεµβρίου 2012, η Τ&Τ είχε ιδρυθεί το 2006 από τον Αλέξη Τσίπρα και τον εξάδελφό του, Γιώργο Τσίπρα, ο οποίος σήµερα έχει αναλάβει καθήκοντα προϊσταµένου του Οικονοµικού Γραφείου της Γενικής Γραµµατείας του Πρωθυπουργού, διατηρώντας γραφείο στο Μέγαρο Μαξίµου. Κατά τον Αλ. Τσίπρα, τη διετία 2006-2008 η εταιρεία «δεν επέδειξε κάποιον σηµαντικό απολογισµό».

Προφανώς για εκείνον ήταν ασήµαντο το ποσό των 283.574 ευρώ που έλαβε το 2008 για τη «διαµόρφωση της Πλατείας Αγ. Τιµόθεου στην κοινότητα Σταµάτας». Βάσει εκείνης της απόφασης (αρ. 159/2008) του Κοινοτικού Συµβουλίου και µεταγενέστερων, συµπληρωµατικών συµβάσεων, το έργο έφθασε στις 326.242 ευρώ.

 Τα αδέλφια του Αλέξη Τσίπρα, Δημήτρης και Ζαννέτ στο θεωρείο της Βουλής    

Απαλλαγή για το πλαστό πιστοποιητικό

ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 2017, ο αδελφός του πρωθυπουργού, ∆ηµήτρης Τσίπρας, είχε απαλλαγεί από το δικαστήριο της Μυτιλήνης για την κατηγορία χρήσης πλαστού πιστοποιητικού. Η ∆ΙΟ∆ΟΣ Ο.Ε. το 2011 συµµετείχε σε διαγωνισµό για το έργο «Κατασκευή δικτύου σταθµών µεταφόρτωσης απορριµµάτων νήσου Λέσβου», αξίας άνω του 1 εκατ. ευρώ. Στον διαγωνισµό είχε αναδειχθεί προσωρινός µειοδότης, προσφέροντας έκπτωση 37,29%. Στο πλαίσιο αυτό, η ∆ιεύθυνση Τεχνικών Εργων της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου ζήτησε από την κατασκευαστική να προσκοµίσει τα σχετικά δικαιολογητικά, όµως ο εξάδελφος Γιώργος Τσίπρας, ο οποίος είχε το αναγκαίο πτυχίο για την τάξη της απαιτούµενης κατασκευής, προσκόµισε φωτοτυπία της ενηµερότητας. Η υπηρεσία επανήλθε, απαιτώντας την πρωτότυπη ενηµερότητα. Τελικά, ο Γ. Τσίπρας απέστειλε βεβαίωση µε τον ίδιο αριθµό πρωτοκόλλου (23685) και την ίδια ηµεροµηνία (28/2/2012), το ίδιο ακριβώς κείµενο, µε διαφορετική όµως σφραγίδα από αυτήν που είχε η υποβληθείσα.

Τα στελέχη της ∆ιεύθυνσης της Περιφέρειας υποψιάστηκαν ότι οι προσκοµισθείσες ασφαλιστικές ενηµερότητες είχαν πρόβληµα γνησιότητας και ζήτησαν από το ΤΣΜΕ- ∆Ε την ασφαλιστική ενηµερότητα του Γιώργου Τσίπρα. Η εργολαβία δεν ανατέθηκε στη ∆ΙΟ∆ΟΣ. Αντιθέτως, εναντίον της κινήθηκε η δικαστική διαδικασία.

Η υπόθεση «σερνόταν» στη ∆ικαιοσύνη για περισσότερο από 3 χρόνια. Εντέλει ασκήθηκε πληµµεληµατική δίωξη (χρήση πλαστού εγγράφου) και όχι κακουργηµατική για την έκδοση και χρήση του, και µάλιστα µε την επιβαρυντική µορφή των διατάξεων του ∆ηµοσίου. Αξίζει να σηµειωθεί ότι το δικαστήριο επικαλέστηκε τον Νόµο Παρασκευόπουλου 4411/16 «για αποσυµφόρηση των δικαστηρίων» και η υπόθεση παραγράφηκε. Παρά ταύτα, ουδέποτε απαντήθηκαν τα εύλογα ερωτήµατα που γεννήθηκαν τότε από την αποκάλυψη του θέµατος, που σχετίζονται µε το δηµόσιο συµφέρον και την περίφηµη διαφάνεια, όπως: α) Σε πόσους διαγωνισµούς είχε συµµετάσχει η εταιρεία, µε βάση τη φερόµενη ως πλαστή ενηµερότητα του εξαδέλφου του πρωθυπουργού; β) Είχε αναλάβει έτσι δηµόσια έργα ή είχε υπογράψει σχετικές συµβάσεις; γ) Είχαν καταβληθεί χρήµατα από τους φορείς; και δ) Εγινε διερεύνηση (διοικητική και ποινική) του υπαιτίου για την έκδοση του πλαστού πιστοποιητικού υπαλλήλου και ποιο ήταν το αποτέλεσµα;

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, Σάββατο 14 Ιουλίου 2018