Σε μία χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εν έτει 2018, άνθρωποι πεθαίνουν από φωτιές το καλοκαίρι και πλημμύρες τον χειμώνα. Οικογένειες βρίσκονται απανθρακωμένες αγκαλιά γιατί δεν πρόλαβαν να σωθούν και άλλοι πέθαναν στη θάλασσα όπου έπεσαν για να σωθούν. Πριν λίγους μήνες συμπολίτες μας πνίγηκαν από πλημμύρες στη Μάνδρα με τις πληγές να είναι ακόμα ανοιχτές. Όλα αυτά λίγα χιλιόμετρα μακριά από το κέντρο της πρωτεύουσας και το κέντρο λήψης αποφάσεων.

Σε αυτό το κέντρο λήψης αποφάσεων η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα αναλώνεται σε επικοινωνιακά τρικ. Η είδηση το βράδυ της Δευτέρας ήταν ότι ο πρωθυπουργός επέστρεψε από το Μόσταρ της Βοσνίας αν και αυτό θα έπρεπε να είναι αυτονόητο. Ο ίδιος άνθρωπος εμφανίστηκε με σηκωμένα τα μανίκια και ένα μπακαλόχαρτο στο χέρι να κρατάει σημειώσεις χωρίς να ρωτάει για νεκρούς και μετά από λίγο πρόλαβε να κάνει λόγο για ασύμμετρα φαινόμενα. Λίγο νωρίτερα, από το Μόσταρ, στη Βοσνία άφηνε υπόνοιες για οργανωμένο σχέδιο εμπρηστών που καίνε διάφορες περιοχές της Αττικής χωρίς να είναι όμως στην αίθουσα επιχειρήσεων και με ενημέρωση από ένα κινητό τηλέφωνο. Την ίδια ώρα οι τραγικές ειδήσεις για νεκρούς γίνονταν γνωστές όχι από επίσημα χείλη αλλά από τα ΜΜΕ και αυθαίρετες εκτιμήσεις.

Επικοινωνιακή διαχείριση και θεωρίες συνωμοσίας πάνω στις στάχτες της πυρκαγιάς και με ανθρώπους να έχουν καεί ζωντανοί μέσα στα σπίτια τους και τα αυτοκίνητά τους, την ώρα που ο Αλέξης Τσίπρας αποφάσιζε να αφήσει τις βραβεύσεις στο Μόσταρ για να γυρίσει να αναλάβει τις ευθύνες του.

Ο τραγικός απολογισμός από τη Μάνδρα ανήλθε στους 24 νεκρούς και οι νεκροί από την Ανατολική Αττική εκτιμάται ότι θα ξεπεράσουν κατά πολύ τους 60. Είναι νεκροί σε καιρό ειρήνης και σε μία χώρα που θέλει να είναι ευρωπαϊκή αλλά σε αντίθεση με τους Ευρωπαίους κανείς δεν αναλαμβάνει την ευθύνη για την έλλειψη σχεδίου απεγκλωβισμού, για τα μέσα πυρόσβεσης που δεν λειτούργησαν και για τον κρατικό μηχανισμό που δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει πυρκαγιές μία ανάσα από την πρωτεύουσα.