Το τέλος της ηγεµονικής κυριαρχίας του Αλέξη Τσίπρα στο µέτωπο των εσωτερικών συσχετισµών σηµατοδοτούν οι συνθήκες αυξηµένης επιτροπείας και ελέγχου των αποφάσεών του από τους «βαρόνους» του κόµµατος. Με αιχµή τον σχεδιαζόµενο ανασχηµατισµό, πληροφορίες αναφέρουν ότι το θέµα των αλλαγών στην κυβέρνηση, από ατοµικό προνόµιό του, εξελίσσεται σε υπόθεση διαπραγµάτευσης µε τους εν δυνάµει αµφισβητίες του, µε τον ίδιο να προσπαθεί να ανανεώσει το υπουργικό σχήµα του µε πρώην στελέχη της Ν.∆., όπως η Κατερίνα Παπακώστα, και του ΠΑΣΟΚ.

Γνώµονα αποτελεί η διασφάλιση της καλύτερης τύχης για τον ίδιο την επόµενη ηµέρα των εθνικών εκλογών, ώστε το καθεστώς της ιδιότυπης αιχµαλωσίας στο οποίο βρίσκεται σήµερα να µη µεταβληθεί άµεσα και µε συνοπτικές διαδικασίες σε πολιτική τιµωρία, που θα τον οδηγήσει ενώπιον των εσωκοµµατικών «δηµίων» του στο «ικρίωµα» της Κουµουνδούρου. Υπό το πρίσµα αυτό, στο εσωτερικό της κυβέρνησης εκδηλώνεται ένα κίνηµα «αντισυσπείρωσης» απέναντι στο «imperium» του πρωθυπουργού, µε τη συµµετοχή κορυφαίων στελεχών, που αξιολογούν τα γεγονότα διαφορετικά και εξετάζουν τις ωφελιµότερες λύσεις για την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο πρόεδρος της Βουλής, Ν. Βούτσης, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γ. ∆ραγασάκης, ο υπουργός Εσωτερικών, Π. Σκουρλέτης, ο υπουργός Οικονοµικών, Ευ. Τσακαλώτος, ο πρώην υπουργός Νίκος Φίλης κ.ά.

Στον αντίποδα βρίσκεται µια οµάδα από τους «Ηρακλείς του στέµµατος», οι οποίοι έχουν και αυτοί τους προσωπικούς ανταγωνισµούς στην αυλή του Μαξίµου, όπως ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, Ν. Παππάς, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ∆. Τζανακόπουλος, και ο υπουργός Επικρατείας, Χρ. Βερναρδάκης. Αυτοί δίνουν µάχες οπισθοφυλακής, υποτίθεται, για λογαριασµό του Αλ. Τσίπρα, αλλά η στάση τους αξιολογείται και µε κριτήρια περιφρούρησης της ατοµικής «ηγετικής οντότητάς» τους, θεωρώντας πως, όταν έρθει η ώρα της κρίσης, θα επωµισθούν ευθύνες για λάθη και αστοχίες που έγιναν το προηγούµενο διάστηµα. Στο πλαίσιο αυτό, οι επικείµενες αλλαγές στο κυβερνητικό σχήµα δεν θα είναι µια εύκολη εξίσωση για τον πρωθυπουργό. Αντιθέτως, πριν από τις οριστικές του αποφάσεις θα υποχρεωθεί να περάσει κάτω από τα «καυδιανά δίκρανα» της Κουµουνδούρου, καθώς στην τελευταία συνεδρίαση του Πολιτικού Συµβουλίου πολλά µέλη του συγκεκριµένου οργάνου έθεσαν ζήτηµα οι όποιες αποφάσεις για αλλαγές στην κυβέρνηση να συζητηθούν πρώτα στο κόµµα. Ειδικά, δε, όταν οι πληροφορίες που βλέπουν το φως της δηµοσιότητας αναφορικά µε τα πρόσωπα που µπορεί να αξιοποιηθούν προκαλούν αντιδράσεις, κυρίως για περιπτώσεις στελεχών από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ ή της Ν.∆.

Σε ό,τι αφορά το ενδεχόµενο αξιοποίησης προσώπων µε «κεντροαριστερή» προέλευση, οι εφεδρείες που υπάρχουν στον «πάγκο» του Αλ. Τσίπρα είναι συγκεκριµένες. Πρόκειται για τη Λ. Κατσέλη, η οποία θα έθετε εαυτόν στη διάθεση της κυβέρνησης εάν αναλάµβανε τα ηνία του υπουργείου Οικονοµικών ή Οικονοµίας, τον Γ. Ραγκούση, που ο Αλ. Τσίπρας θα ήθελε για υπουργό Εσωτερικών, τον Στ. Μπένο για το υπουργείο Πολιτισµού, τον Στ. Τζουµάκα για το Γεωργίας, και τη Μ. Ξενογιαννακοπούλου για αναπληρώτρια υπουργό Εξωτερικών.

Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι πληροφορίες που φέρουν και τον πρόεδρο των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Π. Καµµένο, παρά το γεγονός ότι «προειδοποιεί µε πτώση της κυβέρνησης όταν έρθει η συµφωνία για το Σκοπιανό στη Βουλή», να διευκολύνει στον «γρίφο» του ανασχηµατισµού τον Αλ. Τσίπρα, µε πρωτοβουλίες που θα ενισχύουν τον στόχο της «αµφίπλευρης» διεύρυνσης µέχρι τις εκλογές. ∆ηλαδή, να λειτουργήσει το κόµµα του ως «υποδοχέας» πρώην στελεχών της Ν.∆. που έχουν βρεθεί απέναντι στον Κ. Μητσοτάκη, όπως η ανεξάρτητη βουλευτής Κ. Παπακώστα, και η «συνεργασία» του µαζί τους να λειτουργήσει ως «βατήρας» νοµιµοποίησής τους στο επόµενο κυβερνητικό σχήµα.

Με άλλα λόγια, η «προσχώρησή» τους στους ΑΝ.ΕΛ. να είναι το «διαβατήριο» για τη συµµετοχή τους στην κυβέρνηση. Πληροφορίες, µάλιστα, αναφέρουν ότι η συµµετοχή της κ. Παπακώστα στην κυβέρνηση είναι πλέον πολύ πιθανή. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι και ο πρώην υπουργός Ευ. Αντώναρος, αλλά και ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ, Κ. Μίχαλος, βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της κυβέρνησης.

Σύµφωνα µε τις έως τώρα πληροφορίες, αµετακίνητοι από τις θέσεις τους προβάλλουν ο υπουργός Υποδοµών, Χρ. Σπίρτζης, ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Κοτζιάς, ο οποίος µετά την «αναγκαστική παραίτηση» του Ν. Τόσκα µπορεί να απαιτήσει από τον Αλ. Τσίπρα η κίνηση «Πράττω» να εκπροσωπηθεί στο νέο σχήµα από τη βουλευτή Γ. Γεννιά, και ο υπουργός Αµυνας, Π. Καµµένος. Για τον τελευταίο δεν επιβεβαιώνονται -προς το παρόν τουλάχιστον- οι πληροφορίες ότι διεκδικεί το Εσωτερικών, θέλοντας να βρεθεί θεσµικά εκτός κάδρου κατά την επικύρωση της συµφωνίας για το Σκοπιανό από την ελληνική Βουλή και έτσι να µη χρειαστεί να ρίξει την κυβέρνηση µε την ιδιότητα του υπ. Αµυνας.

Απομάκρυνση

Στην επικίνδυνη ζώνη της αποµάκρυνσης από το κυβερνητικό σχήµα βρίσκονται οι υπουργοί Ναυτιλίας, Π. Κουρουµπλής, τη θέση του οποίου εποφθαλµιούν ο υφυπουργός του, Ν. Σαντορινιός ή ο υφυπουργός Ανάπτυξης Στ. Πιτσιόρλας, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Ευ. Αποστόλου, ο οποίος για κακή του τύχη δεν έχει καλές σχέσεις µε τον Ν. Παππά, και ο υπουργός ∆ικαιοσύνης, Στ. Κοντονής, ο οποίος µπορεί να αντικατασταθεί είτε από τον ∆. Τζανακόπουλο είτε από την Ε. Αχτσιόγλου.

Επίσης, ο υπουργός Παιδείας, Κ. Γαβρόγλου, στη θέση του οποίου ακούγεται ότι µπορεί να τοποθετηθεί ο γραµµατέας της Κ.Ε. του κόµµατος, Π. Ρήγας -εάν αποχωρήσει από την Κουµουνδούρου, για να αναλάβει το πόστο του ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, Ν. Παππάς-, η υπουργός Πολιτισµού, Λ. Κονιόρδου, που, αν δεν βρεθεί αντικαταστάτης της από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, µπορεί στο τέλος να την αντικαταστήσει ο Π. Σκουρλέτης, και η υφυπουργός ΜακεδονίαςΘράκης, Μ. Κόλλια-Τσαρουχά, τη θέση της οποίας διεκδικεί ο βουλευτής Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ, Α. Τριανταφυλλίδης. Προς αναβάθµιση οδεύουν και άλλα πρόσωπα της σηµερινής κυβέρνησης, όπως οι Ν. Ηλιόπουλος, που, εάν αποχωρήσει από το Εργασίας η Ε. Αχτσιόγλου, θα την αντικαταστήσει, ο Αλ. Χαρίτσης για το υπουργείο Οικονοµίας και Ανάπτυξης, την ηγεσία του οποίου ενδέχεται να εγκαταλείψει ο Γ. ∆ραγασάκης, ενώ ως εν δυνάµει µέλη της κυβέρνησης εµφανίζονται, µεταξύ άλλων, η εκπρόσωπος Τύπου του κόµµατος, Ρ. Σβίγκου, ο διευθυντής της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Κ. Ζαχαριάδης, οι βουλευτές ∆. Σεβαστάκης και ∆. Γάκης, ο πρώην αναπληρωτής εκπρόσωπος Τύπου και υποψήφιος βουλευτής Αρκαδίας Χ. Στάικος κ.ά.  

Ο Παππάς προς μετακίνηση στην Κουμουνδούρου

Πέραν του ζητήµατος που έχει να κάνει µε τις αλλαγές στην κυβέρνηση, οι δύο αντιµαχόµενοι πόλοι επιρροής επί των αποφάσεων του πρωθυπουργού αναµετρήθηκαν τις τελευταίες ηµέρες µε τις αντικρουόµενες εισηγήσεις τους για το θέµα της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες. Η πρώτη οµάδα (κ. Βούτσης, ∆ραγασάκης και Φίλης), η οποία εύκολα αντιλαµβάνεται κανείς από τα πρόσωπα που την απαρτίζουν ότι εκπροσωπεί τα «τάγµατα» του «βαθέος ΣΥΡΙΖΑ», καθώς οι κεντρικοί πρωταγωνιστές συγκροτούν το ιστορικό «ιερατείο» της Ανανενωτικής Αριστεράς, θεώρησε πως, µετά την ανείπωτη τραγωδία στην Αν. Αττική, η πιο τίµια και ενδεδειγµένη λύση θα ήταν η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.

Επίσης η πλειονότητα των συγκεκριµένων στελεχών έχει επιλέξει τον δρόµο της «σιωπής» για όσα τραγικά συνέβησαν στην Αν. Αττική. Από την άλλη, ο πυρήνας των στενών συνεργατών του πρωθυπουργού ή αλλιώς η «παρέα του Μεγάρου Μαξίµου» (κ. Παππάς, Τζανακόπουλος και Βερναρδάκης), πιστεύει ότι η πρόταση για προκήρυξη εκλογών το φθινόπωρο υποκρύπτει σκοπιµότητες εσωκοµµατικής παγίδας. Ολα τα παραπάνω δείχνουν πως η διαλυτική εσωστρέφεια κλιµακώνεται µε παρασκηνιακές εχθροπραξίες, που έχουν και χαρακτηριστικά ξεκαθαρίσµατος λογαριασµών, αφού όσοι περιστοιχίζουν τον Αλ. Τσίπρα θεωρούν πως στην παρούσα φάση θα πρέπει να ρίξει το βάρος στον έλεγχο του κόµµατος, προκειµένου να µη βρεθεί µπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις την εποµένη των εθνικών εκλογών. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται και οι πληροφορίες που φέρουν τον Ν. Παππά να µετακινείται µε «διευρυµένες» αρµοδιότητες στην Κουµουνδούρου ενδεχοµένως, και αν η τοποθέτησή του στη θέση του γραµµατέα της Κ.Ε. του κόµµατος χρειαστεί να «νοµιµοποιηθεί» µέσα από ένα έκτακτο συνέδριο το φθινόπωρο, το σώµα του οποίου θα είναι απόλυτα ελεγχόµενο.

Φυσικά, η επιλογή µιας τέτοιας διαδικασίας δεν θα γίνει µε αποκλειστική προοπτική την ενδεχόµενη κατοχύρωση της θέσης του γραµµατέα του κόµµατος από τον Ν. Παππά, αλλά θα λειτουργήσει και ως ψήφος εµπιστοσύνης και ανανέωσης της εντολής στο πρόσωπο του Αλ. Τσίπρα, µε ό,τι αυτό µπορεί να συνεπάγεται για την «προστασία» του ως προέδρου για µία τριετία ακόµη. Σε κάθε περίπτωση, είναι ενδεικτική η εικόνα ενός πρωθυπουργού που «άγεται και φέρεται» από τις «εκβιαστικές» απαιτήσεις τόσο των «βαρόνων» του κόµµατος όσο και των κυβερνητικών του εταίρων, όπως είναι ο Π. Καµµένος, που προαναγγέλλει πτώση της κυβέρνησης τον Ιανουάριο, όταν θα έρθει η συµφωνία για το Σκοπιανό, ή ο Ν. Κοτζιάς, που ως επικεφαλής της κίνησης «Πράττω» δεν είναι βέβαιο 100% πως στις εθνικές εκλογές θα επαναλάβει την εκλογική του συµπόρευση µε τον ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώντας πως στις φονικές πυρκαγιές στο Μάτι στοχοποιήθηκαν οι δικοί του άνθρωποι, όπως ο Ν. Τόσκας, ενώ έµειναν στο απυρόβλητο άλλοι υπουργοί, όπως ο Π. Σκουρλέτης.

Δημοσιεύθηκε στα Παραπολιτικά 11/8/2018