Η περίπτωση της κ. Παπακώστα στο νέο κυβερνητικό σχήμα είναι ξεχωριστή, καθώς η «έκπληξη» εδώ εντάσσεται στη διαχείριση ενός αριθμού «δεξιών» ψήφων στη σκηνή της υπόθεσης των «Πρεσπών». Αλλά ο ανασχηματισμός που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός συνδέεται κυρίως με τη απόφασή του για «άνοιγμα» σε πολιτικούς χώρους που χαρακτηρίζονται στην εγχώρια σκηνή ως «Κέντρο» και «Κεντροαριστερά».

Αυτό συνέβη σε μια εποχή που μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ γίνεται από καιρό λόγος για την ανάγκη να μετατραπεί το κόμμα σε κάτι συγγενές με «σοσιαλδημοκρατία», άσχετα με το ότι αυτή είναι βαρύτατα ασθενής, εντός και εκτός Ελλάδoς. Όμως, επί της ουσίας, στο επιτελείο των στενών συνεργατών του ρεαλιστή κ. Τσίπρα επικράτησε πριν απ’ όλα η εκτίμηση των εκλογικών αναγκών του κόμματος στην προοπτική της -όποτε- επόμενης μάχης, που προβλέπεται σκληρή.

Έτσι, στο κέντρο της υπόθεσης τέθηκε αναπόφευκτα το ζήτημα μιας πρώτης εφόδου για «λεηλασία» ενός χώρου «κεντροαριστερού», που βρίσκεται σε σύγχυση και παρακμάζει. Και αυτός είναι ο χώρος του ΠΑΣΟΚ, που σήμερα εμφανίζεται ως ηγούμενος του ζωντανού, ακόμη, «Κινήματος Αλλαγής». Σήμερα, ο χώρος του ΠΑΣΟΚ φαίνεται να μοιάζει ολοένα και περισσότερο με εκείνο το συρρικνωμένο παρακμάζον κόμμα του Κέντρου που διοικούσε απελπισμένα ο Γιάννης Ζίγδης μετά τη βαριά εκλογική ήττα του το 1977.

Εκείνο το κόμμα, αφόρητα πιεσμένο στο σκηνικό μιας διαρκώς ενισχυόμενης πόλωσης Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ, λεηλατήθηκε σταδιακά από τα μεγάλα κόμματα και τελικά εκμηδενίστηκε. Οπως τότε, έτσι και σήμερα, ο όρος «Κέντρο» επιτρέπει στα μεγάλα κόμματα τη διεκδίκηση ενός μικρού, αλλά εκλογικά πολύτιμου πολιτικού χώρου.

Και κάτω απ’ την πολιτική πινακίδα «Κεντροαριστερά» ο ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα θεωρεί ότι πρώτος αυτός θεμελιώνει τώρα «δικαίωμα» για ένταξη πολιτικών προσώπων ΠΑΣΟΚικής καταγωγής στο κόμμα της κυβερνώσας Αριστεράς. Μπορεί, με πραγματικούς πολιτικούς όρους, η «Κεντροαριστερά» να είναι μόνον ένα φάντασμα πλέον στην ελληνική πολιτική σκηνή, αλλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και στελέχη του «χώρου ΠΑΣΟΚ» βολεύονται να εμφανίζουν ως πολιτικά υπαρκτή την «Κεντροαριστερά», προκειμένου να έρχονται σε «συνεννόηση» μεταξύ τους ως πολιτικά συγγενείς, δήθεν.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το επιτελείο του πρωθυπουργού θεωρεί την ένταξη στη νέα κυβέρνηση προσώπων όπως η κ. Ξενογιαννακοπούλου και η κ. Ζορμπά ως μια πρώτη, συμβολικού χαρακτήρα «διείσδυση» στον χώρο της «Κεντροαριστεράς» του «παλαιού καθεστώτος» σε πεδία «παπανδρεϊκά» και «εκσυγχρονιστικά».

Θα ακολουθήσουν και άλλες φάσεις προσέλκυσης προσώπων από αυτό τον χώρο, με προτίμηση σε πρόσωπα «καθαρά» και σε άτομα με ιδιαίτερες γνώσεις και δεξιότητες στον χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης - ένα πεδίο σημαντικό, στο οποίο κρίνεται στο Μέγαρο Μαξίμου ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υστερεί σε πείρα. Η ομάδα Τσίπρα υπολογίζει πως θα πετύχει τον τελικό στόχο, που είναι ο εξαναγκασμός μιας λεηλατημένης «Κεντροαριστεράς» για συνεργασίες σε πολλά επίπεδα με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η Φώφη Γεννηματά υφίσταται ήδη αυτή την πίεση, φορτωμένη με μια μεγάλη αποτυχία: Έχοντας εργαστεί εντατικά στο κομματικό εργαστήριο με το ζήτημα της δημιουργίας ενός είδους «προοδευτικής» ομοσπονδίας, με ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, Γ. Α. Παπανδρέου και «άλλες δημοκρατικές δυνάμεις», δεν βρήκε δύναμη και χρόνο να εμφανίσει στο κοινό της «Κεντροαριστεράς» έναν διακριτό πολιτικό λόγο. Με γενικολογίες για «εθνική αφύπνιση» και φράσεις «εμείς είμαστε η προοδευτική παράταξη» δεν προσελκύονται ακροατήρια σε σκηνικό έντονης οικονομικής κρίσης και κλίματος πολωτικού.

Ο Αλέξης Τσίπρας πρόκειται, για τον λόγο αυτό, να χρησιμοποιήσει ρητορεία και τακτικές κινήσεις που θα μεταφέρουν ταχέως στη δική του «Κεντροαριστερά» χρήσιμους πολιτικούς πόρους της από το αποθεματικό κεφάλαιο του Κινήματος Αλλαγής. Υπό την εξ αριστερών πίεση και έχοντας απέναντί της τη ρητορική της Νέας Δημοκρατίας, που θα επιζητά να φέρει κοντά της «χαμένα» μεσαία αστικά στρώματα, η «Κεντροαριστερά», το ΚΙΝ. ΑΛ., θα κινδυνεύσει με συντριβή.

ΟΙΚΕΙΟΠΟΙΗΣΗ

Οπως υποστηρίζουν στα «Π» στελέχη του ΚΙΝ.ΑΛ., οι «επικοινωνιακές» αιχμές του ΣΥΡΙΖΑ θα περιλαμβάνουν κινήσεις και προβολές με στόχο τον αφανισμό του Kινήματος και την οικειοποίηση από το κυβερνών κόμμα ολόκληρης της «κεντροαριστερής» κληρονομιάς των αστικών «σοσιαλδημοκρατικών» στοιχείων της. Με αυτό τον στόχο, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα δυναμώνει τους επόμενους μήνες την επιθετική ρητορεία προς τη «Δεξιά», ώστε να κλείσει τον δρόμο που ενδεχομένως θα οδηγούσε προς την «Κεντροαριστερά» της κ. Γεννηματά αναποφάσιστους μεσαίους αστούς, πληγέντες από τα Μνημόνια. Στο σημείο αυτό, η Νέα Δημοκρατία θα έχει για δικό της «στοίχημα» να ανατρέψει την κίνηση αυτή του κ. Τσίπρα.

Το νέο κυβερνητικό σχήμα που έφτιαξε ο πρωθυπουργός θα ξεκινήσει πορεία μετά την ομιλία στη ΔΕΘ, με τις «επικοινωνιακές» μηχανές του ΣΥΡΙΖΑ να εργάζονται εντατικά τους επόμενους μήνες για την προβολή της εικόνας μιας «νέας Κεντροαριστεράς» σε ακροατήρια της μικρής και μεσαίας αστικής τάξης. Οι «ψαράδες» του κόμματος έχουν ήδη πιάσει δουλειά, ιδιαίτερα στην επαρχία. Το εγχείρημα είναι τώρα μόλις στο ξεκίνημά του. Ο φορτωμένος με λάθη και άλυτα προβλήματα πρωθυπουργός ετοιμάζεται για το τελευταίο «σπριντ» με το μυαλό στις κάλπες.