Νεύρα, ένταση και υψηλοί αντιπολιτευτικοί τόνοι από τον Αλέξη Τσίπρα, που πρόδιδε μια εικόνα αμηχανίας και αδυναμίας. Κι όλα αυτά, όχι στο ελληνικό Κοινοβούλιο, αλλά στο Στρασβούργο, στο Ευρωκοινοβούλιο. Εκεί που όπου όλοι οι ηγέτες της Ευρώπης έχουν βήμα, προκειμένου να προωθήσουν τα θέματα της χώρας τους.

Αντί γι’ αυτό ο κ. Τσίπρας επέλεξε χθες να αντιπολιτευτεί την αντιπολίτευση σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Παρασύρθηκε, δεν κατάφερε να συγκρατηθεί κα ιη στάση αυτή προκάλεσε μια κακή εικόνα τόσο για τον ίδιο τον Πρωθυπουργό προς τους Ευρωπαίους, που δεν αντιλήφθηκε για άλλη μια φορά πώς πρέπει να χρησιμοποιεί το δημόσιο βήμα που έχει στην Ευρώπη, αλλά όσο και για τον αντίκτυπο της χώρας στο εξωτερικό.

Ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε χθες να σηκώσει και πάλι τους γιακάδες και να επιτεθεί σε Ευρωπαίους ηγέτες, αλλά κυρίως να κατακρίνει τόσο την αντιπολίτευση, όσο και τις προηγούμενες κυβερνήσεις.

Τι έκανε στην ουσία; Αυτό, για το οποίο καταγγέλλει συνεχώς τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Πήγε στο εξωτερικό, στο Ευρωκοινοβούλιο, χωρίς την εθνική φανέλα και υπονόμευσε με την στάση του την χώρα. Ο πρωθυπουργός ουσιαστικά απευθύνθηκε στο εσωτερικό του και κομματικό του ακροατήριο, κάνοντας αντιπολίτευση και προεκλογική προπαγάνδα από το Στρασβούργο.

Δεν αξιοποίησε το βήμα του Ευρωκοινοβουλίου ορθά και προς όφελος της χώρας. Πολλοί μάλιστα εκτίμησαν ότι η χθεσινή εμφάνισή του  ήταν ένα δεύτερο καμπανάκι για πρόωρη προσφυγή στην κάλπη.

Μίλησε με ύφος και στόμφο σε ένα ωστόσο σχεδόν άδειο Ευρωκοινοβούλιο με κύρια απουσία αυτή του Προέδρου, Ζαν Κλοντ Γιούνγκερ, δείγμα κι αυτό του ενδιαφέροντος που σημειώνει ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας ως ηγέτης της Ευρώπης.

Ο λάθος επικοινωνιακός χειρισμός του βήματος του Ευρωκοινοβουλίου ήταν κάτι που συζητήθηκε ωστόσο και εντός του Ευρωκοινοβουλίου, αλλά και από την αντιπολίτευση. Η χώρα είναι υποκείμενο πιέσεων και η κυβέρνηση δείχνει μια άρνηση να αντιληφθεί και να αποδεχθεί ακόμη και τους κανονισμούς λειτουργίας της Ευρώπης, κάτι που δυστυχώς απέδειξε η χθεσινή εικόνα του κ. Τσίπρα. Μια παρουσία που μεγέθυνε ακόμη περισσότερο τις υποψίες αναξιοπιστίας της χώρας μας στο εξωτερικό.