«Η Κυβέρνηση δεν αντιμετωπίζει το ζήτημα της συνταγματικής αναθεώρησης ως ιστορική ευκαιρία, αλλά ως ευκαιριακό όφελος» αναφέρει ο βουλευτής της ΝΔ, Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, μιλώντας στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής. Ο ίδιος κάλεσε τον πρωθυπουργό να συνειδητοποιήσει δύο σημαντικά πράγματα: «Ότι απευθείας εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από το λαό συνιστά και αλλαγή του πολιτεύματος μας. Και, δεύτερον, ότι διεξαγωγή δημοψηφίσματος για ''ψύλλου πήδημα', αφενός μεν υπονομεύει την κορυφαία θεσμική πράξη αποτύπωσης της λαϊκής γνώμης, αφετέρου, ενέχει πολλές παγίδες και επικινδυνότητες για τον ίδιο τον λαό και για τις αποφάσεις που καλείται να λάβει.»

Σε άλλα σημεία της συνέντευξής του, αναφέρει:

«Η ίδια η κρίση μας υπαγορεύει την ιστορική ανάγκη για βαθιές τομές. Μία από αυτές αποτελεί και το άρθρο 86, το λεγόμενο και περί ευθύνης Υπουργών. Θεωρώ ότι το εν λόγω άρθρο χρειάζεται τροποποίηση, ώστε η Βουλή να περιορίζεται μόνο στη λήψη απόφασης για την έγκριση της δίωξης. Και, από εκεί και πέρα, να αναλαμβάνουν μόνο οι δικαστές.
Παράλληλα, το άρθρο 16 που καθιστά την παροχή ανώτατης εκπαίδευσης κρατικό μονοπώλιο, στέρησε διαχρονικά τη δυνατότητα στη χώρα μας να παρακολουθεί τις διεθνείς εξελίξεις στο χώρο της Παιδείας.
Ιδιαίτερη έμφαση δίνω και στην ανάγκη αναθεώρησης του άρθρου 24 για την προστασία των δασών το οποίο, συνδυαζόμενο με το άρθρο 117 οδηγεί πολλές φορές σε ανελαστικές παραδοχές σε ό,τι αφορά τις δασικές εκτάσεις της χώρας μας.
Χρειάζεται μια διόρθωση στα συγκεκριμένα άρθρα. Η χώρα μας τα τελευταία χρόνια, βασίζοντας τη δασική της απεικόνιση σε αεροφωτογραφίες του έτους 1940, ακυρώνει επενδύσεις στρατηγικής σημασίας, στερώντας από τη νέα γενιά θέσεις εργασίας.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα οι περιπτώσεις επενδύσεων Costa Navarino στην Πύλο και στο Λοκρό Φθιώτιδας, αλλά και το γήπεδο του Παναθηναϊκού στο Βοτανικό. Είναι καιρός να σταματήσουμε να θεωρούμε δάση περιοχές που η βλάστηση τους, σήμερα, περιορίζεται μόνο σε ξερόχορτα και να προστατεύουμε μόνο τις εκτάσεις που αποτελούσαν αναμφισβήτητα δάση κατά τον Ιούνιο 1975, οπότε και τέθηκε σε ισχύ το Σύνταγμα.
Για εμάς, σε αντίθεση με την Κυβέρνηση, τα σύνορα της πατρίδας μας δεν είναι ανοιχτά και προσπελάσιμα από κάθε παράνομο μετανάστη. Γι’ αυτό, οφείλουμε να τα φυλάσσουμε και να τα προστατεύουμε.
Για εμάς, άλλο πρόσφυγας και άλλο παράνομος μετανάστης.
Είναι καιρός να σταματήσει η διεθνής «κατρακύλα» της αξιοπιστίας της χώρας μας γύρω από Μεταναστευτικό.»