Η ένδεια στελεχών της κυβερνώσας Αριστεράς και η φιλοδοξία δεκάδων στελεχών από άλλα κόµµατα, αλλά κυριότατα από το ΠΑΣΟΚ, για την πολιτική αποκατάστασή τους, διαµόρφωσαν το σηµερινό µόρφωµα του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο έχει υπερκεράσει τις συνιστώσες του Συνασπισµού. Παρ’ όλα αυτά, φαίνεται ότι καµία δυναµική δεν κατόρθωσαν να δώσουν οι προσχωρήσαντες στον ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να κατορθώσει έπειτα από τριάµισι χρόνια διακυβέρνησης να αποφύγει την έξοδο από την εξουσία και να θεµελιώσει µία ισχυρή και όχι περιστασιακή θέση στην πολιτική σκηνή. Αυτή η σηµερινή έλλειψη δυναµικής, παρά τις «ενισχύσεις» από άλλα κόµµατα, ερµηνεύεται επίσης ως απόδειξη του χαµηλού βεληνεκούς όσων έσπευσαν να πυκνώσουν τις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ, τους οποίους ασµένως απεδέχθη το αριστερό αυτό κόµµα, προκειµένου να δηµιουργήσει στην κοινωνία την αίσθηση µιας διεύρυνσης που ξεπερνά τα στενά αριστερά όρια.

Για να γίνει κατανοητή η τάξη µεγέθους ως προς το κύρος των προσχωρησάντων, αρκεί η συγκριτική αξιολόγηση της ΣΥΡΙΖΑϊκής διεύρυνσης µε µία άλλη συµβολική διεύρυνση, που αποτέλεσε και την πολιτική έννοια των ανοιγµάτων ενός κόµµατος προς άλλα. Ο λόγος για τη διεύρυνση που είχε κάνει µε τη Νέα ∆ηµοκρατία ο Κωνσταντίνος Καραµανλής, όταν είχαν προσχωρήσει από την Ενωση Κέντρου κορυφαία στελέχη, όπως ο Κώστας Μητσοτάκης και ο Θανάσης Κανελλόπουλος.

∆εν είναι όµως µόνο από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ η απορρόφηση στελεχών από τον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα. Σε ανύποπτο χρόνο είχε διαπιστωθεί αµφίπλευρη προσέγγιση µε ένα πρόσωπο της επικοινωνίας, το οποίο αποτελούσε παραδοσιακό και πολύχρονο συνεργάτη της Νέας ∆ηµοκρατίας. Ο λόγος για τον Γιάννη Λούλη, µε θητεία δίπλα στον Μιλτιάδη Εβερτ και στον Κώστα Καραµανλή. Υπενθυµίζεται ότι υπήρξε ο εµπνευστής του ιδεολογήµατος του µεσαίου χώρου και σε ανύποπτο χρόνο είχε κάνει µια θετική προσέγγιση του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε άρθρο του, σχεδόν αµέσως µετά τις εκλογές του 2012, είχε χαρακτηρίσει «πύρρειο» την εκλογική νίκη της Ν.∆. και του Αντώνη Σαµαρά, προβλέποντας ότι «τα κόµµατα που βρίσκονται σε παρακµή θα υποστούν µεγάλη φθορά, γεγονός που θα αναδείξει τον ΣΥΡΙΖΑ». Το κόµµα, δηλαδή, προς το οποίο διέθεσε -και ενδεχοµένως διαθέτει ακόµη- τις γνώσεις του. Επίσης, µολονότι δεν υπήρξε κοµµατικό στέλεχος της Νέας ∆ηµοκρατίας, εν τούτοις λόγω των φιλικών σχέσεών του µε τον στενό συνεργάτη και διευθυντή του γραφείου του Κώστα Καραµανλή, τον µακαρίτη Γιάννη Αγγέλου (αλλά όχι τον ίδιο τον κ. Καραµανλή), πολλοί είναι αυτοί που «καταλογίζουν» στο κόµµα της αξιωµατικής αντιπολίτευσης τον σηµερινό αναπληρωτή υπουργό ∆ικαιοσύνης, κ. Παπαγγελόπουλο.

Από τη Νέα ∆ηµοκρατία προέρχεται και η διαγραφείσα σηµερινή υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη, Κατερίνα Παπακώστα, καθώς και η υπουργός Τουρισµού, Ελενα Κουντουρά, η οποία «στάθµευσε» ενδιαµέσως στους Ανεξάρτητους Ελληνες. Από τους οποίους, βεβαίως, προέρχεται ο υπουργός Αµυνας, Π. Καµµένος, και ο υφυπουργός Εξωτερικών, Τέρενς Κουίκ, ενώ στηρίζει ανεπιφύλακτα το κυβερνών κόµµα, προς το οποίο κατευθύνεται, και ο βουλευτής των ΑΝ.ΕΛ. Θ. Παπαχριστόπουλος.

Από την Ενωση Κεντρώων έχουµε τη Θεοδ. Μεγαλοοικονόµου, ενώ µε καταγωγή ΠΑΣΟΚική είναι οι κ. Θ. Παραστατίδης και Ι. Μιχελογιαννάκης. Από µία άποψη, ο Αλέξης Τσίπρας και οι περί αυτόν δεν θα µπορούσαν να διεµβολίσουν τόσο απροκάλυπτα άλλον κοµµατικό χώρο, όσο το ΠΑΣΟΚ, για δύο λόγους: Ο πρώτος είναι ότι η στροφή που θέλει να κάνει ο πρωθυπουργός θα πρέπει να έχει ένα κεντροαριστερό-σοσιαλιστικό πρόσηµο. Και αυτό υποτίθεται ότι το εκπροσωπεί το ΠΑΣΟΚ, µολονότι η όλη πορεία του, ειδικώς κατά την περίοδο των εκσυγχρονιστών, προς τη ∆εξιά έκλινε. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι οι προερχόµενοι από αυτό το κόµµα, έχοντας συνηθίσει στην πολυετή εξουσία του κόµµατός τους και τα άµεσα ή έµµεσα (αναλόγως της θέσης τους) προνόµια της εξουσίας αυτής, είναι και πιο ευεπίφοροι στο να τρυπώσουν και πάλι σε ένα κυβερνητικό κόµµα. Ο ΣΥΡΙΖΑ τους έδινε και το άλλοθι, διότι αυτοί υποτίθεται ότι προέρχονται από έναν κεντροαριστερό χώρο.

Ετσι λοιπόν υπάρχουν αρκετά πρόσωπα από την ΠΑΣΟΚική µετάγγιση (ανεξαρτήτως του πόσο αρνητικά τους αξιολογούν όλοι όσοι έχουν παραµείνει στο ΠΑΣΟΚ, υπό την οιανδήποτε σηµερινή µορφή του). Ο πρώτος είναι ο εξαναγκασθείς σε παραίτηση υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς. Στενός συνεργάτης του Γιώργου Παπανδρέου και κολακευόµενος να θεωρείται ιδεολογικός καθοδηγητής του Κινήµατος. Η δεύτερη είναι η νυν υπουργός ∆ιοικητικής Μεταρρύθµισης, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, η οποία διετέλεσε και αναπληρώτρια υπουργός Εξωτερικών και υπουργός Υγείας του Γιώργου Παπανδρέου, αλλά και γραµµατέας του ΠΑΣΟΚ από το 2005 µέχρι το 2006.

Ενα άλλο προβεβληµένο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ που «µήδισε» χάριν του ΣΥΡΙΖΑ, υπουργοποιήθηκε, αλλά δεν είναι πλέον στην κυβέρνηση είναι ο Παναγιώτης Κουρουµπλής. Εκτός κυβέρνησης µετά την τραγωδία στο Μάτι, αλλά και αυτός προερχόµενος από το ΠΑΣΟΚ είναι ο Νίκος Τόσκας, ο οποίος διετέλεσε και διευθυντής στο υπουργείο Αµυνας του Π. Μπεγλίτη, επί κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου. Στέλεχος του ΠΑΣΟΚ ήταν και ο Χρήστος Σπίρτζης, που παραµένει στην κυβέρνηση. Ετεροι ΠΑΣΟΚοι είναι οι Νίκος Παρασκευόπουλος, ο οποίος διετέλεσε σύµβουλος του υπουργού ∆ικαιοσύνης του ΠΑΣΟΚ Γ. Κουβελάκη, Μάρκος Μπόλαρης, ο οποίος µάλιστα έχει διατελέσει δύο φορές υφυπουργός του ΠΑΣΟΚ, ∆ηµήτρης Μάρδας, ο οποίος έχει δηλώσει ότι προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ, σε κυβέρνηση του οποίου διετέλεσε και γενικός γραµµατέας Εµπορίου, Γιώργος Σταθάκης, ο οποίος ήταν στενός συνεργάτης του Γιώργου Γεννηµατά, Γιώργος Κατρούγκαλος, ο οποίος επί σειράν ετών ήταν σύµβουλος του Γιώργου Παπανδρέου κατά τις υπουργικές θητείες του τελευταίου, και Θεοδώρα Τζάκρη, που έχει εκλεγεί τέσσερις φορές µε τη σηµαία του ΠΑΣΟΚ και διετέλεσε και υφυπουργός στην κυβέρνηση Παπανδρέου.

Επίσης, ο Στάθης Παναγούλης, που έχει αποχωρήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ, εκλεγόταν µε το ΠΑΣΟΚ από το 1977, η Γεωργία Γεννιά ήταν µέλος της Νεολαίας του Κινήµατος και η Βασιλική Κατριβάνου, κόρη του Ηλία Κατριβάνου, είχε διατελέσει και υφυπουργός του Ανδρέα Παπανδρέου. Από το ΠΑΣΟΚ προέρχονται και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Εύη Καρακώστα, Νίνα Κασιµάτη, Γιώργος Πάντζας, Γιώργος Παπαηλιού, Γιάννης Γκιόλας, Ολυµπία Τελιγιορίδου και Αννα Βαγενά, αλλά και ο πρωτεύσας στις εκλογές για την Πολιτική Γραµµατεία του ΣΥΡΙΖΑ, Αντώνης Κοτσακάς.

Η λίστα Κεγκέρογλου με πρώην συντρόφους

Ο Βασίλης Κεγκέρογλου είχε συντάξει έναν πίνακα µε τους πρώην συντρόφους του στο ΠΑΣΟΚ που µεταπήδησαν στον ΣΥΡΙΖΑ (στους οποίους, βεβαίως, περιλαµβάνονται και οι αναφερθέντες στο διπλανό άρθρο). Στον κατάλογο Κεγκέρογλου αναφέρονται και τα εξής πρώην στελέχη ή βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, τα οποία στη συνέχεια προσχώρησαν στον ΣΥΡΙΖΑ, είτε εκλεγέντες µε τη σηµαία του είτε τοποθετηθέντες σε δηµόσιες θέσεις ή ευρισκόµενοι σε συνεργασία µε το κυβερνών κόµµα.

Ειδικότερα, ανέφερε τους Λούκα Κατσέλη, Σωκρ. Βαρδάκη, ∆. Κωνσταντινίδη, Γ. Ουρσουζίδη, Οδ. Βουδούρη, ∆. Τσουκαλά, Γ. Μυλόπουλο, Γ. Αναγνωστόπουλο, Κυριακή Τεκτονίδου, Π. Ρουµελιώτη, Γ. Κύρκο, Ηλ. Θεοδωρίδη, Ν. Μαδεµλή, Θ. Βούρδα. Η πρωτιά του εκπροσώπου του βαθέος ΠΑΣΟΚ, Αντώνη Κοτσακά, στην ψηφοφορία για την Πολιτική Γραµµατεία του ΣΥΡΙΖΑ και η αντίστοιχη «καταβύθιση» άλλων κοµµατικών συνοδοιπόρων του Αλέξη Τσίπρα ερµηνεύτηκαν και ως µήνυµα της σταδιακής µεταλλαγής του κυβερνώντος κόµµατος σε νέο ΠΑΣΟΚ, ώστε να καλύψει το κενό του σοσιαλδηµοκρατικού χώρου στην Ελλάδα.

Μπορεί η ερµηνεία αυτή -ίσως και οι προσπάθειες που καταβάλλει ο κ. Τσίπρας να πείσει ότι µεταπήδησε από την Αριστερά στον σοσιαλισµό, µε τις επαφές που κάνει στην Ευρώπη στον συγκεκριµένο ιδεολογικό χώρο- να βρίσκεται σε αντίθεση µε την άποψη του νεοεκλεγέντος Κοτσακά, ότι δεν µπορεί και δεν πρέπει να γίνει νέο ΠΑΣΟΚ ο ΣΥΡΙΖΑ, κανείς όµως δεν αµφιβάλλει για τις πραγµατικές βλέψεις του Μαξίµου. Ετσι, η τελική προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ πριν από τις εκλογές δεν αποβλέπει παρά σε έναν παραπλανητικό στόχο... Στη µετάλλαξή του από κόµµα µε σαφέστατα ακραία αριστερή ρητορική σε κάτι πιο αστικό, που να διεκδικεί την ιδεολογική συνέχεια του ελληνικού σοσιαλιστικού κόµµατος.

Με άλλα λόγια, του παλαιού ΠΑΣΟΚ. Ετσι ώστε η τυχόν ταύτιση του σηµερινού ΣΥΡΙΖΑ -µε τις όποιες αλλαγές θα έκανε και όσα πρόσωπα από το παλαιό Κίνηµα θα ενέτασσε στους κόλπους του- µε το ΠΑΣΟΚ να κατορθώσει να σβήσει και από τη µνήµη της ελληνικής κοινωνίας την τραγική αριστερή διακυβέρνησή του. Αρκούν τα στελέχη αυτά ώστε να αποτελέσει ο ΣΥΡΙΖΑ το νέο ΠΑΣΟΚ; Ασφαλώς όχι, για πλείονες λόγους. Και ένας από τους βασικούς -αν θέλουµε να µείνουµε µόνο στη σηµειολογία των προσώπων-, τα πολιτικά στελέχη που µετρούν στην κοινωνία και συµβολίζουν -µε τα θετικά και αρνητικά του- το κόµµα που κυβέρνησε περισσότερο από κάθε άλλο τη χώρα στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, βρίσκονται σήµερα στο Κίνηµα Αλλαγής και τη ∆ηµοκρατική Συµπαράταξη.

Δημοσιεύθηκε στα Παραπολιτικά 3/11/2018