Πέντε «νάρκες» θα αφήσουν στην επόµενη κυβέρνηση οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ., δηλώνει στα «Π» ο τοµεάρχης Οικονοµικών της Νέας ∆ηµοκρατίας, Χρήστος Σταϊκούρας, που τονίζει ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι αδύναµος και άβουλος και πως οι εκλογές πρέπει να γίνουν το συντοµότερο δυνατόν.


Οι κατηγορίες µεταξύ νυν και πρώην υπουργών της συγκυβέρνησης συνεχίζονται σχεδόν καθηµερινά. Μπορεί να αντέξει η κυβέρνηση µέχρι τον Σεπτέµβριο του 2019;


Είναι γεγονός ότι εξακολουθούµε να παρακολουθούµε υπαινιγµούς και αλληλοκατηγορίες, ακόµη και για χρηµατισµούς, µεταξύ µελών της σηµερινής, ετερόκλητης συγκυβέρνησης. Εκπέµπεται έτσι µια εικόνα κυβερνητικής αποσύνθεσης και παρακµής, η οποία δεν µπορεί να κρυφτεί ούτε κεκλεισµένων των θυρών. Με έναν πρωθυπουργό αδύναµο και άβουλο, να περιορίζεται σε ρόλο απλού θεατή των διαφορετικών κακόγουστων παραστάσεων που ανεβάζει καθηµερινά ο «κυβερνητικός θίασος», τον οποίο ο ίδιος έχει δηµιουργήσει. Παράλληλα, πυκνώνουν τα αδιέξοδα της ασκούµενης κυβερνητικής πολιτικής σε όλα τα επίπεδα της δηµόσιας σφαίρας. Είναι συνεπώς σαφές ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝ.ΕΛ. πνέει τα λοίσθια. Είναι όµως επίσης γεγονός, όπως έχει ήδη αποδειχθεί, ότι η κυβέρνηση, χωρίς ιδεολογικές συντεταγµένες και ηθικές αρχές, θα ακολουθήσει τον δρόµο του λαϊκισµού, της συκοφαντίας και της συνειδητής όξυνσης, προσπαθώντας να κρατηθεί για λίγο ακόµη στην εξουσία – µια επιλογή «ύστατης καταφυγής» για όποιον δεν µπορεί να προσφέρει κάτι ουσιαστικά θετικό στον τόπο. Συνεπώς, όσο πιο γρήγορα γίνουν εκλογές τόσο το καλύτερο για τη χώρα.


Η συνταγµατική αναθεώρηση απαιτεί ευρεία συναίνεση για να προχωρήσει. Θα την παράσχει η Νέα ∆ηµοκρατία;


Πράγµατι, η συνταγµατική αναθεώρηση απαιτεί ευρεία συναίνεση. Αυτή όµως πρέπει να χτίζεται διαχρονικά, µε όρους ειλικρίνειας και εθνικής ευθύνης, και όχι ευκαιριακά, µε καιροσκοπικές προσεγγίσεις. Είναι οξύµωρο να αναζητάς συναίνεση από την αντιπολίτευση, την οποία καθηµερινά υβρίζεις, συκοφαντείς και απειλείς. Είναι τυχοδιωκτικό να «εργαλειοποιείς» µια κορυφαία κοινοβουλευτική διαδικασία ως επικοινωνιακό αντίβαρο στα συσσωρευµένα αδιέξοδα της πολιτικής σου. Και είναι ανεπίτρεπτο να θέλεις να επιβάλλεις τις παρωχηµένες ιδεοληψίες σου ακόµη και στον συνταγµατικό χάρτη της χώρας. Η θέση της Νέας ∆ηµοκρατίας ήταν και παραµένει ξεκάθαρη: η χώρα χρειάζεται µια τολµηρή αλλαγή του καταστατικού της χάρτη. Ζητούµε να καταστούν αναθεωρητέα όλα τα άρθρα που εισηγούνται κυβέρνηση και αντιπολίτευση και να επιλέξουν οι πολίτες την κατεύθυνση των αλλαγών, µε την ψήφο τους στις επικείµενες εκλογές. Απόρριψη αυτής της πρότασης συνιστά οµολογία ήττας του ΣΥΡΙΖΑ στις προσεχείς κάλπες.

Στηρίζετε την κυβέρνηση στην προσπάθεια να ακυρώσει τη νέα περικοπή συντάξεων;


Αυτό είναι αυτονόητο, αφού εµείς ούτε καν την ψηφίσαµε. Υπενθυµίζεται ότι οι συνταξιούχοι ήδη υφίστανται, εξαιτίας επιλογών της σηµερινής κυβέρνησης, µεγάλες µειώσεις στις κύριες και επικουρικές συντάξεις τους. Και έχουν προ-νοµοθετηθεί, µε ψήφους µόνο της κυβερνητικής πλειοψηφίας, νέες, αχρείαστες µειώσεις για το 2019, οι οποίες δεν περιλαµβάνονταν στο 3ο Πρόγραµµα, αλλά προστέθηκαν µεταγενέστερα, εξαιτίας της κυβερνητικής αναξιοπιστίας. Η Νέα ∆ηµοκρατία αυτές δεν τις ψήφισε. Ανέλαβε µάλιστα νοµοθετική πρωτοβουλία για να ακυρωθούν οι σχετικές προβλέψεις. Η κυβέρνηση αυτή την πρωτοβουλία δεν τη στήριξε. Συνεπώς, η θέση της Νέας ∆ηµοκρατίας, διαχρονικά, δεν έχει µεταβληθεί. Και αυτή τη θέση την υποστηρίζει διαρκώς και τεκµηριωµένα, εντός και εκτός Ελλάδας, σε εταίρους και θεσµούς, σε όλα τα επίπεδα.


Οι νέες περικοπές στις συντάξεις, που ψήφισε µόνη της η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝ.ΕΛ., δεν πρέπει να υλοποιηθούν. Φταίει η κατάσταση στην Ιταλία που η Ελλάδα δεν µπορεί να βγει στις αγορές, όπως υποστηρίζει ο κ. Τσακαλώτος;


Προφανώς και όχι. Σαφώς και η κατάσταση στην Ιταλία έχει επηρεάσει το κόστος δανεισµού όλων των χωρών. Οµως, τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσης τα επιτόκια δανεισµού αλλά και τα spreads (επιτοκιακές διαφορές) είναι σταθερά υψηλότερα στη χώρα µας και ιδιαίτερα ευµετάβλητα. Αυτό διότι, µε κύρια ευθύνη της κυβέρνησης, αλλά και µε µερίδιο ευθύνης των θεσµών, όσο ήµασταν στο 3ο, αχρείαστο Πρόγραµµα, δεν δηµιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για ασφαλή χρηµατοδότηση της χώρας από τις διεθνείς αγορές. Εάν υπήρχε κυβερνητική σοβαρότητα και υπευθυνότητα, εάν είχε ακολουθηθεί µια διαφορετική δηµοσιονοµική πολιτική, εάν είχε υλοποιηθεί ένα συνεκτικό πλαίσιο µεταρρυθµίσεων, εάν είχαν ληφθεί έγκαιρα πιο γενναίες αποφάσεις για τη ρύθµιση του χρέους, εάν είχαν αρθεί οι κεφαλαιακοί περιορισµοί και εάν η χώρα είχε ενταχθεί στο πρόγραµµα ποσοτικής χαλάρωσης, τα επιτόκια δανεισµού θα ήταν ήδη χαµηλότερα και λιγότερο ευάλωτα. Τελικά, «δεν είναι στραβός ο γιαλός», αλλά «εµείς στραβά αρµενίζουµε».

Εκτιµάτε ότι η κυβέρνηση θα αφήσει πράγµατι φεύγοντας «νάρκες» για την επόµενη ή δεν συµµερίζεστε την άποψη αυτή;


Καταρχήν, η σηµερινή κυβέρνηση θα αφήσει τη χώρα καθηλωµένη σε µια κατάσταση παραλυτικής στασιµότητας, αφού έχει αποτύχει όλα αυτά τα χρόνια στους αναπτυξιακούς στόχους που έχει θέσει. Με τις πολιτικές της όµως έχει τοποθετήσει και µια σειρά από «ωρολογιακές βόµβες» στα θεµέλια της οικονοµίας. Οπως είναι, ενδεικτικά, οι διογκούµενες οφειλές των ιδιωτών σε εφορίες και ασφαλιστικά ταµεία, το υψηλό συσσωρευµένο απόθεµα µη εξυπηρετούµενων δανείων, η υποχρέωση εκκαθάρισης αποκλειστικά µε ίδιους πόρους των ληξιπρόθεσµων υποχρεώσεων του ∆ηµοσίου, τα προβλήµατα βιωσιµότητας σηµαντικών φορέων του ∆ηµοσίου, όπως είναι η ∆ΕΗ και οι αστικές συγκοινωνίες, και η διόγκωση του κράτους χωρίς σχεδιασµό, αποκλειστικά µε κοµµατικά κριτήρια. Αυτά τα γνωρίζουµε, τα επισηµαίνουµε και προετοιµαζόµαστε να τα αντιµετωπίσουµε. Αλλωστε, διαχρονικά, στα δύσκολα η πολιτική λύση πάντα αναζητείται από τη Νέα ∆ηµοκρατία