Νουθεσίες Φίλη στην κυβέρνηση με προτάσεις «αριστερής στροφής»
Επιμένει στις θέσεις του ο βουλευτής Α' Αθήνας και πρότεινε στο κόμμα «επτά άμεσες διορθωτικές κινήσεις»
Μιλώντας στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ ο Νίκος Φίλης επέλεξε για άλλη μια φορά το ρόλο της «αριστερής συνείδησης» του κόμματος, επιμένοντας σε συγκεκριμένες προτάσεις που κατά τη γνώμη του επανακατοχυρώνουν την αριστερή ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ και αντιπαλέβουν τη νοοτροπία ότι «όλοι ίδιοι είναι».
Καταρχάς τοποθετήθηκε πάνω στο θέμα των ευρωεκλογών όπου επέμεινε σε « δυναμικό ευρωψηφοδέλτιο που να λειτουργεί ελκυστικά κι όχι ψηφοδέλτιο τακτοποιήσεων και δέκα κεντρικούς προγραμματικούς στόχους που θα παλέψουμε στις ευρωεκλογές».
Ζήτησε παράλληλα να αφυπνίσουν το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, στο οποίο ανήκει ο ΣΥΡΙΖΑ. Υποστήριξε ότι «με την ακροδεξιά να επελαύνει αλλά και το νεοφιλελευθερισμό να κυριαρχεί και να τροφοδοτεί τον αντιευρωπαϊκό ακροδεξιό λαϊκισμό, μαζί με την αντιμεταναστευτική υστερία, η συνεργασία και η συνάντησή μας σε κοινούς στόχους με τους αριστερούς σοσιαλδημοκράτες, τους Πράσινους και τα κοινωνικά κινήματα είναι σωστή επιλογή», όμως «χωρίς αυταπάτες, σαν αυτές που υπήρξαν για τον Μακρόν». Υπογράμμισε, όμως, ότι «είναι κάπως αντιφατικό σήμερα να λέμε στο καταρρέον SPD να απεγκλωβιστεί από τη συμμαχία με τη Δεξιά, όταν πριν μερικούς μήνες το συμβουλεύαμε να συγκυβερνήσει με την Μέρκελ, δηλαδή, την επιλογή που το οδηγεί στην κατάρρευση», μια τοποθέτηση σε διαφοροποίηση και από όσα είχε κατά καιρούς πει ο Αλέξης Τσίπρας αλλά και από τον τρόπο που χειρίζεται ο Δημήτρης Παπαδημούλης, μέσω του Προοδευτικού Φόρουμ, το διάλογο με τη σοσιαλδημοκρατία.
Αντίστοιχα επέμεινε στην έγκαιρη ανάδειξη υποψηφιοτήτων για τις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Επτά διορθωτικές κινήσεις
Ωστόσο, το κέντρο της τοποθέτησής του ήταν οι «7 άμεσες διορθωτικές κινήσεις» που πρότεινε με σκοπό να μη βρεθεί η κυβέρνηση σε σύγκρουση με κρίσιμες κοινωνικές ομάδες τις οποίες θα προσπαθήσει να προσεταιριστεί η αντιπολίτευση.
Οι τρεις πρώτες προτάσεις εντάσσονται στο πλαίσιο της πάγιας θέσης του για μέτρα που να ορίζουν όντως μια κοινωνική πολιτική.
Σε αυτό το πλαίσιο επέμεινε στο να παραμείνει στο 15% ο φόρος για τα μερίσματα των μετόχων θεωρώντας το μέτρο μεροληπτικό υπέρ του κεφαλαίου και σε βάρος των εργαζομένων, που είδαν τους μισθούς τους να μειώνονται και την κερδοφορία των επιχειρήσεων να αυξάνεται.
Παράλληλα, ζήτησε να αντιμετωπιστεί το ζήτημα των φιλοξενούμενων μελών που δεν δικαιούνται το κοινωνικό μέρισμα ενώ εάν έμεναν μόνοι θα το ελάμβαναν.
Πρότεινε επίσης να μην περικοπεί το εναπομείναν ποσό των 35 ευρώ του ΕΚΑΣ ή να βρεθεί ισοδύναμο μέτρο, υποστηρίζοντας ότι στους χαμηλοσυνταξιούχους η περικοπή ισοδυναμεί με μια σύνταξη το χρόνο.
Οι τρεις αυτές προτάσεις επιμένουν στην κατεύθυνση να δώσει η κυβέρνηση στίγμα πραγματικής «ταξικής μεροληψίας» απέναντι σε συγκεκριμένες κατηγορίες.
Η τέταρτη κίνηση ήταν να επανεξεταστεί , στο όνομα των περιβαλλοντικών κινδύνων αλλά και των διαμαρτυριών των τοπικών κοινωνιών, το θέμα της έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων στο Ιόνιο και την Ήπειρο. Η τοποθέτηση αυτή, που όντως συνάδει με παλαιότερες τοποθετήσεις της αριστεράς αλλά και τη γενικότερη απαίτηση των περιβαλλοντικών οργανώσεων για μη επέκταση των εξορύξεων, έρχεται να συγκρουστεί με την διατυπωμένη κυβερνητική ενεργειακή πολιτική της κυβέρνησης που έχει δώσει σημαντικό βάρος στις εξορύξεις και την πιθανότητα εκμετάλλευσης κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.
Όμως, ο Νίκος Φίλης με την έκτη κίνηση, προτείνει και διόρθωση και σε σχέση με την πολιτική στο εκκλησιαστικό. Ειδικότερα ζήτησε «να μην επιμείνουμε στη λάθος θέση ότι το Κράτος χρωστάει στην Εκκλησία και γι` αυτό παραιτείται από τις διεκδικήσεις του ή αποδέχεται τις διεκδικήσεις της Εκκλησίας. Να πούμε ότι αυτό είναι ζήτημα μελέτης και συγκεκριμένης οικονομικής εκτίμησης με βάση έγκυρα και τεκμηριωμένα στοιχεία. Αυτά θα δείξουν ποιος χρωστάει σε ποιον».
Είναι σαφές ότι με αυτή τη δήλωση ο Νίκος Φίλης επιμένει σε μια αποφασιστική διαπραγμάτευση με την Εκκλησία, πιο κοντά στην αρχική θέση για διαχωρισμό Εκκλησίας και κράτους παρά στην αναζήτηση συμβιβασμών.
Η έκτη κίνηση αφορά το χώρο της ΕΡΤ. Ο Νίκος Φίλης είχε επιτεθεί στην προηγούμενη διοίκησή της, κατηγορώντας την ότι δεν διέφερε από την κατάσταση πριν το μαύρο, προκαλώντας την έντονη αντίδραση του Νίκου Παππά. Τώρα επανέρχεται απαιτώντας «Να ζητηθεί από τη νέα διοίκηση της ΕΡΤ να παρουσιάσει συγκεκριμένο σχέδιο και χρονοδιάγραμμα για την αναβάθμιση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης».
Η έβδομη κίνηση αποτελεί μια ευθεία βολή εναντίον του νυν υπουργού Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου. Συγκεκριμένα ζητά «να ληφθεί νομοθετική πρωτοβουλία και να ακυρωθεί η ρύθμιση που πέρασε το Υπουργείο Παιδείας στις 31 Ιουλίου, με την οποία ρυθμίζονται – στην ουσία, χαρίζονται- εκατομμύρια ευρώ που χρωστούσαν στους Ειδικούς Λογαριασμούς των ΑΕΙ μεγαλοκαθηγητές των ΑΕΙ, κυρίως, γιατροί, μηχανικοί και νομικοί».
Υπενθυμίζουμε ότι η ρύθμιση αυτή αφορούσε καθηγητές των ΑΕΙ που δεν είχαν αποδώσει για πολλά χρόνια τις οφειλόμενες εισφορές από την αμοιβή τους από την παράλληλη άσκηση ελευθέρου επαγγέλματος στους Ειδικούς Λογαριασμούς των ΑΕΙ. Ο Κώστας Γαβρόγλου με τη σχετική ρύθμιση επέτρεψε τον επανυπολογισμό του συνόλου των οφειλών τους με βάση το χαμηλό ποσοστό του 7%. Ουσιαστικά, ο Νίκος Φίλης συντάσσεται εδώ με όσους είχαν κατηγορήσει τον υπουργό Παιδείας για «ρουσφετολογική» ρύθμιση υπέρ «μεγαλοκαθηγητών».
Είναι σαφές ότι με την παρέμβασή του αυτή ο Νίκος Φίλης επιμένει να θέτει θέμα αλλαγής κυβερνητικής πολιτικής όχι μόνο σε επιμέρους ζητήματα αλλά και σε κεντρικές αιχμές, δείχνοντας ότι η προσπάθεια του πρωθυπουργού να δώσει τόνο «αριστερής στροφής» στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ακόμη πείσει την ίδια την αριστερή πτέρυγα του κόμματός του.