Όταν το 1991 ο αείµνηστος Ελληνας σκηνοθέτης Θεόδωρος Αγγελόπουλος πραγµατοποιούσε στην παγωµένη λίµνη των Πρεσπών τα γυρίσµατα της ταινίας «Το µετέωρο βήµα του πελαργού», σίγουρα δεν θα είχε φανταστεί πως η συγκεκριµένη περιοχή θα µετατρεπόταν ύστερα από 27 χρόνια σε σηµείο πολιτικής αναφοράς για µια ανάλογη δοκιµασία στο σχοινί της εθνικά επικίνδυνης ακροβασίας του σηµερινού πρωθυπουργού, Αλ. Τσίπρα. Αν και ο τελευταίος, σε επικοινωνιακό τουλάχιστον επίπεδο, παλεύει µε νύχια και µε δόντια για την επίλυση του «Μακεδονικού», µέσα από τη µεθόδευση των µαταιόδοξων επιδιώξεών του, όπως την ιστορική εγγραφή του ονόµατός του στη λίστα των προτεινοµένων για τη διεκδίκηση ενός Νόµπελ Ειρήνης, εντούτοις κατά βάθος αναγνωρίζει πως τίποτα δεν θα στεφθεί µε επιτυχία εάν η όλη προσπάθειά του για την προώθηση της Συµφωνίας των Πρεσπών δεν εγκριθεί µε απόλυτη πλειοψηφία από το ελληνικό Κοινοβούλιο. Αυτό σηµαίνει πως εάν φέρει προς κύρωση στη Βουλή τη Συµφωνία των Πρεσπών και δεν διασφαλιστεί αριθµητικά η απόλυτη νοµιµοποίησή της, δηλαδή η έγκρισή της µε την ψήφο τουλάχιστον 151 βουλευτών, τότε ενδέχεται να εκκινήσει τις προβλεπόµενες διαδικασίες για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες το αργότερο µέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου.

Σύµφωνα µε καλά πληροφορημένες πηγές, το σκεπτικό της παραπάνω στρατηγικής, που έχει εκπονηθεί από το Μέγαρο Μαξίµου µε βάση το σενάριο της «στραβής εξέλιξης» των πραγµάτων, φέρεται να το εξήγησε ο πρωθυπουργός και στον Πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλο, στο πλαίσιο διακριτικής συνάντησης που είχε µαζί του στις αρχές της εβδοµάδας. Η συνάντηση αυτή έγινε σύµφωνα µε πληροφορίες προκειµένου να τον ενηµερώσει για τις τελευταίες εξελίξεις στο µέτωπο του «Μακεδονικού» και συνάµα να τον πείσει πως όλα βαίνουν επωφελώς για τα εθνικά συµφέροντα, από τη στιγµή που τα Σκόπια µε σειρά διευκρινιστικών τροπολογιών υποχρεώνονται να καλύψουν κάθε επιµέρους θολό σηµείο της συµφωνίας, ώστε να µην υπάρχουν περιθώρια παρερµηνειών σε βάρος της Ελλάδας.

Στο χρονοδιάγραµµα των εξελίξεων, έτσι όπως το έχει σχεδιάσει ο Αλ. Τσίπρας, αναφέρονται δύο ηµεροµηνίες εντός του Ιανουαρίου για να φέρει η κυβέρνηση προς ψήφιση στη Βουλή τη Συµφωνία των Πρεσπών. Η 25η Ιανουαρίου, ηµέρα Παρασκευή, και η 28η του ίδιου µήνα, ηµέρα ∆ευτέρα.

Εάν η συµφωνία δεν εγκριθεί από το ελληνικό Κοινοβούλιο µε απόλυτη πλειοψηφία 151 βουλευτών, τότε η επόµενη κίνηση του πρωθυπουργού ενδέχεται να υπαγορευθεί, απ’ ό,τι προβλέπεται στο «σενάριο της αποτυχίας». ∆ηλαδή, να µεταβεί ο ίδιος στον Πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλο, και να γνωστοποιήσει την πρόθεσή του για άµεση προσφυγή στις κάλπες εντός του Φεβρουαρίου, µε επικρατέστερες ηµεροµηνίες τη 17η και 24η του ίδιου µήνα.

Μια τέτοια κίνηση του πρωθυπουργού, η οποία τεχνηέντως διαδίδεται έντονα τις τελευταίες ηµέρες, γεννά ορισµένα ερωτήµατα, που σίγουρα θα απαντηθούν στην ώρα τους. ∆ηλαδή, θα διακινδυνεύσει ο Αλ. Τσίπρας να φέρει τη συµφωνία στη Βουλή χωρίς προηγουµένως να έχει εξασφαλίσει την απαιτούµενη πλειοψηφία, ή ο λόγος που θα το κάνει συνδέεται µε την επιλογή του να χρησιµοποιήσει ως πρόσχηµα τη µη ψήφισή της, ώστε η εθνική αυτή υποχρέωση να περιέλθει ως «καυτή πατάτα» στον Κυριάκο Μητσοτάκη και συνάµα να δοθεί και στον πρόεδρο των ΑΝ.ΕΛ., Π. Καµµένο, η δυνατότητα να ισχυρίζεται πως ο ίδιος κατάφερε να αποτρέψει την κατάθεσή της στο Κοινοβούλιο;

Πάντως, τα έως τώρα δεδοµένα σε σχέση µε την κοινοβουλευτική αριθµητική για την επικύρωση της Συµφωνίας των Πρεσπών είναι σε βάρος του Μεγάρου Μαξίµου. Για την ακρίβεια, η θετική έκβαση της ψηφοφορίας «ετεροκαθορίζεται» από βουλευτές άλλων κοµµάτων και δη του Ποταµιού, των ΑΝ.ΕΛ., της Ενωσης Κεντρώων, του Κινήµατος Αλλαγής και µεµονωµένων περιπτώσεων από την κατηγορία των «ανεξαρτήτων» της Βουλής.

Η αριθμητική για την επικύρωση

Η καθαρή κοινοβουλευτική δύναµη του ΣΥΡΙΖΑ ανέρχεται στους 145 βουλευτές. Του συγκυβερνώντος κόµµατος, δηλαδή των ΑΝ.ΕΛ., σε 7 µαζί µε τον Π. Καµµένο. Η αναζήτηση θετικών ψήφων από το κόµµα των Ανεξαρτήτων Ελλήνων επικεντρώνεται µε σιγουριά έως τώρα στο πρόσωπο του βουλευτή Θ. Παπαχριστόπουλου, ενώ στους αµφιλεγόµενους υπολογίζονται µέχρι τώρα η Ελενα Κουντουρά και ο Β. Κόκκαλης. Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει και η περίπτωση του συνεργαζόµενου µε τους ΑΝ.ΕΛ. Κ. Ζουράρι, ο οποίος ναι µεν διαφωνεί µε τη Συµφωνία των Πρεσπών, αλλά από την άλλη θεωρεί πως δεν πρέπει να πέσει η κυβέρνηση για το συγκεκριµένο θέµα. Στη γραµµή της καταψήφισης, µαζί µε τον Π. Καµµένο, κινούνται οι δύο άλλοι βουλευτές των ΑΝ.ΕΛ., Θ. Κατσίκης και Μαρία ΚόλλιαΤσαρουχά. Σε ό,τι αφορά τους ανεξάρτητους βουλευτές, µέχρι πρότινος η κυβέρνηση υπολόγιζε πως θα «αθροίσει» θετικές ψήφους από τη συγκεκριµένη οµάδα, αλλά µετά την προσχώρηση του Χ. Θεοχάρη στη Νέα ∆ηµοκρατία, το αριθµητικό κέρδος περιορίζεται στη µία ψήφο της υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη, Κ. Παπακώστα.

Περιπτώσεις άλλων ανεξάρτητων βουλευτών, που δεν προέρχονται από τη Χ.Α., όπως αυτές του Γ. Λαζαρίδη, του Α. Φωκά, του Στ. Παναγούλη, του ∆. Καµµένου, του Ν. Νικολόπουλου, επίσης δεν λαµβάνονται ως εν δυνάµει σύµµαχοι του Μεγάρου Μαξίµου στη Συµφωνία των Πρεσπών. Επίσης και ο βουλευτής της Ενωσης Κεντρώων Ι. Σαρίδης, που διαφοροποιήθηκε από το κόµµα του και ψήφισε τον Προϋπολογισµό της κυβέρνησης, δηλώνει πως η κίνησή του αυτή δεν πρέπει να ερµηνευθεί ως προαναγγελία για ψήφιση της Συµφωνίας των Πρεσπών.

Η προσοχή µε βάση τα παραπάνω είναι στραµµένη πλέον στη στάση της ηγεσίας του Ποταµιού και του Σταύρου Θεοδωράκη, ο οποίος δεν έχει πάρει αρνητική στάση στην επίµαχη συµφωνία και εξαρχής σε αυτόν είχε ποντάρει την επιτυχή έκβαση της όλης διαδικασίας ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας. Κατά κάποιον τρόπο, η µικρή κοινοβουλευτική δύναµη του Ποταµιού, έστω και οριακά -διότι υπάρχουν βουλευτές του που δεν θα ακολουθήσουν τη γραµµή της θετικής ψήφου, αν πάρει µία τέτοια απόφαση ο Στ. Θεοδωράκης, µεταξύ αυτών οι Γρηγόρης Ψαριανός και Γ. Αµυράς-, µπορεί να αναδειχθεί σε ρυθµιστικό παράγοντα της ψηφοφορίας. Μαζί µε τον Στ. Θεοδωράκη η κοινοβουλευτική δύναµη του Ποταµιού αριθµεί έξι βουλευτές. Υπέρ της Συµφωνίας των Πρεσπών, ασχέτως τι θα αποφασίσει στο τέλος ο Στ. Θεοδωράκης, είναι ο Σπύρος ∆ανέλλης. Από εκεί και πέρα, αν ο Στ. Θεοδωράκης πει «ναι» στη συµφωνία, τότε προβλέπεται τον ακολουθήσουν και οι Σπύρος Λυκούδης και Γ. Μαυρωτάς.

Τέλος, από τον χώρο του Κινήµατος Αλλαγής το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στην περίπτωση του επικεφαλής της ∆ΗΜ.ΑΡ. και βουλευτή Επικρατείας, Θ. Θεοχαρόπουλου, ο οποίος επίσης έχει εκφραστεί υπέρ της επίλυσης του «Μακεδονικού» στη βάση των αποφάσεων της σηµερινής κυβέρνησης. Γύρω από τη στάση του κ. Θεοχαρόπουλου έχουν αναπτυχθεί διάφορα σενάρια, που υπερβαίνουν τη στάση του επί της συµφωνίας, καθώς συνδέονται µε το πολιτικό του µέλλον. ∆ηλαδή, εάν στο τέλος η θετική ψήφος του στη Συµφωνία των Πρεσπών θα σηµατοδοτήσει και την αποχώρηση της ∆ΗΜ.ΑΡ. από το σχήµα του Κινήµατος Αλλαγής και ο ίδιος µαζί µε άλλους συντρόφους του θα προσχωρήσουν στον ΣΥΡΙΖΑ.

Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ το Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2018