Δεν αποδίδει καρπούς η στρατηγική επανεκλογής που εφαρμόζει τους τελευταίους έξι μήνες ο Αλέξης Τσίπρας, πατά το γεγονός ότι οδήγησε την Ελλάδα εκτός μνημονίων και επέλυσε μια διαμάχη δεκαετιών με τη γειτονική ΠΓΔΜ, μεταδίδει το Reuters σε άρθρο του με τον τίτλο «Πώς ελπίζει να λύσει τον γρίφο των εκλογών ο Έλληνας πρωθυπουργός».

Το Reuters υπενθυμίζει ότι το 2015 ο Αλέξης Τσίπρας εξελέγη με μία αριστερή ατζέντα και την υπόσχεση να ανατρέψει τη λιτότητα. Αλλά, όπως αναφέρει, «υπέκυψε στα αιτήματα των πιστωτών και επαναπροσδιορίστηκε ως κονφορμιστής».

Πηγές από το περιβάλλον του πρωθυπουργού λένε ότι «η στρατηγική του τώρα πλησιάζει το σημείο όπου η κυβέρνησή του θα μπορέσει να κάνει πράξει τις προεκλογικές υποσχέσεις της και να κάνει τροποποιήσεις στον πόνο της διάσωσης -σχέδιο που όπως εκείνος λέει αποβλέπει στη 'δίκαιη ανάπτυξη'».

Από τον περασμένο Αύγουστο «ο Τσίπρας έχει ήδη χρησιμοποιήσει τη μεγαλύτερη δημοσιονομική ελευθερία για να καταργήσει περαιτέρω περικοπές στις συντάξεις, να μειώσει τους φόρους στα ακίνητα και τις επιχειρήσεις και να ελαφρύνει κάποιες από τις εισφορές κοινωνικής ασφάλισης. Αύξησε για πρώτη φορά εδώ και μια δεκαετία τον κατώτατο μισθό κατά 11%. Επίσης θέλει να παρατείνει το καθεστώς μειωμένου ΦΠΑ σε πέντε νησιά με μεγάλες προσφυγικές ροές τα περασμένα χρόνια και να διευκολύνει τις αποπληρωμένες χρεών σε ασφαλιστικά ταμεία και τράπεζες, είπαν κυβερνητικοί αξιωματούχοι.

Ο Τσίπρας σκοπεύει να προσλάβει χιλιάδες εργαζόμενους στο δημόσιο τομέο μέχρι το 2020 και να προχωρήσει σε συνταγματική μεταρρύθμιση για τον σαφή διαχωρισμό της Εκκλησίας -Κράτους – κάτι σημαντικό για τους αριστερούς ψηφοφόρους.
Παράλληλα γίνονται κινήσεις για την επέκταση των δυτικών θαλάσσιων συνόρων της Ελλάδας από τα έξι στα 12 μίλια, είπαν δύο αξιωματούχοι στο πρακτορείο – κίνηση που «μπορεί να αμβλύνει κάποιες εθνικιστικές αντιδράσεις για τη “Μακεδονία” και να επιτρέψει τη δημιουργία ΑΟΖ γύρω από την Ελλάδα, την Αλβανία και την Ιταλία, αλλά και να πυροδοτήσει τις εντάσεις με την Τουρκία», υπογραμμίζει το Reuters.

Οι κινήσεις αυτές αποβλέπουν στη μείωση του προβαδίσματος της ΝΔ πριν τις ευρωεκλογές του Μαϊου, το πρώτο επίσημο τεστ δημοτικότητας του Τσίπρα αφότου ανήλθε στην εξουσία. Αναλυτές εκτιμούν ότι ίσως προτιμήσει μια πρόωρη προσφυγή στις κάλπες αν το προβάδισμα αυτό συνεχίσει να διευρύνεται, αν και ο ίδιος το έχει κατ’ επανάληψη αποκλείσει.

«Θέλουμε να δείξουμε ότι η Ελλάδα έχει επιστρέψει στην κανονικότητα», είπε στο πρακτορείο ένας από τους κυβερνητικούς αξιωματούχους. «Ο στόχος είναι να μειώσουμε το προβάδισμα αυτό στις ευρωεκλογές για να μπορέσουμε να κερδίσουμε στις εθνικές εκλογές αργότερα εντός του έτους».

Το ερώτημα, λέει το Reuters, είναι κατά πόσον ο Τσίπρας έχει εξασφαλίσει αρκετή καλή θέληση από τους εταίρους στην ΕΕ για να χαλαρώσει κι άλλο το ζωνάρι και να κερδίσει ψήφους.

Παρά τη λήξη του προγράμματος διάσωσης η Αθήνα έχει συμφωνήσει σε συγκεκριμένους στόχους αναφορικά με τα πρωτογενή πλεονάσματα – προϋπόθεση για πιθανή ελάφρυνση του χρέους. Αξιωματούχοι της ευρωζώνης σημειώνουν ότι μολονότι η Ελλάδα αναμένεται να πετύχει φέτος τους δημοσονομικούς στόχους, η πρόοδος στις μεταρρυθμίσεις είναι αργή. Κι ενώ οι υπουργοί του χειροκρότησαν όταν ο Τσίπρας ανακοίνωση την αύξηση του κατώτατου μισθού υφυπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης επεφύλαξαν ψυχρή υποδοχή λίγες μέρες αργότερα. «Η ατμόσφαιρα δεν ήταν πολύ θετική», είπε ένας αξιωματούχος της ευρωζώνης. «Η Ελλάδα κάνει πίσω σε πολλούς τομείς. Το γενικό πολιτικό αίσθημα είναι φυσικά θετικό για τον Τσίπρα κι αυτό που έκανε στο μακεδονικό, αλλά εδώ δεν είναι αγορές, δεν μπορείς να ανταλλάξεις το ένα με το άλλο», πρόσθεσε.

Και το πρακτορείο καταλήγει: «Μια αρνητική έκθεση της ΕΕ μπορεί να ανησυχήσει τις αγορές – αποσταθεροποιώντας άλλη μια πτυχή της στρατηγικής επανεκλογής του Τσίπρα: την ανάγκη για ηρεμία στις χρηματαγορές.»

Κι όπως παρατηρεί ο Ντιέγκο Ισκάρο της IHS Markeit Economics: «Υπάρχει μια λεπτή γραμμή που θα πρέπει να προσέξει η Ελλάδα να μην περάσει. Οι Αγορές αντιλαμβάνονται ότι είναι προεκλογική περίοδος, αλλά η Αθήνα πρέπει να οικοδομήσει μια μεταμνημονιακή φήμη μεταρρυθμίσεων».