Ο «πόλεµος» µε τη διαπλοκή υπήρξε ένα από τα κύρια συνθήµατα του ΣΥΡΙΖΑ και της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, ιστορικά αλλά και στο πλαίσιο των προεκλογικών εκστρατειών του 2015. Ο ίδιος, µάλιστα, ο σηµερινός (απερχόµενος πλέον) πρωθυπουργός, κ. Τσίπρας, εξειδικευόταν σε αυτό το «µέτωπο» από την εποχή ακόµη που ο τότε επικεφαλής, Αλέκος Αλαβάνος, τον επέλεγε για υποψήφιο δήµαρχο Αθηναίων στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2006. Ο τότε µαχητικός και φιλόδοξος νεαρός Αλέξης Τσίπρας, φορώντας τα κόκκινα αθλητικά παπούτσια, «αυθαδίαζε» στη «δασκάλα» του στα επικοινωνιακά τρικ της τηλεόρασης Ελλη Στάη και φρόντιζε να κεφαλαιοποιήσει σε ψήφους τη «σύγκρουση µε το κατεστηµένο».


Τα χρόνια πέρασαν, o Αλέξης, µετά το «δαχτυλίδι» για την προεδρία του τότε Συνασπισµού, φρόντισε να απαλλαγεί από τον Αλέκο Αλαβάνο, ως γνήσιος «πατροκτόνος», και από διεκδικητής του δήµου της Αθήνας έβαλε στο µάτι την εξουσία και την πρωθυπουργική καρέκλα. Σε αυτή τη διαδροµή φρόντισε να αντιγράψει, εκτός από τη ρητορική και τις ατάκες του Ανδρέα Παπανδρέου, µε τον οποίο ένιωθε πιο κοντά σε ό,τι αφορά τις αριστερές καταβολές, και µια φράση του Κώστα Καραµανλή, που σηµάδεψε τη διακυβέρνησή του. Πρόκειται για την περίφηµη διαρροή από µια κλειστή συνάντηση του πρώην πρωθυπουργού µε βουλευτές του, στην οποία φέρεται να είπε ο Καραµανλής τότε ως πρωθυπουργός: «∆εν θα αφήσω πέντε νταβατζήδες και πέντε άλλα κέντρα να χειραγωγήσουν την πολιτική ζωή του τόπου». Η φράση, αν και ουδέποτε επιβεβαιώθηκε αυτολεξεί, εισήγαγε στην πολιτική ζωή του τόπου µια νέα πραγµατικότητα.


Ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του άνοιξε σταθερούς διαύλους µε την πλευρά Καραµανλή, γνώριζε ότι ο «πόλεµος µε τη διαπλοκή» ήταν κάτι που θα άγγιζε το θυµικό της εκλογικής µάζας και ιδιαίτερα στα χρόνια του Μνηµονίου. Με µία, όµως, ουσιαστική διαφορά.
Στην οδό Παναγή Κυριακού, δίπλα από την αµερικανική πρεσβεία, όπου βρίσκεται το γραφείο του Κώστα Καραµανλή, τον οποίο ο σηµερινός πρωθυπουργός µνηµονεύει συχνά δηµοσίως για να φωτίσει τις δήθεν διαφορές µε τη σηµερινή Νέα ∆ηµοκρατία, ο πρώην πρωθυπουργός Καραµανλής φροντίζει να ξεκαθαρίζει στους συνοµιλητές του ότι κατά τη δική του διακυβέρνηση η πόρτα του Μεγάρου Μαξίµου ήταν κλειστή στους επιχειρηµατίες. Ακόµα και στους φίλους του. Επί των ηµερών του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα, το Μαξίµου, και ειδικότερα από την πλαϊνή του πόρτα, η οποία µάλιστα συνορεύει και µε το Προεδρικό Μέγαρο του «καραµανλικού» Προκόπη Παυλόπουλου, έχει µετατραπεί σε κέντρο φιλοξενίας επιχειρηµατιών.


Και µάλιστα των κορυφαίων του τόπου, οι οποίοι κατάφεραν κάτι εντυπωσιακό: να λύσουν µε επιτυχία χρόνια λιµνάζοντα θέµατα µε έναν πρωθυπουργό που προεκλογικά είχε σηκώσει τη σηµαία κατά της διαπλοκής. Το γεγονός ότι αυτό έγινε χωρίς ανταλλάγµατα αποτέλεσε ευχάριστη έκπληξη για τους επιχειρηµατίες, οι οποίοι δικαιολογηµένα δηλώνουν ικανοποιηµένοι από τη συµπεριφορά του Μαξίµου.


ΠΟΙΟΙ ΑΝΕΛΑΒΑΝ


Αυτός είναι, ίσως, και ο λόγος για τον οποίο οι εκπρόσωποι του λεγόµενου «µεγάλου κεφαλαίου» ακόµα και σήµερα εµφανίζονται θετικά διακείµενοι σε µια κυβέρνηση που τους ευνόησε, ορισµένες φορές δικαιολογηµένα, άλλες πάλι χωρίς να είναι ξεκάθαρα τα πραγµατικά κίνητρα. Μια σειρά µεγάλων πρότζεκτ που έδωσαν ώθηση και δικαιολογηµένα έπρεπε να ξεκολλήσουν πράγµατι προχώρησαν από την κυβέρνηση Τσίπρα. Νίκος Παππάς, Γιώργος Τσίπρας, Χρήστος Σπίρτζης και Αλέκος Φλαµπουράρης είναι τα πρόσωπα που ανέλαβαν όλα αυτά τα χρόνια να εξυπηρετήσουν µε τον καλύτερο δυνατό τρόπο τους επιχειρηµατίες που περνούσαν την πόρτα του Μαξίµου - ορισµένοι µάλιστα συχνότερα από υπουργούς και βουλευτές του κόµµατος.


Αν και οι δύο πρώτοι σταδιακά αποµακρύνθηκαν από το προσκήνιο λόγω εµπλοκών τους σε διάφορες υποθέσεις που απασχόλησαν τη δηµοσιότητα, ο «παππούς» Αλέκος παραµένει ακόµα και σήµερα ο σταθερός πυλώνας επικοινωνίας της κυβέρνησης µε τους πάλαι ποτέ εκπροσώπους της διαπλοκής. Το εντυπωσιακό µε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα προσωπικά είναι το γεγονός ότι ακόµα και την περίοδο που ως αρχηγός της αξιωµατικής αντιπολίτευσης απευθυνόταν στον ελληνικό λαό µε τις γνωστές ατάκες, ότι «η διαπλοκή θα βρει τον µάστορά της», µια σηµαντική µερίδα της επιχειρηµατικής ελίτ του τόπου έδινε ψήφο εµπιστοσύνης στον αριστερό ριζοσπάστη πρωθυπουργό, που τότε ακόµη φόβιζε την Ευρώπη.


Είναι ενδεικτικό πως στις 18 Φεβρουαρίου του 2015, δηλαδή προτού καλά-καλά η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ συµπληρώσει έναν µήνα από την ορκωµοσία της, ο Γιάννης Βαρδινογιάννης (Τζίγγερ) µε αφορµή άρθρο για τις κινήσεις της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, που είχε τίτλο «Ο πρωθυπουργός Τσίπρας κηρύσσει τον πόλεµο στους ολιγάρχες της Ελλάδας», χαρακτήρισε βάσιµο το επιχείρηµα της νέας κυβέρνησης, ώστε να επιτεθεί «σε ένα συγκεκριµένο καθεστώς, που έχει παίξει σηµαντικό ρόλο στο να επηρεάζει µε αρνητικό και διεφθαρµένο τρόπο το επιχειρηµατικό περιβάλλον στην Ελλάδα». Λίγους µήνες νωρίτερα, στην αναµέτρηση των ευρωεκλογών του 2014, η Γιάννα Αγγελοπούλου ήταν αυτή που θα έφερνε το κόµµα της τότε αξιωµατικής αντιπολίτευσης σε επαφή µε την εταιρεία Τeneo του επικεφαλής των συµβούλων της Χίλαρι Κλίντον, Ντάγκλας Μπαντ, ανοίγοντας τις πόρτες στα µεγάλα σαλόνια στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού. Οµως και άλλοι ισχυροί παράγοντες του τόπου δεν έδειχναν να ανησυχούν από τις δηλώσεις Τσίπρα για «ανένδοτο µε τη διαπλοκή».


Ήδη από τον Μάιο του 2013 ο πρώην πρόεδρος του ΣΕΒ, ∆. ∆ασκαλόπουλος, καλούσε τον Αλ. Τσίπρα να µιλήσει σε Γενική Συνέλευση του Συνδέσµου ανοίγοντας τις κλειστές πόρτες των βιοµηχάνων και εγκαινιάζοντας τα γεύµατα στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ µε επιχειρηµατίες. Το απόγευµα της 20ής Ιανουαρίου του 2015, µόνο πέντε ηµέρες πριν από τις εκλογές, υπήρξε, µάλιστα, µια µυστική συνάντηση του Aλ. Τσίπρα µε την επιχειρηµατική ελίτ της χώρας, ενώ µία ηµέρα µετά, στις 21 Ιανουαρίου, ο Γ. Σταθάκης, σε συνάντηση που είχε µε 38 εκπροσώπους του τραπεζικού και επιχειρηµατικού κόσµου (τραπεζίτες, φαρµακοβιοµήχανους, εφοπλιστές και ιδιοκτήτες ενεργειακών οµίλων), είχε δώσει τις απαραίτητες διαβεβαιώσεις ότι δεν θα υπάρξει αύξηση της φορολογίας των κερδών, δεν θα ακυρωθεί το πρόγραµµα των ιδιωτικοποιήσεων και η νέα κυβέρνηση θα εξασφαλίσει κονδύλια από το ΕΣΠΑ για τη χρηµατοδότηση των µεγάλων έργων και των ιδιωτικών επενδύσεων. Όπερ και εγένετο.


ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ


Με τον µεγαλοµέτοχο των τηλεοπτικών σταθµών Star - Alpha, Γιάννη Βαρδινογιάννη, ο οποίος επίσης επισκέπτεται τακτικά το Μέγαρο Μαξίµου, µε το αφεντικό του ΑΝΤ1, Θοδωρή Κυριακού, αλλά και µε τον πρώην µεγαλοµέτοχο του Alpha, ∆ηµήτρη Κοντοµηνά, τον οποίο ο φωτογραφικός φακός έχει συλλάβει αρκετές φορές στην Ηρώδου Αττικού. Αριστες περιγράφεται ότι είναι οι σχέσεις που έχει προσωπικά ο κ. Τσίπρας και µε τους επιχειρηµατίες Ντίνο Κόκκαλη, Χρήστο Κοπελούζο αλλά και ∆ηµήτρη Μάρη. Αυτοί, όµως, που χωρίς αµφιβολία είναι οι πιο «πιστοί» επισκέπτες του Μεγάρου Μαξίµου, αλλά και, κατά κοινή οµολογία, οι «στυλοβάτες» του Αλέξη Τσίπρα, είναι ο ιδιοκτήτης του Open, Ιβάν Σαββίδης, και ο κ. ∆. Μελισσανίδης, οι οποίοι το τελευταίο διάστηµα δείχνουν να ενδιαφέρονται πολύ για τις εξελίξεις που τους αφορούν στην Αµερική.


Υπενθυµίζεται ότι οι δύο άνδρες είχαν συναντηθεί µυστικά στο πρωθυπουργικό γραφείο υπό τον κ. Φλαµπουράρη πριν από τον ποδοσφαιρικό αγώνα στην Τούµπα τον περασµένο Φεβρουάριο και από τότε οι επισκέψεις έγιναν ακόµα πιο συχνές. Στο πλευρό του Αλέξη Τσίπρα στο Μέγαρο Μαξίµου βρέθηκαν εξαρχής άνθρωποι του στενού του περιβάλλοντος. Αυτοί ανέλαβαν τις επαφές µε τους επιχειρηµατίες.


Ο εξάδελφος Γιώργος Τσίπρας κατείχε αρχικά στο υπουργείο Εξωτερικών τη θέση του γενικού γραµµατέα Οικονοµικών ∆ιεθνών Σχέσεων. Ο λόγος για τον οποίο αποµακρύνθηκε από το ΥΠ.ΕΞ. ήταν το βέτο του Νίκου Κοτζιά, ο οποίος έγινε έξαλλος όταν πληροφορήθηκε ότι εν αγνοία του ο Γ. Τσίπρας είχε µεταβεί στη Λιβύη µε οµάδα Ελλήνων επιχειρηµατιών, και µάλιστα µε ιδιωτικό αεροσκάφος, για συγκεκριµένη συµφωνία. Οι γνωρίζοντες το παρασκήνιο του υπουργείου Εξωτερικών, άλλωστε, λένε µε νόηµα ότι στους διαδρόµους του νεοκλασικού της Βασιλίσσης Σοφίας είναι κοινό µυστικό ότι συγκεκριµένοι πρέσβεις προωθούν συµφέροντα επιχειρηµατιών που ασχολούνται µε τον χώρο της ενέργειας.


Ο Αλέξης Τσίπρας αποµάκρυνε τον εξάδελφο από το ΥΠ.ΕΞ., ωστόσο του ανέθεσε καθήκοντα διευθυντή Οικονοµικών Υπηρεσιών του Μεγάρου Μαξίµου. Το δεύτερο πρόσωπο της απολύτου εµπιστοσύνης του Αλέξη Τσίπρα ήταν και παραµένει (αν και αποστασιοποιηµένος) ο Νίκος Παππάς. Ο πιο στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού, που έχει δικό του µηχανισµό και φίλους στην κυβέρνηση, ξεκινώντας από τον Γιώργο Βασιλειάδη και τον Λευτέρη Κρέτσο, είναι ο άνθρωπος που χειρίστηκε το µεγαλύτερο στοίχηµα της κυβέρνησης στην προσπάθειά της να αποδείξει τη µάχη µε τη διαπλοκή και το κατεστηµένο των media. Η εµπλοκή του Νίκου Παππά προκάλεσε ένα τεράστιο κύµα αντιδράσεων από το σύνολο των ιδιοκτητών των ΜΜΕ, ακόµα και αυτών που σήµερα είναι φιλικά διακείµενοι στην κυβέρνηση.
Το φιάσκο της αδειοδότησης, µε την κατάπτωση του διαγωνισµού από το ΣτΕ, άνοιξε τους διαύλους της κυβέρνησης µε τους επιχειρηµατίες των media, ωστόσο «τραυµάτισε» τον Νίκο Παππά. Η χαριστική βολή δόθηκε, όµως, µε την υπόθεση Πετσίτη, που ανέδειξε και την πραγµατική σχέση µε τη διαπλοκή.


Ο «Μανόλο», πρώην συµµαθητής του υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής, Νίκου Παππά, καταγγέλλεται ότι αποτελούσε «γέφυρα» για τον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη και τουλάχιστον 20 άλλους επιχειρηµατίες µε το Μαξίµου και µε υπουργεία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και λειτουργούσε ως µυστικός «µεσάζων» προκειµένου να γίνονται εξυπηρετήσεις σε δεκάδες επιχειρηµατίες, που αφορούσαν ευνοϊκή µεταχείριση από το ελληνικό ∆ηµόσιο, σωτήριες ρυθµίσεις από την Εφορία κ.ά. Σηµαντικό ρόλο στις επαφές του Μαξίµου µε τους επιχειρηµατίες ιδίως του κατασκευαστικού κλάδου έχει ένας άλλος έµπιστος του Αλέξη Τσίπρα και στενός συνεργάτης του Νίκου Παππά, µε τον οποίο, µάλιστα, σύµφωνα µε τον αστικό θρύλο, µοιράζονται και τον ίδιο χώρο στα πολιτικά τους γραφεία πέριξ της Λ. Συγγρού.
Ο λόγος για τον Χρήστο Σπίρτζη, ο οποίος από την πρώτη κιόλας ηµέρα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε τις επαφές µε τον κατασκευαστικό κλάδο, όπου υπάρχουν συµφέροντα δισεκατοµµυρίων. Παλιός γνώριµος από την εποχή του ΠΑΣΟΚ µε πολλούς κατασκευαστές, είναι αυτός που εκτός από τα deals στον χώρο των κατασκευών έχει ρίξει «γέφυρες» και προς την Κεντροαριστερά. Η σταθερή αξία όµως στο περιβάλλον του Αλέξη Τσίπρα είναι ο Αλέκος Φλαµπουράρης.


Το «Βατερλώ» των τηλεοπτικών αδειών, έως έναν βαθµό, περιθωριοποίησε τον ρόλο του κ. Παππά και έδωσε ακόµα περισσότερο χώρο στον κ. Φλαµπουράρη, µε αποτέλεσµα ο λεγόµενος «παππούς του ΣΥΡΙΖΑ» να είναι ο απευθείας συνοµιλητής της κυβέρνησης µε τους επιχειρηµατίες.
Πολλοί εκ των οποίων περνούν συχνά-πυκνά το κατώφλι του Μεγάρου Μαξίµου, όπως συνέβη προσφάτως µε τους κυρίους Μελισσανίδη και Σαββίδη. Βεβαίως, οι δύο τελευταίοι αποτελούν τους πλέον προνοµιακούς συνοµιλητές όχι µόνο του κ. Φλαµπουράρη, αλλά συνολικότερα της κυβέρνησης. Εκτός από τους προαναφερθέντες, ο υπουργός Επικρατείας συναντιέται τακτικά µε αρκετά µέλη της εγχώριας επιχειρηµατικής ελίτ. Πρέπει, επίσης, να σηµειωθεί πως ο κ. Φλαµπουράρης αναλαµβάνει και άλλες αποστολές, λειτουργώντας (και) ως µεσολαβητής για την επίλυση επιχειρηµατικών διαφορών. Για παράδειγµα, ήταν αυτός που ανέλαβε -µε επιτυχία- τις συνεννοήσεις ανάµεσα στην οικογένεια Μαρινόπουλου και τη Σκλαβενίτης ΑΕΕ για τη διάσωση της αλυσίδας των σούπερ µάρκετ.


Πώς ξεπάγωσαν τα deals


ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ που έχουν περάσει την πόρτα του Μαξίµου την τελευταία τετραετία έχουν κάθε λόγο να µιλούν µε θετικά λόγια για τις επαφές τους µε το Μαξίµου. Θέµατα που έµεναν «παγωµένα» από τις προηγούµενες κυβερνήσεις, τις περισσότερες φορές αδικαιολόγητα, προχώρησαν µε ταχύτατους ρυθµούς από µια κυβέρνηση που θα περίµενε κανείς ότι θα ήταν απολύτως εχθρική µαζί τους. Κι όµως. Οι επιχειρηµατίες της ενέργειας, για παράδειγµα ο κ. Μυτιληναίος, αλλά και το λόµπι των ηλεκτροβόρων βιοµηχανιών, κατάφεραν να αποκτήσουν ισχυρή πρόσβαση στον ΣΥΡΙΖΑ και επί ηµερών Σκουρλέτη πέτυχαν να υπογράψουν µια τετραετή ανακωχή µε τη ∆ΕΗ, προκειµένου να εξυπηρετήσουν τα συµφέροντα της βιοµηχανίας µε µείωση της τιµής της ενέργειας, κάτι που δεν µπόρεσαν να κάνουν επί Ν.∆. Η δουλειά έγινε µε προσωπική επιστασία του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος προ µερικών εβδοµάδων ανέλαβε πρωτοβουλία ώστε να περάσουν από το Μέγαρο Μαξίµου ένας-ένας οι εκπρόσωποι από τον χώρο της ενέργειας, για να κλείσει ο «πόλεµος» που σοβεί για την αγορά φυσικού αερίου.

Η κυβέρνηση Τσίπρα προχώρησε, εξάλλου, την ιδιωτικοποίηση των αεροδροµίων προς χάριν όχι µόνο των Γερµανών, αλλά και του επιχειρηµατικού οµίλου Κοπελούζου, ενώ η οικογένεια Λάτση πήρε τελικά το «πράσινο φως» για το επί χρόνια σε στασιµότητα πρότζεκτ του Ελληνικού. Επίσης, οι µεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες ΤΕΡΝΑ του κ. Περιστέρη και J&P ABAΞ του κ. Ιωάννου όχι µόνο κατάφεραν, µετά την παρέµβαση του πρώην υπουργού ∆ικαιοσύνης κ. Παρασκευόπουλου και του κ. Σταθάκη, να κλείσουν τις εκκρεµότητες µε την Επιτροπή Ανταγωνισµού, αλλά και να ξεκολλήσουν µια σειρά µεγάλων έργων. Την ίδια ώρα, µε την προσωπική µεσολάβηση του Μαξίµου ο Αλέκος Φλαµπουράρης και ο Νίκος Παππάς διέσωσαν τον Μαρινόπουλο µε χρήµατα των τραπεζών, δηλαδή των φορολογουµένων.

Ακόµα και ο κάποτε «στοχοποιηµένος» Οµιλος Μπόµπολα, ο οποίος υπό το βάρος των ποινικών εκκρεµοτήτων είχε κάνει εντυπωσιακή φιλοκυβερνητική στροφή, βρέθηκε να παίρνει σηµαντικά τµήµατα αυτοκινητοδρόµων, προτού τελικά αποσυρθεί και από τα ΜΜΕ. Εντυπωσιακές, όµως, είναι και οι σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ µε τον χώρο των media. Μετά το επεισοδιακό φιάσκο µε τον διαγωνισµό για τις τηλεοπτικές άδειες, τα βοσκοτόπια και τον Καλογρίτσα, οι µιντιάρχες επίσης δηλώνουν απόλυτα ικανοποιηµένοι από όσα έχει κάνει η κυβέρνηση.