Κλίμα διχασμού φέρνει πάλι η Αριστερά
Οι «παρακαταθήκες» της και τα αποτυπώματά της στην Ιστορία από τη δεκαετία του 1920 μέχρι την ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ
Ο πρωθυπουργός, εγκαινιάζοντας στην ουσία μια μακρά προεκλογική περίοδο, με την ομιλία του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματός του, δεν επεχείρησε μόνο να εμψυχώσει τους καταπτοημένους από τα αποτελέσματα των συνεχών δημοσκοπήσεων συντρόφους του. Θέλησε να επαναφέρει διαχωριστικές όσο και διχαστικές γραμμές στην πολιτική ζωή του τόπου, στο πλαίσιο μιας σκληρής πόλωσης, χαρακτηρίζοντας τη Ν.Δ. απλώς Δεξιά. Πίστεψε, με άλλα λόγια, ότι τέτοιου είδους παρωχημένες ιδεολογικές ταυτότητες μπορούν να βλάψουν την πορεία της N.Δ. προς την εξουσία, διότι θα δημιουργήσουν αρνητικά σύνδρομα στους ψηφοφόρους.
Να θυμηθούμε ότι από τα πιο αγαπητά συνθήματα των αριστερών, διαχρονικώς, υπήρξε αυτό που έλεγε ότι «Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά». Αυτό που ξεχνά, βέβαια, ο κ. Τσίπρας είναι ότι κάποιοι αριστεροί έχουν συνεργασθεί στην πράξη με την επάρατο παράταξη, ενώ αυτός τους υπερέβη: συνεργάστηκε με ακροδεξιό συνεταίρο. Ας δούμε, όμως, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε «τι σημαίνει Αριστερά», τουλάχιστον στην Ελλάδα. Κατ’ αρχάς, τα καλά ή τα κακά μιας ιδεολογίας είναι ορατά κυρίως όταν κυβερνά ένα κόμμα που εκπροσωπεί την ιδεολογία αυτή. Ομως, μολονότι δεν είχε κατορθώσει να καταλάβει την εξουσία η Αριστερά, αν και το επιχείρησε με τα όπλα, αλλά ευτυχώς απέτυχε, εντούτοις και κατά τη διάρκεια της παρουσίας της εκτός εξουσίας απέδειξε τι είναι στην ουσία και τι εκπροσωπεί. Μέχρι που ο λαός της εμπιστεύθηκε την εξουσία αυτή και επιβεβαίωσε ποια παράταξη είναι... επάρατος. Το τι σημαίνει Αριστερά αρχίζει από τη δεκαετία του ’20 και έχει σχέση με το επίκαιρο θέμα του «Μακεδονικού».
Οταν με αλλεπάλληλες ενέργειες η Αριστερά ευνοούσε την πολιτική της Μόσχας για ενιαία Μακεδονία και Θράκη προσαρτημένες, ως ενιαίο μακεδονικό κράτος, στο πλαίσιο μιας Βαλκανικής Μακεδονικής Ομοσπονδίας.
Πριν από τον εμφύλιο και εν όψει της πρόθεσης της Αριστεράς για την κατάληψη με βίαιο τρόπο της εξουσίας, οι αριστεροί, καίτοι πολέμησαν τους Γερμανούς, εντούτοις εκδήλωσαν κατά την αποχώρηση των κατακτητών μια προδοτική στάση. Απ’ όπου αποχωρούσαν οι Γερμανοί, έφευγαν ανενόχλητοι, διότι οι αντάρτες του ΕΛ.ΑΣ. δεν εμφανίζονταν. Για δύο λόγους: Πρώτον, διότι είχαν κάνει συμφωνία με τους Γερμανούς μη επίθεσης από τον Σεπτέμβριο του 1943. Δεύτερον, διότι ο ΕΛ.ΑΣ. χρειαζόταν τα όπλα για να τα στρέψει εναντίον των Ελλήνων, με στόχο την εξουσία. Πολλά χρόνια μετά έπρεπε να έλθει μια κυβέρνηση της Αριστεράς που δεν έχει ιδιαίτερες εθνικές ευαισθησίες, με ένα ένοχο ιστορικό παρελθόν παραχωρήσεων της Μακεδονίας, για να δοθούν στα Σκόπια αυτά που επεδίωκαν. Η αριστερή κυβέρνηση αναγνώρισε μακεδονική ταυτότητα, εθνότητα και μακεδονική γλώσσα.
ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ
Η Αριστερά ανέκαθεν υπήρξε υποκινητής βιαιοτήτων, υπέρμαχη πάντα της πολιτικής του πεζοδρομίου. Η πρόσφατη δήλωση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργου Κυρίτση -ο οποίος στη συνέχεια ζήτησε συγγνώμη- ότι δεν θυμάται να έχει σκοτωθεί κανείς από Μολότοφ δείχνει την αριστερή ανοχή, αν όχι και υπόθαλψη, της βίας ως μέσο αντίδρασης κατά πολιτικών αντιπάλων. Να θυμίσουμε ότι στα τρομακτικά επεισόδια του 2008, λόγω Γρηγορόπουλου, ο πολιτικός πατέρας του κ. Τσίπρα, ο μεταμεληθείς για την επιλογή του Αλέκος Αλαβάνος, είχε πει ότι «δεν δέχεται να μηδενίζεται η νεολαία, ακόμη και ο νέος που σηκώνει μια πέτρα και δεν το κάνει εξ επαγγέλματος». Και ας μην ξεχνάμε τις βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις στην Αριστερά που αποκαλύφθηκαν από παλαιότερες δηλώσεις κορυφαίων στελεχών της περί βίας: Οπως, λ.χ., ότι «οι εκδηλώσεις αγανάκτησης, οργής και δυσαρέσκειας είναι εκδηλώσεις που εμπεριέχουν ένα θετικό φορτίο (sic) για ριζοσπαστικές αλλαγές και τελικά για μια μεγάλη αλλαγή στην πορεία της χώρας».
Ετσι, πανεπιστημιακές σχολές έχουν καταντήσει άσυλο παρανόμων απ’ όπου βγαίνουν αντιεξουσιαστές και αναλαμβάνουν την προστασία των λαθρομεταναστών, μεταξύ των οποίων κρύπτονται μαχαιροβγάλτες, τσαντάκηδες, βιαστές, προαγωγοί και στυγνοί δολοφόνοι. Η κατάσταση αυτή έχει φέρει σε απόγνωση τους πραγματικούς φοιτητές και τους γονείς.
Αντιπαρερχόμενοι τη χιλιοειπωμένη παρελθοντολογία για τα ψεύδη του Αλ. Τσίπρα προκειμένου να κερδίσει τις εκλογές (σκίσιμο Μνημονίων, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ κ.λπ.), αυτό που μπορεί να παρατηρήσει κανείς είναι ότι η Αριστερά ως κυβέρνηση θα μείνει στην Ιστορία του τόπου ως η μόνη κυβέρνηση που έκλεισε τις τράπεζες, επέβαλε capital controls που ισχύουν μέχρι και σήμερα, μείωσε δραστικά τις συντάξεις 21 φορές, περιέκοψε τις συντάξεις χηρείας, κατάργησε το ΕΚΑΣ, κάνει συνεχείς πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, κατάσχει λογαριασμούς, έχει υπερφορολογήσει την κοινωνία για να δημιουργεί πλεονάσματα και έχει δημιουργήσει τέτοιες συνθήκες οικονομικής εξαθλίωσης ώστε περί τα 4 εκατομμύρια συμπατριωτών μας έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές στην Εφορία. Σημειωτέον ότι τρεις στους τέσσερις αδυνατούν να κάνουν ρύθμιση γιατί δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε τα της ρύθμισης.
Επίσης, η κυβέρνηση Τσίπρα επιβάρυνε τον ελληνικό λαό, λόγω της επιπόλαιης διαπραγμάτευσης του πρώτου εξαμήνου του 2015 με ένα επιπλέον κόστος 86 δισεκατομμυρίων, το οποίο, όμως, τρία χρόνια μετά, ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας ανέβασε στα 200 δισεκατομμύρια ευρώ, δέσμευσε τη δημόσια περιουσία για 99 χρόνια, έδωσε εγγύηση 25 δισεκατομμυρίων στον ESM για την περίπτωση που δεν θα πληρώναμε τα δάνεια προς αυτόν, δεσμεύτηκε για πρωτοφανούς ύψους πλεονάσματα μέχρι το 2060, ενώ το κράτος συνεχώς αυξάνει τις υποχρεώσεις του προς τους πολίτες, τους οποίους, κατά τα άλλα, κυνηγάει με κατασχέσεις και πλειστηριασμούς για χρέη του προς αυτό. Επιπλέον, δημιούργησε τις γενιές των εργαζομένων των 100 ευρώ και εξώθησε 500.000 συμπατριώτες μας, μεταξύ των οποίων και λαμπρά μυαλά, να ξενιτευθούν στο εξωτερικό.
ΔΕΚΑΔΕΣ ΝΕΚΡΟΙ
Η πλήρης κυβερνητική ανικανότητα της Αριστεράς επιβεβαιώθηκε σε δύο κρίσιμες περιπτώσεις καταστροφών από φυσικά φαινόμενα, συνεπεία των οποίων, αλλά και της αδυναμίας της αριστερής κυβέρνησης να διαχειριστεί τις καταστάσεις αυτές, είχαμε δεκάδες νεκρών. Δύο φορές με τις πλημμύρες στη Μάνδρα και μία με την τρομακτική πυρκαγιά στο Μάτι, η αριστερή κυβέρνηση απέδειξε ότι έχει ικανότητες ερασιτέχνη. Επιπλέον, συμπεριφέρθηκε αλαζονικά, προσβάλλοντας τα θύματα και στη Μάνδρα και στο Μάτι. Στην περίπτωση της Μάνδρας, που επλήγη δύο φορές, η περιφερειάρχης, Ρένα Δούρου, που δεν είχε φροντίσει να κάνει κάποιο αντιπλημμυρικό έργο, απέδωσε τις καταστροφές στους... προηγούμενους και στην κλιματική αλλαγή!
Στο Μάτι, όπου η κυβέρνηση προσπαθούσε να αποκρύψει ότι υπήρχαν νεκροί, είναι μνημειώδης η προσβλητική δήλωση του πρωθυπουργού σε πυρόπληκτη ότι, και να έπαιρνε τα 2.000 ευρώ ενίσχυση, δεν θα τα έκανε τίποτε, γιατί θα τα σπαταλούσε! Είχαν, βεβαίως, προηγηθεί άλλες προκλητικές δηλώσεις του αναπληρωτή υπουργού Υγείας ότι η φωτιά στο Μάτι «θολώνει» την αποτελεσματικότητα του κράτους! Το εισαγγελικό πόρισμα για το Μάτι, που αποδίδει ευθύνες και αμέλεια σε βαθμό κακουργήματος, αποτελεί την επίσημη επιβεβαίωση της ανικανότητας της αριστερής διακυβέρνησης.
Αποδέχθηκε η αριστερή κυβέρνηση να καταστεί η χώρα «αποθήκη ψυχών», δεχόμενη σωρεία μεταναστών και προσφύγων σε ακατάλληλα και επικίνδυνα κέντρα φιλοξενίας, για τα οποία η χώρα μας έχει εξελιχθεί δακτυλοδεικτούμενη στα διεθνή ΜΜΕ. Η Επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης, με επιτόπια επίσκεψή της, διαπίστωσε στη Λέσβο ότι τα Κέντρα Υποδοχής εκεί δεν μπορούν πλέον να συντηρήσουν τον υπερπληθυσμό μεταναστών και προσφύγων, ενώ διαπίστωσε και διαρκή φαινόμενα βίας, βιασμούς, ανεπαρκή υγειονομική περίθαλψη κ.ά. Τέλος, η αριστερή διακυβέρνηση ανέδειξε το πραγματικό πρόσωπο της Αριστεράς. Πρόσωπο αυταρχισμού, αλαζονείας και άκρατου λαϊκισμού. Συστατικά στοιχεία για την άλωση κράτους και θεσμών, με τραγικότερο παράδειγμα τις συνεχείς απόπειρες παρέμβασης στη Δικαιοσύνη για τη χειραγώγησή της, ώστε να λειτουργεί ως κυβερνητικός μηχανισμός, όπως έχει καταγγείλει η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων.
*Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ την Παρασκευή, 22 Μαρτίου 2019.